En á maður að ætlast til þess að þeir séu góðir þegar það hefur verið vilji og tilraunir til þess að útrýma þeim frá stofnun Ísraels? Er virkilega eðlilegt að ætlast til þess af þeim að taka þá gríðarlegu áhættu að leggja niður vopn? Er eðlilegt að ætlast til þess að þeir geri ekkert í hvert einasta skipti sem það er ráðist gegn þeim? Eingöngu upp á hugsjónir að kannski beri það árangur eftir nokkra áratugi? Persónulega finnst mér þeir vera frekar hóflegir miða við að vera sterkt hernaðarríki með kjarnorkuvopn. Hefðu aðrir í sömu stöðu verið hóflegri? Hvernig myndu Bandaríkjamenn bregðast við ef það yrði skotið flugskeytum að þeim frá Mexíkó? Eða Kínverjar ef þeim væri skotið frá N-Kóreu? Hatur gagnvart Ísraelsmönnum í miðausturlöndum mun ekki hverfa í náinni framtíð, óháð því hvernig þeir hegða sér. Hatrið er svo gífurlega mikið að ef þeir myndu reyna að koma á friði með því að leggja niður vopn, þá myndu nágrannar þeirra líklega bara grípa tækifærið og reyna að útrýma ríkinu.

Kannski er lausnin bara að einangra landið með því að byggja varnarmúra, sem skilar sér í færri átökum. Þá gætu allir aðilar fengið tækifæri til þess að kæla sig niður og næstu kynslóðir mögulega samið um frið. En það er einfaldlega óskhyggja að halda að Ísraelsmenn geti endað þetta allt með því að sitja á rassgatinu með hvítann fána í hendinni. Að stærsta árásin hafi orðið viku eftir að stríðið hófst segir ekki neitt, enda eru Ísraelsmenn að framkvæma aðgerðirnar fyrir næstu áratugi en ekki til þess að takmarka dauðsföll í einum mánuði. Hvaða lausn er það að skiptast á skotum og flugskeytum reglulega ásamt því að koma með nokkur tímabundin vopnahlé? Hefðu ekki bara fleiri látið lífið á næstu árum ef Ísraelsmenn hefðu ekki ákveðið að vera harkalegir og klára þetta á einu bretti? 200+ skæruliðar búnir að falla og stjórnvöld í Líbanon loksins ákveðið að reyna að semja um afvopnun Hezbollah eftir að hafa leyft starfsemi þeirra í mörg ár. Alþjóðasamfélagið búið að samþykkja að koma upp öryggissvæði. Allt á einum mánuði, gengur bara drulluvel hjá Ísraelsmönnum verð ég að segja.

Hatrið nær alveg aftur til þess að Ísraelsríki var endurheimt árið 1948. Tilvera Ísraels er nóg fyrir milljónir manna og fjölda stjórnvalda í þessum heimshluta til þess að hata þá og berjast gegn þeim með stríðs- og hryðjuverkastarfsemi. Sú skoðun er algeng þar að eina “lausnin” sé að útrýma Ísrael og stofna nýtt ríki Palestínumanna. Það er í raun merkilegt í sjálfu sér að þeir hafi komið í veg fyrir slíka útrýmingu ásamt því að byggja upp þjóðfélag þar sem lífsgæði eru með þeim bestu í heiminum. Enginn árangur af hernaði? Jú þeir hafa náð miklum árangri með hernaði, þeir hafa náð að halda ríki sínu í 58 ár þrátt fyrir að vera 100x minni en óvinirnir. Vandamálið liggur ekki í sjálfsvörn Ísraelsmanna, heldur hatur annarra.

Svo eru það öfgatrúarmenn sem vilja frekar verða Shahada í Ísrael heldur en það að semja um frið. Það er löngu orðið ljóst að það er ekki raunhæfur möguleiki fyrir Ísraelsmenn að semja við alla óvini sína, sérstaklega þegar helmingur þeirra telja að eina lausnin sé að útrýma þeim algjörlega. Það er eins og það sé orðið eitthvað tabú í þjóðfélaginu að voga sér að tala gegn múslimaríkjum, að allir séu að passa sig rosalega á því að fá ekki fordómastimpil. Að það sé frekar í lagi að gagnrýna Ísraelsmenn vegna þess að þjóðin er bæði rík og vestræn að mörgu leiti. Voru það gyðingar sem frömdu hryðjuverk í Bandaríkjunum, Bretlandi og Spáni seinustu 5 árin?

Getur ekki bara verið að öfgamúslimar séu vandamálið sem setur Ísraelsmenn í þá erfiða stöðu að þurfa að verja sig með hernaði? 7 milljóna manna þjóð með hundruðir milljóna múslima í sama heimshluta. Þú segir “Það er einhver ástæða fyrir því að svona margir eru tilbúnir að útrýma heilli þjóð, ekki bara upp úr þurru.”… Hafa Ísraelsmenn engar ástæður fyrir því að fara inn í Suður-Líbanon? Af hverju er nóg fyrir Hezbollah að hafa sínar ástæður en ekki Ísraelsmenn? Ég bara skil ekki hvernig fórnarlamb getur verið flokkað sem vondi aðilinn fyrir það eitt að verja sig harkalega. Ísraelsmenn eiga ekki að þurfa að afsaka sig fyrir það að vera sterkari en óvinir sínir.

Ég veit það svo sem að þú ert ekki að rífa kjaft og garga, enda var ég ekki að tala um þig þegar ég sagði að sumir litu á Ísrael sem vonda kallinn, heldur þetta lið sem er sífellt að tala um að Ísrael sé að brjóta mannréttindi (og heimtar jafnvel að ríkisstjórn Íslands fordæmi Ísrael), en minnist ekki orði á að Hezbollah sé að gera neitt slæmt jafnvel þótt það hafi verið þeir sem hófu stríðið og það séu þeir sem fela sig bak við óbreytta borgara.

Það er í fínu lagi mín vegna að ræða málið og koma með pælingar eins og þú gerir, en ég er samt ósammála þér og finnst þetta ekki sambærilegt við td IRA. Ég veit ekki til þess að Ísraelar hafi verið að gera Líbanon neitt upp á síðkastið, en samt hefja þessir Hezbollah gæjar styrjöld gegn þeim og eru greinilega tilbúnir í slaginn. Í svoleiðis málum get ég ekki séð að það sé neitt svigrúm fyrir eitthvað ímyndarbetrunardúllerí.

Og ég sagði ekki að þjóðir tækju alltaf þær ákvarðanir sem væru þeim fyrir bestu, heldur að ef spurningin væri um þeirra hagsmuni þá væri það þeirra að taka þessar ákvarðanir, því það eru þær sem þurfa að líða fyrir það ef þær reynast slæmar. Það er ekki erfitt að sitja hér á Íslandi og segja bara að allir eigi að vera vinir en það er erfiðara að hafa slíkt sjónarmið þegar það er verið að skjóta á þig.

Og með þessar barnalíkingar, þá þótti mér dæmin sem þú komst með ekki nógu góð því þar er tilgangurinn með ofbeldinu sá að kenna hinum aðilanum einhverja lexíu og vonast til að hann sjái að sér og hætti að eigin frumkvæði, en eftir minni bestu vitund er það ekki það sem Ísrael er að reyna heldur að gera hinn aðilann óvígann svo hann geti einfaldlega ekki haldið áfram sama hvað hann vill. Hvort þeim tekst það er spurning en þeir vilja greinilega reyna á það.

Síðan vill ég taka það fram ég lít ekki á mig sem einhvern ofurdyggann stuðningsmann Ísraels sem finnst allt sem þeir gera vera hið fínasta mál, þótt það líti kannski þannig út. Málið er bara að mér finnst umræðan í td fjölmiðlum vera svo ótrúlega and-Ísraelssinnuð að maður þurfi að vera dálítið meira pro-Ísraelssinnaður en maður væri annars til þess að vega upp á móti því.