Ég fékk hjartastopp fyrir nokkrum mánuðum og var s.s dáin í uþb 1mínuto
þetta var ótrúlegasta lífsreynsla sem ég hef lent í, og ég upplifði hluti sem mér datt ekki í hug að væru til þegar þetta gerðist.
fyrst fékk ég svona Flash back, en samt ekki eins og er oft sýnt í bío myndum… heldur var þetta bara ég sem ég sá, foreldrar mínir eða vinir voru ekki í þessum mynningum, og ég var að muna eftir mér pínu litltri. það furðulega var að þegar þetta gerðist var ég í aðgerð þannig að allan tíman var ég í mikilli lífshættu og oftast nær lífi en dauða, og á meðan þessu stóð sá ég langömmu mína en hún stóð hjá mér og var að strjúka mig og ég fann fyrir því en ekki því að læknarnir voru að skera mig upp og allt það, ´það var líka maður þarna sem ég hafði aldrei séð aður og þegar ég lísti honum fyrir ömmu kom það í ljós að þetta var langafi minn en hann dó þegar ég var nokkra mánaða, ég efaðist aðeins fyrst og þegar hún sýndi mér mynd af honum sá ég strax að þetta var hann!
Langamma sem var að strjúka mig sagði að ég myndi lifa þau myndu hjálpa mér í gegnum þetta!
Það voru uþb 10manns yfir mér og ég þekkti ekki alla en man að þau létu furðulega, ein kona sat í horninu grátandi og einn maður gekk um og blótaði afhverju þetta kæmi fyrir mig.
En eftir flash backið þegar ég var í hjartastoppi var eins og ég væri að fara á mjög hlýjan stað ég fann hlýjuna og ástina sem var þarna og hvað öllum leið vel, þá kom langafi minn til mín og sagði þú ert ekki velkomin hér strax þú átt að lifa lífinu lengur.
MEira man ég ekki fyrr en ég var vakin og þá fannst mér eins og ég hefði bara verið í henni í nokkrar sek. þó ég hafi verið í aðgerð í nokkra klukkutíma og haldið sofandi í öndunarvél 2sólahringa eftir hana…
vildi bara deila þessari upplifun minni á lífinu og dauðanum!
steinka