Nokkur heiðurshænsni
í hænsnakofanum búa
og haninn er þeirra höfuð
og hænurnar á hann trúa.
Þau lifðu í eining andans
og eftir hænsnavenjum
uns hænan ein tók upp á
svo undarlegum kenjum.
Að hoppa upp á hauginn
er hennar fasti vani
reigja sig og rembast
og reyna að vera hani.
Haninn bölvar í hljóði.
En hvað er um það að tala
þótt hænuréttinda hæna
heimti að fá að gala.
Verið þið sælar kerlingar.