lolrofl, þú munt deyja og vera dauður. Allt svart, það verður aldrei neinn annar með þinn persónuleika, það verður aldrei “Þú” aftur. Þú ert dauður og allt búið. Það er séns til að lifa, og það er að spawna í góðum pung og vera svo heppinn að sprautast á rétta staði og synda rest.

Þegar þú deyrð ferðu annaðhvort til valhallar eða heljar.

Guð er að velja þá sem eru þess verðugir að lifa því lífi? Já Guð skapaði okkur og lét okkur fá frelsi til að lifa og upplifa og síðan ætlar hann að velja þá séu verðugir að lifa meira líf? Og hvað gerir hann við þá sem eru ekki verðugir?

Þú fyrirgefur vonandi en mér finnst þetta frekar staðhæfing heldur en hugsun…
Þetta er eins og þú sért alveg öruggur um að þetta sé satt, að það sé líf eftir dauðann. Ég persónulega trúi því að það sé líf eftir dauðann en samt veit maður ekkert um það…

Afsakar bara…samt gott að hugsa um það :)

Sælt veri fólkið. Eitt er víst og það er deginum ljósara. Við fæðumst og deyjum, það er það eina sem við vitum með vissu. Annað er nokkurn vegin ljóst að lífið getur ekki þrifist án dauðans og dauðinn getur ekki þrifist án lífsins.

Ekki a´ð ég sé að draga orð þín í efa Duffman en hvernig geturu verið svo viss að þetta sem þú sgeir muni gerast? Reyndar líkist þetta mínum hugmyndum um dauðann og hvað gerist eftir þetta líf.

Ehh, þú ert dáldið ruglaður. Ég trúi ekki á líf eftir dauðann né endurfæðingu heldur er það bara von mannsins til að fá annað tækifæri til þess að upplifa aftur hið skemmtilega líf, samt vona ég að það sé eitthvað eftir dauðann. Líf eftir dauðann eða endurfæðing er þessvegna (eins og mér finnst) von mannsins til að verða aftur umbunað, fá annað tækifæri, og að halda að maður eigi skilið að lifa aftur. Ég ábyrgist enga af þessum hugmyndum heldur er þetta eins og ég lít á málið.

Ég mun líka vinna margar milljónir í Víkingalóttóinu. Það mun lenda loftsteinn á jörðinni árið 2033 og eyða öllu lífríkinu og ég er svo viss í minni sök því mig dreymdi þetta allt í gærnótt.
Ég verð að segja þetta er pínu asnalegt að segja að þetta sé svona og svona sé hitt bara því mann dreymdi það.
En maður á samt að vera jákvæður, ef þetta var þá jákvæðni í þér :) .
Annars væri gaman að fá einhver rök fyrir þessu önnur en að þig dreymdi þetta.

Greinin byrjar ágætlega,það koma fínar pælingar sem vert er að pæla í.En svo fyrir miðju kemur eitthvað sem er eins & hafi verið tekið beint úr bæklingi votta jehóva.
En allt á þetta rétt á sér.

Guð velur ekki úr hann lítur á alla menn sem jafna og tekur eingann fram yfir annan. Guð gefur fyrirgefningu syndanna og allt það dæmi.
Bara sovna smá sko :)

Það er ekkert himnaríki og ekkert helvíti.
Það eina sem að gerist er að þú ferð inn í annan heim. Tilgangur lifsins er að bæta sálu sína þar til hún verður “fullkomin” Eða karmalaus eins og einhver sagði eitt sinn við mig. Ef að þú gerir einhverjum eitthvað slæmt í þessu lífi þá fæðist sá einstaklingur t.d. sem fatlað barn þitt í næsta lífi. Þegar þú ert orðin karmalaus þá ræður þú því hvort þú vilt fæðast aftur eða ekki.
Það eru bara svartsýnismenn sem að halda að það sé ekki líf eftir dauðan. þetta segir manni líka bara hversu lítilfjörlegir þessir einstaklingar eru.

ÞVÍLÍKT RUGL!

Í fyrsta lagi finnst mér eins og að þessi umræði eigi heima inn á heimspeki.

Í öðru lagi…komon! Það er engin leið fyrir nokkurn mann, hvort sem hann er heimsins mesti dulspekingur, eða trúir á drauga og eilíft líf, að vita í raun hvað gerist við dauðann. Þeir vita það einungis þeir sem hafa upplifað dauðann. And here's news flash for you…they ain't comin' back! Það er ekki hægt að taka mark á upplifunum fólks sem hefur næstum dáið en komið til baka vegna þess að þau hafa ekki upplifað dauðann. Skilgreining á dauða er eitthvað sem er óafturkræft. Ef þú hættir að anda, og hjartað stoppar og svo kemuru aftur til lífs, þá hefurðu ekki dáið…þú einfaldlega hættir að anda í smá stund.
Pointið mitt er semsé, það er engin leið að vita neitt um líf eftir dauða, eða hvers kona upplifun dauðinn er. Það eina sem við getum gert er að ræða málið, segja frá okkar eigin skoðunum og hlusta á aðrar skoðanir, án þess að reyna að troða einhverju ofan í kokið á öðru fólki.

til hvers að hræðast dauðan…… við munum hvort sem er öll deija

hmm, ekki alhæfa. Ég trúi til dæmis ekki á þennan Guð þinn.

Ég er trúi því að maðr fer þangað er maðr fari þangað er trúin sem maðr trúir á, boðar mann. Þú til paradísar þinnar, ég til Valhallar eða Heljar.

kkv. ^Schafer^

Bíddu en hvað um drauga hvernig verða þeir til samkvæmt þinni kenningu? Er það fólk sam á ekki skilið að fara í næstu vídd og þarf að laga etthvað first?

ú.. ég verð að tjá mig aðeins (í kaldhæðni)
já í fyrstalegi er þessi grein soldið mikið RUGL sko ef að hlutir hafa galla eru þeir ófullkomnir svo að þú ert að segja að það sé ekkert fullkomið (sem að er nokkuð rétt) en bara skrítið hvernig þú þurftir að ýkja sona mikið.. já hey vóó þa eru bara komnar marghundruð vísindalegar sannanir að guð sé ekki til eða á vegum vísindanna er hann þa eilega ekki þó að þa séu margir trúaðir menn sem vinna að þeim en meina villtu finna himnaríki í skýjum og svolis eins og fáfróað fólk heldur að það sé hey “fly up and take a look at it yourself cause it aint there” og þa er engan veginn ekki á neinn mögulegann hátt, ekki í öllum þekkingum mannsins hægt að sanna það að það sé líf eftir dauðann, eina fólkið sem trúir því þarf vikrilega að byrja skólann uppá nýtt “and learn somin for a change” nú vil ég heyra hvernig þú ætlar að tala þig úr þessu´persónulega held ég að þú sért einn drengur með of mikinn frítíma.

Dauðinn er í rauninni ekki til. Sálin lifir en líkaminn deyr. Við lifum aftur og aftur skv. cirle of life það er Enoks circle. Þetta er það sem fram kemur í dulspekinni, en það að við lifum aftur og aftur þótti mér ótrúlegt en það er samt satt.
Mörg líf er ágæt bók sem útskýrir þessa hluti. Nú einnig hafa verið gerðar tilraunir með deyjandi fólk. Niðurstaðan er nefnilega þessi.

Sko, ég heyrði einusinni að þegar maður deyr, að það alveg eins og að vakna. Maður vaknar rosalega syfjaður.

Þessi sem sagði mér frá þessu, gat séð sumt fólk sem var dáið, og þessi einstæklingur spurði einmitt að þessu, og svarið var þetta.

Sæl.
Ég verð fyrst að spyrja fidrildi sem sagði:

„Það eru bara svartsýnismenn sem að halda að það sé ekki líf eftir dauðan. þetta segir manni líka bara hversu lítilfjörlegir þessir einstaklingar eru“.

Mín skoðun á þessu commenti: Hroki og vanhugsun.
Ég tel það vera rangt að dæma trúleysingja á þennan hátt. Og maður þarf ekki einu sinni að vera trúleysingi til að trúa því að það sé ekki líf eftir dauðann. Er það ekki trú ef sannfæringin lofar ekki framhaldslífi. Hvað ef ég trúi því að engill hafi komið til mín þegar ég var barn og sagt við mig „Þú skalt auðga líf annara og gera fólkið í kringum þig hamingjusamt, og sjálfa/n þig um leið“. (Btw, ekki mín pers. reynsla). Ef ég lifi eftir þessari sannfæringu alla mína ævi, er ég þá ekki trúuð? Er það ekki trú? Hvað er það þá? Er ég þá bara að lifa fyrir tilgang en ekki trúa? Hvað er trú?
Það eru til jafn mörg afbrigði af trú og fjöldi hugsandi einstaklinga í heiminum, engir tveir hafa sömu efasemdir, nákvæmlega sömu afstöðu, reynslu eða tilgang. Engir tveir gera nákvæmlega sömu væntingar til lífsins, engir tveir trúa á það nákvæmlega sama, þetta styð ég með þeirri staðreynd að engir tveir einstaklingar eru sami einstaklingurinn, hafa alltaf verið á nákvæmlega sama stað á sama tíma og upplifað það nákvæmlega sama sem sama manneskjan.
Ég trúi ekki á neitt nema sjálfa mig og það að ég eigi að vera hamingjusöm. Ég trúi á það sem ég veit fyrir víst, mér finnst það móðgun við eigin vitsmuni að færa það eitthvað út fyrir það, þó að ég sé ekki að lítilsvirða trú annara. Trú gerir sumt fólk hamingjusamt. Ég veit að ég fæddist, ég veit að ég mun deyja, og ég veit ekki meira.
Ég lifi lífi mínu í samkvæmt þeim möguleika að það sé ekki líf eftir þetta líf, og þess vegna reyni ég að bæta mig sem einstakling, fá frið í hjartað mitt, ekki sjá eftir neinu, elska annað fólk, vera elskuð og vera hamingjusöm. Og ég legg til að þið hin gerið það sama, þó að ég dæmi ykkur ekki fyrir að gera það ekki.
Hver og einn verður að gera þessi mál upp við sjálfan sig.

'eg er fullkomlega sammála þér! 'Eg hef líka pælt mikið í þessu. Reyndar of mikið. En ég komst líka að þessari niðurstöðu.

Lola

Tilvera líkama þíns er aðeins tengd dauða, hugsun þín lifir og allt annað svo fæðistu í annan líkama.

Well…! Ég meina … líf eftir dauðann? Kannski, kannski ekki! En allavega er mín skoðun sú að þar sem við höfum enga tryggingu fyrir því að við eigum nema eitt líf þá ættum við bara að njóta þessa lífs og reyna að vera bara dálítið almennileg við okkur sjálf og hvert annað… Ehh… já, einmitt e-ð þannig :) Ok, sumir trúa, já, og telja sig jafnvel vita að það sé líf eftir dauðann … kannski alveg rétt! I dunno :/ En það finnst mér einmitt vera þetta sniðugasta við þetta allt saman! Ég hef ekki hugmynd hvað ég er að gera héddna, hvaðan ég kom eða já, bara hver ég er yfirleitt… Og já, ég er hrædd um að ég yrði bara algjör grænmetiskássa ef ég færi líka að spá í því hvað verður um mig þegar ég síðan dey… ! En já, bara party on! :þ

o-k gettin to freaky…time to back out..

Góð hugmynd.. sennilegra skemmtilegra að trúa þessu heldur en því að maður deyji bara(allt verður svart og maður kemur aldrei attur) sem er sennilega líklegra, og já það er rétt.. guð er að prófa okkur fyrir þennan næsta heim.. skemmtileg saga..
en hvernig geturu sagt að það sé galli að vera gallalaus.. myndiru segja þegar þú td kanski keyptir þér porsche 911 turbo sem er gegt bíll að hann væri fullkominn en það væri einn galli=að hann hefði engan galla..
frekar.
Ég get allveg viðurkennt það að ég hræðist dauðann.. ég heldað það geri það líka flestir, ef þetta er satt hjá þér( sem mér finnst mjög ólíklegt) þá langar mig kanski ekkert að fæðast í Namimbíu og vera með alnæmi. En það væri bara próf.. ekki satt.

Ég er sammála KaaK það er ekkert annað líf allt svart.

Ef það er annað líf eftir dauðann þá lifir maður því í líkkistunni!

ég lít á lífið sem tölvu og þegar við deyjum þá hrynur hún og guð þarf að setja windosið upp aftu

WEEEEEEEEEEEE

Ég er nú reyndar svolítið hissa á því að aðeins ein manneskja (eða tvær) sem kom með þá hugsun að sálin myndi lifa áfram í öðrum heimi, þeas annað en að endurfæðast eða deyja bara og allt svart (samt ef þið ætlið að hugsa þannig þá held ég að þið fáið ekki einusinni að upplifa svarta litinn :)) Ég er nebbla búinn að vera að gruska aðeins í Astral-projetion. Það byggist á því að maður geti ferðast úti rassgat beinlínis sem maður sjálfur (þeas sálin). leið og ég næ takmarki mínu, að geta ferðast sem sálin mín þá mun ég trúa að það sé líf eftir dauðann. En á meðan verð ég að lifa í efa (Þrátt fyrir að upplifanir mínar hafi stundum verið mjög nálægt því að komast útúr líkamanum). En ég nenni ekki að vera að röfla um það núna. Ein hugsun samt í viðbót varðandi Dauðann. Að mínu mati eru það tvær leiðir til að lifa lífinu: 1. Lifa sínu eðlilega lífi og vera algerlega “oblivious” um heiminn í kringum sig, eða 2. Reyna að spá í öllu þessu Überstóra batteríi, eins og hvernig varð heimurinn til? og hvað verður um mann eftir dauðann?. En hvort er þá betra ? að hafa áhyggjur af þessu eða bara “go with the flow”. Kannski er þetta val en spuriningin er hvernig manneskja ert þú ?

Hef ekki tíma til að yfifara svarið, athugasemdir um stafsetningu afþakkaðar :)

Falleg sýn á dauðann!

Guð er ekki til!

hvernig getur þú staðhæft þetta?

Ég vill byrja á því að taka það framm að það er ekki með neinu móti að seigja fyrir víst hvað er eftir “dauðann” allar þessar skoðanir eiga rétt á sér!! En fyrst að guð átti að hafa skapað allt, hvað skapaði þá guð???
Það getur enginn sagt, en eit er hægt að seigja! Það er það að hver hefur sinn rétt á sínum skoðunum og áliti, og einginn hefur rétt til að breita því útaf því að honum finnst það ekki vera “rétt” En það sem ég tel er það að hver persóna er lítið brot af risa stóru púsli og í hverju “lífi” þá er maður að þróast og styrkjast til að verða sterkari og stærri bútur í heildar myndinni! og einnig það að illt kemur ALLTAF aftur í hausinn á manni hvort sem að það er í þessu lífi eða öðru! Hvað maður ákveður svo að gera í hverju lífi er á manns eiginn ábyrgð!!
En til hvers að vera að bíða eftir eitthveju sem kemur á endanum með öðrum orðum dauðanum!! eiðið lífinu í að lifa því ekki bíða eftir dauðanum:D
Ég vill einnig byðjast afsökunar á stafsetninga villum og málfræði þar sem að það hefur aldrei verið mín sterka hlið!!

búllshit aaaiiii! þegar þú deyrð verður þú ormafæða!! en ef þetta er satt þá sjáumst við úti hlaupandi á engi með öllum fallegu englunum 8)

kemur!

Þegar maður deir fer maður í Valhöll eða til Heljar eða til Ránar eða kemur aftur.