Hæ ………Ég skrifaði grein hér áður fyrir 3-4 mánuðum eða svo.
Ég skrifaði um Myrkraverur, eða það sem ég hélt að það væri. Ég hitti stelpu í sumar sem er 17 ára gömul og er rosalega skemmtileg. Hún er skyggn (á mínu áliti er ég pínu skyggn en ég þori ekki að segja, en margir segja að ég sé skyggn).Hún sagði að þetta væru skuggaverur (því myrkraverur þýðir eitthvað illt, vont, eða slæmt)
Hér koma nýjar upplifanir frá því ég skrifaði síðast. Hvar ætti ég að byrja………..já…. Þessi grey eru einmana og þarfnast einhvers versta við það að veit ekki hvað á gera. Ég hef bara upplifað það einu sinni að þegar ég var lítil. Þá fann ég að það væri eins og einhver væri að strjúka á mér kinnina, ég opnaði stanslaust augun (því ég hélt að systir mín væri kannski að stríða mér) en það var enginn. Þá held ég að þessar verur sem „ég“ sé geta komið við mig (ég er greinilega einhvers konar túlkur eða eitthvað). ég er ekki roslega góða að segja frá þessu en ég reyni. Já sumarið 1004 sorry
>_< 2004 fór allt vel og ég sá engan (yes)nú fékk ég frið! ( en þau sást ekkert alltaf) Þangað til að það fór að kólna ( það fór að hausta). ‘eg fór í draugagöngu í elliðárdalnum (Það er sagt að þar búi ýmislegt af darugum álfum oog huldufólki). Ég hugsaði„ iss, iss ég er hætt að sá svona rugl (því það kom ekkert í sumar, það er mér hulin ráðgáta ^^;)(áfram með hugsunina) ’eg er ekki eiunu sinn næm!"
Jú jú ekki spurning (þetta byrjaði svo vel)
Ég var á labbinu með múttu niðerí elliðárdal. ég horfði upp í himininn og leit hægri og svo til………….vinstri (ég sé svo oft eitthvað þegar ég lít til vinstri hlýtur að vera einhver tilviljun)Sá ég þá ekki tveggja og hálfs metra skuggaveru (í heilar tíu sekúndur) Mér krossbrá náttúrulega svo kippti í múttu og æpti. Múttu gömlu brá svo, að hún hélt að eitthvað væri að mér *giggle* Mútta hélt að þetata væri eitthvað spaug í mér en ég skalf eins og hrísla!. ‘eg verð að viðurkenna ég er pínu myrkfælin, og ég þoli ekki að sitja ein í myrkrinu eða labba í myrkrinu……ein!
Alltaf þegar ég er ein heima ( seint að kvöldi til) Þá stekk ég á næsta ljósarofa og gríp fjarstýringuna og kveiki á imbanum. *púff* þarna munaði mjóu. Og líka ég reyni aldrei þá meina ég sko aldrei að líta í spegil eða eitthvað sem speglar á. Á meða n ljósið er ekki kveikt! Ég er búin að fatta eitt. Tilfining skuggaveru er sorgmædd. ’eg veit ekki afhverju nákvæmlega en það er kannski vegna þess að þetta sálir sem ekki hafa komist til himna eða í H******. Þær bara ráfa um og gera eikki neitt. (bethatic isn´t it) eða eitthvað það um lík (veit ekki alveg hvernig á að skrifa það )
Ekki segja mér að ég sé geðsjúk eða vanti hjálp ég er með þetta allt á nótonum. Skrifið bara ykkar álit og ég lofa að svara öllu!
( Nema að þetta sé eitthver leiðindi og ruddaraskapur þá nenni ég ekki að skrifa á móti þar að segja svara)

Sveskjustelpan (peachgirlz) ^*^