Háar tekjur fyrir dópista sem fær sér skammt frekar en að kaupa mat.

Foreldrar mínir hefðu alveg átt efni á að senda mig í skóla þó ríkið reddi ekki slíku. Þú eins og flestir miðar þetta við einhvern aukakostnað ofan á núverandi útborguð laun. Við erum náttúrulega að tala um að minnka skatta algjörlega í samræmi við einkavæðingu, ef þetta verður bara einkavæðing á sömu sköttum þá er ég á móti slíku enda hef ég ekki efni á því og flestir í minni fjölskyldu. Hversu lengi á að nota pínulítinn minnihlutahóp sem getur ekki neitt og þarf að láta borga allt undir sig, stjórna öllu okkar samfélagi? Sérstaklega mennta- og heilbrigðiskerfunum.

Miða við umræður hérna þá virðist vera allavega helmingur þjóðarinnar sem hefur ekkert á móti því að hluti launa sinna fari undir þá sem ekki geta unnið sér fyrir menntunn eða læknaþjónustu. Sjálfur er ég ekki einu sinni á móti slíku heldur bara það að stjórnvöld ákveði slíkt fyrir mig og í hvaða magni. Við sem þjóð getum safnað hundruðum milljóna aðeins frá einu hjálparátaki, hljótum að geta séð um þennan litla minnihluta fólks sem ekki getur séð um sig sjálft. Slík hjálparstarfsemi ætti eðlilega að styrkjast við hærri útborgun launa ásamt þeirri vitneskju að ríkið komi ekki til bjargar.

Allir þekkja allavega eina manneskju sem er í slíkri neyð, enda er þjóðin okkar mjög blönduð. Ég á erfitt með að trúa því að allt fari til fjandans við það eitt að einkavæða, fjölskyldur og hjálparsamtök ættu að geta hjálpað þeim sem eru í neyð í okkar ríka þjóðfélagi.