æðislega skemmtilegt að fá að heyra svona sögur,fólk ætti að nota þessa læknismiðla meira.

Amma þín hefur greinilega bjargað lífi þínu ásamt verndarengli þínum.

góð saga

Já ég veit um svipaða sögu. Litli bróðir minn var næstum dáinn þegar hann fæddist því það vantaði eitthvað efni í lungun á honum sem gerir fólki kleift að anda. Hann var í súrefniskassa upp á vökudeild í nokkrar vikur og við vorum farin að undirbúa okkur undir það að hann myndi deyja og við létum skíra hann þarna. Daginn eftir skírnina fór honum að batna, veit nú ekki hvort það hafi verið skírninni að þakka eða hvað en ég er ekki mjög trúuð en allavega þá hafði mamma mín, sem reyndar er ekki mamma hans því hann er hálfbróðir minn hringt í læknamiðla og eftir það fór honum að batna.

Takk fyrir að deila með okkur þessari fallegu sögu.Ég mæli með því að fleiri sendi inn svona dæmisögur. kveðja ollana

Ekkert að afsaka kæri félagi, heldur þvert á móti ertu enn ein sönnun þess að trúin á eitthvað okkur æðra gerir okkur að betri mönnum. Í þínu tilfelli var dauðinn að þér kominn, kannski að þú hafir fundið innst inni, þó þú værir einungis barn, að þú værir að yfirgefa þennan nýja og spennandi heim og það hefur kveikt í trúarstöðinni í hausnum á þér að svo miklum krafti að þessi trú hefur mótað samvisku þína og óska ég þér innilega til hamingju með það. Ég efast allt of oft um þennan æðri kraft og brýt þar með allt of oft gegn samvisku minni, þó ég fari kannski ekki um rænandi og ruplandi, því þegar að ég hef þann einlægan vilja, vilja barnsins, til þess að trúa því að það sé eitthvað þarna uppi sem vill okkur vel þá fer ég ósjálfrátt að breyta rétt gagnvart náunganum og lifa farsælu lífi án þess í raun að hafa nokkuð fyrir því annað en að trúa. En því miður þá er ég allt of oft þannig að ég trúin bara því sem ég sé í það og það skipti og gerir það mér lífið svo mikið mikið flóknara og torveldara. Hin minnstu smáatriði um hvað sé rétt og hvað sé rangt, sem liggja augljós í augum barnsins, vefjast fyrir mér í líki óleysanlegra þrauta sem seinka för minni til betri vegar. Þú ert sannkallaður lukkunar pamfíll að hafa þetta nánast í móðurmjólkinni því það er svo algengt að mannskepnan þurfi að ganga í gegnum ólýsanlegar þjáningar til þess að fást til þess að treysta og trúa. Það væri nú örugglega gaman að fá staðfestinguna í hjartað eða að frelsast eins og svo margir kristnir, því þó ég sé fordómafullur út á við og sjón þá veit ég nógu mikið til þess að alveg sama hvort þú heldur í norður,suður,vestur eða austur þá muntu alltaf rekast á vitring sem situr í makindum sínum, sáttur við guð og menn, og bíður þess eins að fá að hitta þennan æðri kraft. Þessir vitringar hafa allir þá sömu sögu að segja að þeir sitji þarna eingöngu til þess að geta gefið því þeir vita að það er ekki hægt að gefa eitthvað sem maður sjálfur hefur ekki öðlast. Kveðja

Ég veit að það sem ég á eftir að segja kemur þessu ekkert við, þar sem þið eruð að tala um hina framliðnu og þá sem fylgja ykkur þá eiginlega veit ég bara að það er einhver sem fylgir mér. Ég veit ekki hvernig eða af hverju en ég bara veit að það er alltaf einhver sem gengur á eftir mér. Veit ekki hvort það sé verndarengill eða hvað, en ég veit að mér líður oft ógurlega skringilega þegar ég er að labba einn um heima hjá mér. Það er ekki svona hræðslutilfinning eins og margir finna. Þetta er allt öðruvísi tilfinning. Ég held samt að það gæti verið e.t.v. verið langamma mín sem ég er skírður eftir (þótt það hljómi soldið skryngilega þar sem ég er karlkyns).
Svo alltaf þegar það lýtur út fyrir að ég muni slasa mig mikið eða að ég hafi slasað mig mikið þá er það bara eitthvað smáræði. T.d. einn fingurinn minn hefur lent í smáhremmingum og komið fyrir að ég hafi haldið að hann væri brotinn. Hann hefur lent nokkrum sinnum á milli hurðar og það sem hurðinn skellur í. Bílhurð var einu sinni skellt af öllu afli á puttann og af það miklu afli að það gæti brotið næstum hvaða bein sem er. En af einhverri furðulegri ástæðu þá var ég bara aðeins brákaður, ekkert meir.
Ég hef aldrei lent í alvarlegu slysi en hef verið nokkuð nálægt því. Golfbolta hefur verið þrykkt af öllu afli rétt yfir höfuðið á mér.
Enginn hrakfallabálkur hér á ferð, bara klaufi.

Dengsi

Ég held að það gæti alveg leynst lítill verndarengill innra með þér. Það hafa margir “verndarengla” þ.e. þeir sem að hlusta á og liðka þennan part af okkur sem hefur fengið fólk til að halda áfram að trúa á og biðja til æðri máttarafla. En að þessi “verndarengill” hafi verið sendur að handan með hjálp læknamiðils samræmist ekki mínum hugmyndum. Ég trúi því frekar að þetta sé aðeins kraftur eigin huga sem að flest fólk þekkir ekki. Það býr nefnilega meira í huganum en manns eigið egó.

En þetta er aðeins það sem ég held og þú þarft ekkert að hlusta á mig.

Ég held að það gæti alveg leynst lítill verndarengill innra með þér. Það hafa margir “verndarengla” þ.e. þeir sem að hlusta á og liðka þennan part af okkur sem hefur fengið fólk til að halda áfram að trúa á og biðja til æðri máttarafla. En að þessi “verndarengill” hafi verið sendur að handan með hjálp læknamiðils samræmist ekki mínum hugmyndum. Ég trúi því frekar að þetta sé aðeins kraftur eigin huga sem að flest fólk þekkir ekki. Það býr nefnilega meira í huganum en manns eigið egó.

En þetta er aðeins það sem ég held og þú þarft ekkert að hlusta á mig.