Ef þrælarnir sem að norrænu landnámsmennirnir tóku með sér til Íslands hefðu t.d. verið svartir, þá er ég nú nokkuð viss um að við hefðum ekkert rasískt vandamál hér í dag, við værum ögn brúnleit. Skiptir svo engu máli hverrar trúar þeir væru, landnámsmennirnir voru flestir ásatrúar. Síðan var ákveðið að taka kristni, það var á því herrans ári eittþúsund.

Við myndum e.t.v. hafa þessi vandamál, ef að við hefðum fengið að halda okkar kaþólsku en sumir hefðu ákveðið að gerast lúterskir, og þessir lútersku byggju á frekar afmörkuðu svæði (eins og þú gerir ráð fyrir). Þessir lútersku vildu svo frekar vera áfram í sambandi við Danmörk og hafa stjórn í Danmörku. Og svo hefðu Danir þurft að kúga okkur aðeins meira en þeir gerðu (mér sýnist sem svo að Danir hafi alls ekki verið svo slæmir af nýlenduherrum að vera - við megum a.m.k. þakka fyrir að það voru frekar Danir en t.d. Englendingar sem réðu okkur, sýnist mér).

Íslendingar voru komnir með nokkuð mikla sjálfsstjórn þegar heimsstyrjöldin braust út. 1. des 1918 fengum við t.d. fullveldi, og hefur dagurinn síðan kallast fullveldisdagur. Alþingi var stofnað 1874 (eða var það 1876?), og hægt og rólega varð Ísland sjálfstæðara og sjálfstæðara. Undir lokin var aðeins ríkjasamband á milli Íslands og Danmerkur, tvö fullvalda ríki með einn konung/drottningu. Staðan væri kannske svipuð og á milli Kanada og Bretlands. Og þótt seinni heimsstyrjöldin hefði ekki brotist út, þá hefðum við samt tækifæri til að lýsa yfir fullu sjálfstæði, það hefði bara gerst síðar.<br><br>Þorsteinn.