Ég er að verða 23 ára gamall. Á til að vera óþroskaður þegar kemur að skoðunum varðandi tilfinningar.
Ég veit, Ég get valið mér trú.
Ég veit, Ég get valið mér hverju ég ríð, Eða hvað ég elska. Afhverju er ég óþroskaður þegar kemur að tilfinningum? Þú greinilega hefur ekki verið að lesa það sem ég skrifaði. Ég er tilfinningalaus. Einu tilfinningarnar sem ég finn og finn mjög sjaldan, Er Hatur, Reiði, Biturleiki, Öfundsýki.
Ég einfaldlega get ekki skilið þessa skoðun ykkar, (Maður fæðist með sérstaka kynhneigð?) Vinir mínir sem þekkja mig og eru búnir að þekkja mig frá því að ég var lítill vita að ég myndi frekar velja að kveikja í húsi heldur en að ríða einhverju.
Ég hvorki skil Gagnkynhneigð, Né samkynhneigð. Fyrir mér er þetta val. Og þá auðvitað býst ég við að þetta er val hjá öllum. Og fyrir mér er samkynhneigð, “NEI” Gagnkynhneigð “JÁ” Og bara því ég valdi það.
Og ef þú ætlar að vera súper gáfaður og reyna sálgreina mig. Þá hafðu engar áhyggjur það er verið að vinna í því að laga mig og ég veit hvað er að mér.
Allt þetta svar kom bara til að reyna útskýra fyrir þér afhverju ég er tilfinningalega óþroskaður.