Groundhog Day er góð mynd.

“Hvert fer ég ef ég dey?”
“Ég hef ekki hugmynd um hvert ég fer ef ég dey!”

Það er ekkert EF þú deyrð heldur ÞEGAR þú deyrð.

Þegar þú deyrð þá slökknar allveg á þér… Til dæmis ef þú rotast eða ferð í dá, þá er eins og ekki neinn tími hafi liðið þegar þú varst kanski rotaður í tvo klukkutíma eða í dái í tíu ár.
Þetta verður allveg eins og þegar þú rotast eða ferð í dá nema bara endalaust.
Það er ekkert líf eftir dauðann!

Hvað meinarðu ‘ef ég dey’ ???
Heldurðu að það sé eitthvað vafamál?

njóttu bara lífsins og hugsaðu um eikkað annað .. þú ferð ekki neitt hvorteð er .. bara deyrð og búið.

Eg trui tvi personulega ad tad se lif eftir daudann, jafnvel ad vid faedumst aftur, samt tel eg mig vera kristna. Eg get ekki imyndad mer ad tegar likaminn deyr er bara ekkert meira. Eg er samt ekkert ad troda skodunum minum upp a adra og virdi skodanir annarra tvi ad madur veit aldrei fyrir vist hvort tad se rett eda ekki. En ef einhver sem madur tekkir vel deyr ta skynjar madur ad su manneskja er ekki bara farin, tad lif bara buinn.. hver vaeri ta tilgangurinn med tessu ollu saman? Eg held ad madur komi til jardar til ad laera, sidan, tegar madur er buinn ad lifa nogu oft og laera nogu mikid er ekki meira sem haegt er ad laera her. Ta fer madur liklegast a betri stad.. ;)

Verður bara eins og langur draumur…

Ég veit hvað tekur við eftir dauðann en ég segi ykkur það ekki. Ég lofaði tíu fingur upp á hann Guð. Ég veit líka hver tilgangur lífsins er. Segi það ekki heldur.

Það er aðeins í kaþólskri trú held ég sem sjálfsmorðingjar fara til helvítis.

Einnig, í flestum kristnum heimsmyndum mundi ölvaði drengurinn í dæmi þínu ekki fara til helvítis fyrir mistök sín ef hann hefur tekið við Kristi sem leiðtoga lífs síns. Kristni snýst jú um fyrirgefningu syndanna og eilíft líf.

Í Búddisma ná menn ástandi sem kallast Nirvana ef þeir hafa lifað sitt síðasta líf og hafa ekkert frekar að læra með því að fæðast aftur.

“ég veit ekkert um hvaða trúarbrögð eru “rétt” og þess vegna geta þau öll verið röng!”

Það síðara er líklega nær sannleikanum.

hey af hverju var mínu svari eytt?

Skiftir ekki máli því þú ert hvort sem er dáinn

Þú segist vera kristin en samt veistu ekki hvaða trúarbrögð eru rétt.

Ég er kristinn og ég tel að kristin trú sé rétt en ég hef ekkert á móti hinum trúarbrögðunum.

Ef þú ert kaldryfjaður morðingi ferðu örugglega til helvítis, ef þú ert þunglynd og fremur sjálfsmorð þá ferðu örugglega ekki til helvítis. Guð er miskunnsamur…

Afhverju ætti strákurinn að fara til helvítis vegna þess að hann var fullur? Þetta var náttúrulega bara slys.

svona er allavega mín trú, og ég fer ekki að svara neinu skítkasti.

Þú hefur nákvæmnlega sömu skoðanir og ég!!
Þetta sem þú skrifaðir er eins og það sem ég hugsaði um daginn!

Lola

Við erum bara dýr þróuð af öpum og þegar við deyjum erum við dauð að eilífu og erum ekki einu sinni til, bara dauði og ekki einusinni dauði heldur ólýsanlegur dauði !

Leiðinlegt en satt…

þetta verður alveg nákvælega eins og þegar þú varst ekki fædd… það er ekkert bara svart og þú ert ekki þar einu sinni.

Sæl,

Ofboðslega hlýtur að vera leiðinlegt að setja inn alvarlega pælingu/spurningu hérna inn og fá bara skítkast, útúrsnúninga og röfl sem svar, eða allavegana að meirihluta.

Ég ætla að reyna að svara spurningunum þínum frá eigin sannfæringu. Þetta er bara það sem mér finnst. Vonandi kemur það þér að gagni.

Varðandi bílslysið: Ef hjónin voru að flýta sér er mögulega einhver sök hjá þeim. Drengurinn er í mínum huga sekari samt, því allir vita að það er ekki gáfulegt að drekka og keyra og þessvegna ábyrgðarleysi hjá honum. Sökin ætti samt ekki að skipta máli finnst mér heldur hvernig lífi hann og þau lifðu. Og bara til að nefna það ef maður þarf að iðrast synda sinna fyrir guði eins og mig minnir endilega varðandi kristni, þá hefur hann náttúrulega tæpann tíma til að redda fyrirgefningarbeiðninni, so theoretikally ætti hann að fara straight to hell þ.e.a.s ef hann er kristinn.
Varðandi sjálfsmorð, þá eru skiptar skoðanir varðandi það.

En annars á almennu nótunum. Ég held að heimsmynd okkar ráði miklu um hvað gerist. Ég held að eitthvað gerist (trúi ekki á rotunarkenninguna þótt ég taki ekki fyrir að það gæti gerst) Ég held að það sem þú trúir hafi bein áhrif á túlkun þína á því sem gerist eftir að þú deyrð. Dæmi, þú hrekkur uppaf og sérð hvítt ljós. Þú gætir sem kristin haldið að það væri himnaríki, eða ef þú ert með vonda samvisku, eldar helvítis, eða ef þú ert heiðin, sumarlandið og svo framvegis.

Sem afleiðing af því ætti að vera að einbeita sér af því að vera sáttur við lífið, til að vera sáttur í dauðanum ekki satt?

Það getur enginn sagt með fullri vissu hvað gerist þegar þú deyrð ( eða ef, því kannski er dauðinn bara blekking? margar kenningar til um það, ég nenni ekki að fara í það hér) Þú verður bara að mynda þér þína eigin skoðun og lifa svo eins góðu lífi og þú getur.

PS:

Brandari sem túlkar þetta:

Once there was a Pagan who died. He ascended to Heaven and saw Saint Peter before the pearly gates. As he stepped up to St. Pete's podium and gave him his name, Pete starts looking through the Book of Names. He continues looking and looking and looking. He looks at the Pagan, and a spark of recognition hits. “You're one of those Pagans, right?” The Pagan nods. “Well I hate to tell you this, but the Christians had it right. I'm sorry, but you have to go to Hell.”

So the Pagan goes to Hell and sees nothing but green meadows and clear blue skies. People are walking around having a fun time. A good-looking man, handsome really, walks up and extends his hand. “Hi! I'm Lucifer, and welcome to Hell. Want a beer?”

The Pagan looks confused and agrees to the beer. He's looking around, and wondering how if the Christians had it right, where was all the fire and brimstone. So the Pagan turns to Lucifer and asks the question, “What's up with all this? I thought the Christians had it right?”

At that moment a hole opened in the sky with a matching one below it. A person fell through the hole in the sky and was swallowed up by the flames of fire and brimstone coming up from the pit in the meadow. The Pagan looks horrified, and turns to Lucifer, who just shrugs and says, “That was a Christian… and they wouldn't have it any other way.”

Svo er það spurning hvort að himnaríki og helvíti sé nokkurstaðar til yfirhöfuð, nema þá náttúrulega bara herna á jörðinni því sannarlega er til nog af helvíti herna og sennilega líka himnaríki einhverstaðar.

Þetta er allt spurning um skilgreiningar en ég trúi ekki að þessar klassísku skilgreiningar á himnaríkið sem og helvítið.

Og svo þarftu varla að hafa áhyggjur um hvað verður eftir þinn dag því lífið hefur margt erfiðara uppá að bjóða sem og að þú kemst ekki lifandi frá því.

Hmm.. Það er alveg örugglega eitthvað sem tekur við eftir dauðann… Svolítið þunglyndislegt að hugsa til þess að þegar maður deyji þá sé tilveru manns bara lokið fyrir fullt og allt. Hugsa þá t.d. um öll börnin sem dóu það ung að þau höfðu ekki einu sinni tíma til að lifa.. Fengu bara ekkert tækifæri.
Ætli maður fari ekki bara á eitthvað annað vitundarstig.. Svona svipað og þegar maður sefur ;)

Ef kristnin er rétta trúin, þá eru allir hinir óheppnir sem eru ekki í henni og öfugt, eftir því hvaða trú er, því flest trúarbrögð umbuna þeim best sem lifa samkvæmt þeirri trú.

Þess vegna held ég að trúarbrögð eru það sem menn bjuggu til, til að hafa einhverja von. Ef við deyjum og ekkert tekur við, til hvers þá að lifa ? Það er ekki eins og þetta líf hafi þá einhvern tilgang.

Varðandi það hverjir fara til himna og helvítis, að þá getur góð kona sem alltaf gerir allt rétt, nema í þetta eina skipti sem hún hélt framhjá manninum sínum farið til helvítis fyrir það, því það er eins og svartur blettur á sálu hennar því það nagar samvisku hennar alla ævi, en kaldrifjaður morðingi sem veit ekki muninn á réttu og röngu og er bara happy í sínu lífi og finnst hann gera góða hluti, hann gæti farið á stað sem hann kallar himnar þar sem honum líður vel.

Það gæti verið ástand sálarinnar sem ákvarðar endastöðina.

Sæl djkisa

Spurningin er ekki “ef að ég dey” heldur “þegar ég dey” því að jú allt sem að lifir fæðist og deyr.

trúaðir einstaklingar vilja halda að það sé líf eftir dauðan þá venjulega einskonar paradís/helvíti sem að taka við eftir lífinu hér á jörðinni.

ef að við setjum upp að gamni smá dæmi um kertaljós. ef að þú blæst á kertaljós hvert fer það? fer það í einskonar eld himnaríki? eða “bara fer það” ?

Ég tel að sjálfmeðvitundin (Égið sem að þú talar um) slokkni bara. deyji með heilanum.

Kveðja
wiz

Já. Ef ég er bara á Jörðinni til þess að þóknast einhverju afli sem hefur ekkert gert fyrir mig og er sennilega bara uppspuni manna til að láta þeim líða betur, þá að sjálfsögðu drep ég mig bara. Ef að ég fer á “Betri stað” þegar ég dey. En ég þykist vita að svo er ekki, því við mennirnir erum ekkert örðruvísi en hin dýrin, og það er ekki vitað til þess að þau fari til himna eða Heljar, enda öll partur af náttúrunni og hringrás alheimsins. Nei við þróuðumst ekki af öpum heldur sömu tegundunum og skiptist í a ) apa, og b ) menn. Það er ekkert furðulegt hvað Mennirnir eru þróaðri en önnur dýr, og Biblían er ekkert merkilegt rit sem hægt er að sanna með einhverju móti og ekkert ritað í bókinni sem hægt er að taka alvarlega. Neandertalsmenn greftruðu hina látnu og héldu að það væri eitthvað eftirlíf, höfðu þeir rétt fyrir sér ? ég efast um það, höfum við kristna fólkið rétt fyrir okkur ? ég efast um það líka, þessvegna langar mig ekki til að deyja, heldur lifa mína yndislega lífi hér á minni yndislegu plánetu og prísa mig sælan fyrir að búa á landi þar sem ekki er verið að ásækja mig fyrir skoðanir mínar og hermenn ganga wkki út um allt og halda að þeir eigi staðinn. Takk fyrir.

Já, ég segi að ef þú ert kristinn og biður guð um miskunn þá ferðu til Himnaríkis. Eilíft líf. Það eina sem þú þarft að gera er að taka við því með því að biðja guð um fyrirgefningu. Engin áhætta einu sinni. Ef einhver segir að guð sé ekki til, pælið þá í því hvernig við komumst hingað…

Ég sá einhverjar “rökræður” hérna ofar um hvort þú munir deyja. Þú munt deyja, a.m.k. missa núverandi líkamann þinn. Eftir því sem ég best veit hafa ALLAR og þá meina ég 100% manneskna verið látnar eftir ~121 ár. Það eru reyndar til sögur af konungum sem lifað hafa 150 ár en það eru bara 150 ár… Þeir dóu í sögunni eftir þann tíma.

Persónulega held ég að maður endurfæðist,ekkert endilega alltaf sama kyn,og ég held að það sé eithvað einkennandi við hvaerja sál sem helst alltf.Td. einkennið er jákvæðni þá er þessi manneskja sem sálina hýsir jákvæð og allar á undan og efti

Á þetta ekki frekar að vera “Hvert fer ég ÞEGAR ég dey” Það er víst ekkert eins öruggt í lífinu eins og það að því lýkur að lokum.

Góðar stelpur fara til himna
Vondar hvert sem er!
(einhver vegin tel ég að þú sért stelpa, sorry ef svo er ekki!)

Af mínu mati þá er ekkert til sem að heitir helvíti vegna þess að sagt er að guð fyrirgefi allt ekki satt. Hvernig getur þá verið eitthvað sem að heitir helvíti þar sem að þeir sem að eru vondir eigi eftir að enda eftir að þeir deyja.
Ég held að fólk hafi skáldað þetta með helvíti til þess að hræða fólk svo það geri ekkert af sér.
Þetta er eins og maður hefur heyrt fólk segja við krakka að ljóti kallinn kemur að taka þig ef að þú verður ekki góð/ur. Þetta var eingöngu skáldað upp til að hræða.
Það hefur nú all hressilega mistekist miðað við glæpi nútímans.
ég held að maðurendurfæðist aftur og aftur þar til sálin hefur náð ákveðnum þroska. Eftir það er það optional hvort þú viljir fæðast aftur eða ekki.
En svona geta hugmyndir einstaklinga verið mismunandi

Þegar þú deyrð þá slöknar á meðvitundinni og þú hættir að vera til. Við höfum öll “upplifað” þetta ástand. Það gerðum við allan tíman áður en taugakerfið þóskaðist í móðurkviði (c.a 4. vika meðgöngu og allan tíman áður en við vorum getin. Af hverju farf fólk endalaust að velta fyrir sér hvað gerist eftir að það deyr? Er ekki skynsamlegara að njóta lífsins meðan maður lifir. Nota tíman með þeim sem maður elskar og þykir vænt um, gera það sam maður ghefur alltaf langað til en aldrei látið verða af, segja hlý orð við aldna ættingja en ekki geyma það fyrir minningargreinarnar. Ég trúi á líf fyrir dauðann! Carpe diem öllsömul!

Heyr heyr zozzi !

Hvar varstu áður en þú fæddist? Þá varstu ekki lifandi, þannig að þú hlýtur að hafa verið dáin. Ferðu ekki bara nákvæmlega þangað aftur. Það slokknar bara á öllu draslinu og þú veist ekki einu sinni af því. Trúarbrögð eru sköpunarverk mannsheilans og Guð eru sköpunarverk mannsins en ekki öfugt. Hvert fara annars allar kindurnar og beljurnar á sláturhúsinu og flugurnar sem deyja á haustin. Fara þær í dýrahimnaríki eða erum við mennirnir sem eru úr nákvæmlega sömu byggingarefnum og önnur dýr jarðar með einhverja sérsamninga við guðina af því að svo vill til að við erum með stærsta og gáfaðasta heilann af öllum skepnum og fær um að tjá okkur við hvort annað og búa til trúarbrögð. En þetta eru auðvitað mínar skoðanir.

ég trúi á líf eftir dauðann og held að allir fari til himaríkis…. líka fjöldamorðingjar og svoleiðis… vegna þess að þú þarft að vera soldið mikið geðbilaður til að geta gert svoleiðis hlut…
svo langaði mig að segja við whowsnite að mér fannst þín grein rosa góð ;)

víst að það er verið að tala svona mikið um trúarbrögð hérna hef ég nokkuð til málanna að leggja.
Ég er trúi því að við munum lifa upp á nýtt eftir dauðann, en ég trúi því ekki að ég muni alltaf vera manneskja! ég gæti orðið fluga þess vegna í næsta lífi.
Við erum dýr fræðilega séð, trúin á eitthvað æðra afl er bara í okkur…að mínu mati eitthvað sem við höfum búið til. Ég meina beljur og kettir og svona, gætuð þið séð þau lesa biblíuna eða boðorðin 10 og fylgt þeim?
Svarta ekkjan (kóngurló) étur manninn sinn eftir mökun, á hún að fara til helvítis?…
Ég lít á veröldina þannig að við erum öll jöfn þó að við erum menn og vitum meir en önnur dýr þá erum við ekkert öðruvísi, við förum sömuleið trúi ég.

Himna :D

ég hef oft velt fyrir mér þessu sama…hef samt aldrei komist að niðurstöðu, ég verð bara rosalega rugluð. Það sem ég geri er bara að hætta velta þessu fyrir mér..ég meina ef ég er allt líf mitt að velta þessu fyrir mér þá missi ég algjörlega af lífinu… ég mundi fara velta þessu fyrir mér þegar ég er orðin gömul eða kannski eikkað eldri… ;)

Elsku frænka, þegar þú deyrð kemur þú með mér til himnaríkis eða paradís eins og aðrir kalla það.
Kveðja frá frænku.

Var maður ´dáinn´ áður en maður fæddist??

Er þetta líf framhaldslíf?
Er þetta líf helvíti??

´Holdið var & verður að mold en orkan/andinn/sálin leitar að nýju heimili..

…“ef” þú deyrð? Ef það væri eitthvað þá væri það “er” þú deyrð. Þjóðfélagið í dag pff, ye sure lets live forever ;OP

“En fólk sem fremur sjálfsmorð? Það fer ekki til himna! En hvert fer það þá? Til helvítis, vegna þess að þeim leið illa og áttu hræðilegt líf þá fara þau til helvítis”
“sjálfsMORД
Morð er dauðasynd sama hvort þú drepur einhvern annan eða þig sjálfa/n

Guð ákveður?

Er biblían ekki svolítið miskilin?

Er ekki fáránlegt að mynda sér skoðanir um guð og lífið eftir trúverðugleika frásagna biblíunnar og hvernig guð kemur myndrænt fyrir sjónir í henni, frekar en að taka henni sem dæmisögum, skáldsögu eða bara handbók um hvernig skuli verða hreinn á sálinni og lifa rétt..?

Maður dæmir sig sjálfur, hver er sinn eigin óskeikuli dómari sem metur eigið líf og úthlutar sjálfum sér vel- eða vanlíðan eftir því.. himnaríki eða helvíti..

Ég bara fatta ekki af hverju fólk heldur að það sé líf eftir dauðann. Er það ekki bara af því að það getur ekki horfst í augu við það að hætta að vera til?

:Ef ég dey? Er það ekki bara tímaspursmál!!
Annars þá er ég á þeirri skoðun að maður fer ekki neitt. Maður drepst bara og búið. Ég trúi á lífið, ekki dauðann.

ég get allavega fullvist þig um það að fólk sem fremur sjálfsmorð fer ekki til helvítis……

vitiði það ég trúi á annað líf en ekki í því formi sem við þekkjum í dag, sem raunveruleikann, ég tel að sá staður er endalaus og svo er kallað á okkur til að “lifa” en svo þegar við “deyjum” þá lendum við aftur á þessum eilífastað! ég veit algjört rugl en ég er kristin skrítið ég er ekki strangtrúuð en það finnst mér vera rugl og þannig fólk telur stríð og morð vera réttlætanlegt fyrir Guði!

Þú ferð í helvíti, eða himnaríki.

Við förum öll til Guðs, það veit ég!

Hvert fer maður þegar maður deyr? Góð spurning. Svarið gæti verið flókið eða mjög einfalt, allt eftir því hvar maður er staddur á hnettinum. Að mínu mati er hinn stóri sannleikur sá að það verður ekkert um mann, maður fer ekkert við dauðann. Dauðinn er endanlegur. Algjörlega óháð því hvernig eða við hvaða aðstæður dauðann ber að. Sjálfur hef ég lesið Biblíuna, Kóraninn og dálítið í öðrum trúarritum og hef komist að því að öll eiga þessi rit og ritningar sameiginlegt að vera eins konar leiðbeiningar um mannleg samskipti og hafa það hlutverk að geta svarað áleitnum spurningum á einfaldan hátt. Reyndar er ekkert einfalt við margt í hinum helgu ritum, aðallega vegna þess að þau má túlka á svo marga vegu. Það sem ég get lesið úr ritningunni um dauðann er að með orðaflaumi er verið að fegra hugtakið og að lesandinn geti frekar sætt sig við þessa óumflýjanlegu staðreynd sem dauðinn er.
Lifið heil,
Kv. techno.

Til að byrja með þá þarf maður að trúa á Guð til að geta skilið orð hans. En biblían er innblásið orð Guðs.
Jesús Kristur segir: ég er Upprisan og lífið.
Hann segir einnig :
…Því svo elskaði Guð heiminn að hann gaf sinn eingetinn son til þess að hver sem á hann trúir glatist ekki heldur hafi eilíft líf.
Jesús Kristur segir líka : ég og faðirinn erum eitt.
Og..: sá sem trúir á mig trúir ekki á mig heldur á þann sem sendi mig.
Varðandi dóm og himnaríki og helvíti þá eiga þessir staðir sér stað í kristinni trú.
Þeir sem trúa á Jesú Krist eru komnir í lífið í honum. En Guð er réttlatur og miskunnsamur Guð hann gefur öllum tækifæri til þess að nálgast sig.
Guð er kærleikur.

Að lokum vil ég hvetja þá sem að á annað borð eru með áhuga á tilgangi lífsins og trúa jafnvel á Guð eða hafa þann möguleika opinn hjá sér að Guð sé raunverulega til,að lesa Nýja testamentið og Mósebækurnar og spámennina.
Takk fyrir lesturinn.
Guð blessi þig.