Fólk þarf líka að losna við alla fordóma sína í þessari umræðu. Það er þekkt staðreynd að karlmenn eru oftar kynferðisafbrotamenn. Þetta er gjarnan útskýrt með þeim hætti að þeir eru líkamlega sterkari og þeir einstaklingar sem á annað borð hugsa sér að gera eitthvað slíkt eru líklegri til að geta það ef þeir eru karlmenn. Ef þetta er staðreyndin þá þurfa menn að athuga það að dæmið er allt öðruvisi þegar það kemur að börnum eða hjálparlausum einstaklingum.

Konur sinna gjarnan ummönnunarstörfum í kringum börn og hjálparlausa einstaklinga og hafa gjarnan líkamlega yfirburði yfir þeim þrátt fyrir kyn. Því þarf að athuga frekar hvort ekki gæti verið að konur séu gerendur í þessum málum. Ef við einblínum of mikið á karla er hugsanlegt að allar aðgerðir óorki littlu eða ekki nógu miklu.

Ástæðan fyrir þessu er að rannsókn sem gerð var í Kanada bendir til þess að í allt að 30% tilfella þar sem börn eru misnotuð er gerandinn kvennkyns og líkur leiddar að því að hlutfallið gæti verið margfalt hærra því karlkyns fórnarlömb eiga erfiðara með að koma fram (hugsanlega vegna fordóma en einnig vegna þess að karlmenn eru líklegri til að byrgja tilfinningar innra með sér).

Það er hugsanlegt að ég sé bara að blaðra hérna en það er ágætt að hafa þetta bakvið eyrað í þessari umræðu.

Þetta voru ekki bara starfsmenn sem voru að þessu, stór hluti var nemendur; heyrnarlaus ungmenni að misnota þau sem yngri voru.