Ekki ef þú skrifaðir það. Hins vegar eru hugverk almennt álitin eign einhvers (nema höfundur eða eigandi þeirra hefur afsalað sér rétti o.s.frv.) og þau eru það einnig í lagalegum skilningi. Það er töluvert frábrugðið því að einhver fullyrði að hitt og þetta sé eign.

Þín skilgreining er afskaplega takmörkuð, í fyrsta lagi þá vefst það strax fyrir manni hvað veraldlegir hlutir eru (það er 2000 ára heimspekideila bakvið þetta hugtak) og hvað er átt við með því að stjórna? Þó ég stjórni hlutafyrirtæki get ég ekki einhliða ákveðið að selja það í hendur annarra. Það er heldur ekki hægt að skilgreina veraldleg fyrirbæri sem þá hluti sem þú getur snert. Það er ekki hægt að snerta sólina eða stök atóm, en það hefði maður haldið að væri veraldlegt. Hugmyndir eru líka ekki annað en ákveðið minnstur í hausnum á mér eða eitthvað ritað á blað, hún getur ekki staðið ein og sér án þess sem þú hugsar þér að sé veraldlegt. Í stuttu máli þá er maður engu nær hvað eignarréttur er samkvæmt þinni skilgreiningu.

Eignarréttur, eins og öll réttindi, er veittur af valdhafa. Ef ég kaupi hús af einstaklingi, þá er það ríkið sem færir mér í hendur eignarréttinn með þingyfirlýsingu, hann er ekki eitthvað sem sjálfkrafa fylgir húsinu um leið og ég borga fyrir það. Eignaréttur er lagalegt fyrirbrigði gerir það að verkum að ég get ráðstafað eign minni eins og ég vil (innan ramma laganna), þennan rétt varðveitir ríkið m.a. með því að koma í veg fyrir að einhver annar taki eign mína eða eyðileggi. Án ríkisins hef ég engin réttindi, ég kasta einfaldlega eign minni yfir ákveðna fasteign og þarf sjálfur að verja hana gegn þeim sem vildu gera slíkt hið sama. Af því að það er ríkið sem veitir þennan rétt getur það einnig tekið hann af mér ef þeim svo sýnist, ef það þarf að leggja háspennuraflínu yfir lóðina mína getur ríkið tekið það eignarhaldi. Þ.e. ríkið getur gefið og tekið réttindi mín ef þeir sjá ástæðu til (í sama skilningi geta þeir svipt mig sjálfræði, stungið mér í steininn og þannig svipt mig fjölda réttinda).