Það er munur, Steinia mín, á því að drekka og því að fara á haugafyllerí. Það er ekkert sem segir að fólk þurfi að æla og líða illa daginn eftir. Það gerist bara við óhóflega drykkju.

Steinia…hold the phone…sko…það að krakkar séu að drekka mjög ung er ekki endilega foreldrum að kenna þó svo að finna megi mörg dæmi um slíkt..ég byrjaði mjög ungur á öllum pakkanum reykja, drekka og dópa…hættur að dópa núna og líður bara vel með það…drekk en og reyki þó. En á mínu heimili er ekkert svona…þetta var mín ákvörðun að prófa allt og foreldrar mínir voru ekki valdir þess….þetta er oftast útaf félagsskapnum…það er bara staðreynd.

Ég er sammála því að það sé munur á því að drekka, og drekka.

Ef þú byrjar í áfengi, dópi, reykingum eða bara helv… sirkúsi, er það engum öðrum að kenna nema þér sjálfum. Ekki foreldrum þínum, né vinum þínum. Það getur engin tekið stóru ákvarðannirnar fyrir þig. Þú verður að lifa þínu lífi sjálf, og bera ábyrgð á sjálfri þér.

Einmitt…..afhverju er maður að þessu???
Ég get sagt það fyrir mitt leiti, að ég drekk mikið en ég hef nú samt prófað að fara á djammið edrú. En það er HUNDLEIÐINLEGT. Ég gefst alltaf upp snemma og er bara komin heim. Ein stór ástæða fyrir því að ég drekk á djamminu,(en þær eru nokkrar) er sú að ég meika bara ekki þetta ógeðslega fulla lið edrú.

ég er sammála flestum hérna fyrir ofan!
auðvitað ef mar ætti barn þá myndi mar ekkert skilja það eftir aleitt heima.. auðvitað fengi mar sé pössun..

Svo þarf mar ekkert að drekka sig alveg pissfullann það eru til takmörk.. og jú þegar mar er edrú þá er drukkið fólk ekkert sérlega spennandi en þegar mar er sjálfur fullur þá er þetta allt annað..

BURT MEÐ SÖNGVATNIÐ

ég er eiginlega ekki sammála þér því mér finnst alveg geðveikt gaman að drekka og ég verð aldrei þunnur"!!

Íslensk vínmenning er líka í rústi…

Ég drekk mér til skemmtunar. Ég tel mig þó ekki misnota vín eins og þorrinn af íslenskum unglingum í dag. Ég held að vandinn liggi bæði hjá foreldrum og vinahópi. Foreldrar mínir “kenndu” mér að drekka! Þau leyfðu mér að smakka vín þegar ég komst á “gelgju-aldurinn” og sýndu mér hvernig átti að fara með það á “responsible” hátt. Þannig þurfti ég ekki að skammast mín neitt þegar ég sagði þeim í fyrsta skipti að ég hefði dottið í það því þau vissu að þau gátu treyst mér. Ég held að of margir foreldrar banni börnunum sínum of mikið að meðhöndla vín og það er bannið sem gerir vínið áhugavert. Þetta hljómar kannski ekki vel, en betur get ég ekki skýrt frá þessu. Í dag er ég ekki háður víni þegar ég fer út að skemmta mér. Það er auðvitað gleðiaukning að fá sér smá neðan í því en það er engin þörf.
Munið að bjór er góður af því að hann er bjór… ekki út af því að hann kemur manni í vímu!

Svo mæli ég líka með Tiger Beer!

mótív smótív - www.theperma.net

ég drekk til þess að drekka,mér líður aldrei betur en blinfullum inn á góðum stað….
LIFI DJAMMIÐ..

http://kasmir.hugi.is/logger/

Logger XXX

þetta er ekki foreldrum að kenna bara heimska í krökkum og folki almennt að byrja of snemma

þetta er ekki foreldrum að kenna bara heimska í krökkum og folki almennt að byrja of snemma

Ég er alveg sammála þér.. en aðeins að vissu leyti. Málið er að sumir bara eru alveg rosalega feimnir, eru þreyttir á því og þetta er þeirra aðferð við að brjótast í gegnum feimnina. Áfengið losar um hömlur og maður gerir ýmislegt skemmtilegt jafnt sem óskemmtilegt. Samt sem áður þá skil ég ekki alveg þá sem geta endalaust djammað og drukkið. Ég drekk kannski svona einu sinni í mánuði stundum oftar, en samt sem áður fer ég mun oftar á djammið en er þá bara edrú og ég er greinilega svo heppin að þó svo að ég drekki af og til að þá get ég skemmt mér líka edrú. Það eru því miður ekki allir sem geta það. En svo veit ég af eigin reynslu að þegar maður er á lausu þá finnst manni miklu skemmtilegra að djamma og drekka með félögunum en svo þegar maður er kominn með kærasta að þá er það bara einfaldlega ekki eins spennandi. Kannski er ég bara eitthvað afbrýðileg en þetta er eins og ég upplifi þetta. Mér finnst miklu skemmtilegra að djamma með kærastanum mínum og vera að drekka þegar ég er með honum, en yfirleitt þegar ég er bara með vinkonunum þá kýs ég frekar að vera bara edrú og fíla mig bara fínt :)
Ég styð þína tillögu um að allir prufi að fara eitt skipti út að djamma edrú, það er kannski ekki eins slæmt og maður heldur!!!

Listin að læra að drekka kvarðast við vínmenningu okkar. Ég er farinn að stunda það svoldið að fara á virkum kvöldum og fá mér einn eða tvo bjóra í mesta lagi. Eftir það er maður hættur að panikka svona allar helgar og hrynja í það. Þetta er svo mikið mál fyrir okkur að drekka við þurfum að fara tímanlega í ríkið og svoleiðis og væntingarnar fyrir hvert djamm er alltaf svo miklar. Áður fyrr ef maður var ekki í stuði þá drakk maður meira í þeirri fölsku trú að maður kæmist í stuð við það. En nú ef ég er ekki í stuði þá fer ég bara heim - “og er snöggur að því”
Þetta er samt ekkert nýtt svosum íslendingar hafa alltaf verið með slæma vínmenningu. En við verðum að gera okkur grein fyrir því að næstu kynslóðir læra að drekka frá okkur þannig að ef þetta sama far á ekki að haldast þá verður eitthvað róttækt að gerast og það strax.

ég er á móti drykkju

steini:
Núna eru liðnir 10 mánuðir síðan þú skrifaðir þessa grein og núna hefuru skipt um skoðun greinilega og lagt þinn eigin veg til SÁÁ,götusmiðju Mumma,Kaffihús(þetta er rétt hjá hlemmi fyrir heimilslausa),Stuðla og aukin kostnað skattborganna.
:=D

Íslendingar,sirka 80% kunna eigi að brúka áfengi og það ætti að vera “áfengis” kennsluáfangi í skólum,þar sem lært er: allt um efnasametningu og innihald,meðferð og notkun,áhrif og afleiðingar og prósentu reikning sem er nauðsynlegur í þetta.

En núna hef ég eigi meira að segja.
ps: eftir 10 mánuði mun ég aftur kíkja hingað en núna er 21.okt
ok reyni að muna þetta
:-)


Góðar stundir.