Fólk borðar ekki kál núna vegna þess að það hefur frelsi til þess heldur því það hefur kost á því. Mér finnst þetta vera virkilega slök rök þar sem fólk borðaði ætíð bar aþað sem var til og hafði efni á.

Þrátt fyrir það hafa þessi nöfn alltaf verið til. Fólk hefði getað skýrt börnin sín einhverju erlendu nafni, það gerði það raunar, nöfnin hafa bara breyst í aldanna rás. T.d. heiti ég Hinrik, það nafn er ekki íslenskt að uppruna en er ekki skrifað eins í neinu öðru landi.

Þú segir að nánast allir heiti Guðrún eða Jón. Að sama skapi er hægt að segja að nær allir sem búi í Arabíu og þar í kring heiti Mohammed, allir í Rússlandi Yuri eða Vladimir, allir í Danmörku Jens eða allir frá Spáni Carlos.

Ég sjálfur þekki nú nokkra sem heita Jón eða Guðrún en miklu fleiri sem heita eitthvað annað. Þessi nöfn voru vissulega mjög algeng en eru ekki eins algeng lengur.

Ofan á þetta vil ég bæta að flestir heita eftirnafni með, þess vegna kallarðu vanalega náunga sem heitir Jón Þór = Jónþór.

Ég tek sem dæmi að fáir beyja nöfn fólks með tvínefni rétt, ég ætla til Jón Þórs, þarna er eiginlega búið að klessa nafninu (Jónþór) saman því rétt væri að segja til Jóns Þórs.

Það sem mér finnst gerir mig hvað mest íslenskan, því flestir vita að það er nær ekkert séríslenskt til, það sem gerir mig hvað mest íslenskan og stoltan af því að vera Íslendingur er að heita eftir þessu gamla nafnakerfi.
I have spoken.