Kazaaguy - ég skil afstöðu þína mjög vel og verð oft sammála, um stundarsakir a.m.k. þegar ég les um t.d. morð og ég tala nú ekki um barnamorð eins og í Englandi um daginn. Ég er alveg sammála um að fangelsin hér eru hlægileg og dómar allt of vægir. T.d. dómurinn yfir manni sem drepur, er ekki nema í hæsta lagi 16 ár, og svo labbar hann eftir kannski 2/3 af dómnum. Þetta er ekki bara grátlega fyndið, heldur móðgun við alla eftirlifandi ættingja hins myrta og í raun alla þjóðina. Nei, það á að vera lífstíðarfangelsi fyrir morð, og lífstíð á að þíða lífstíð, a.m.k. þar til viðkomandi verður 80 ára. Dauðarefsing kemur til greina í mjög extream málum, t.d. gegn nýnasistum sem myrða fjölskyldur. Það er líka náttúrulega miklu ódýrara fyrir samfélagið - Walking the Green Mile!

Já, við höfum fáránlegar refsingar við alvarlegum glæpum. Réttarkerfið hér á Íslandi er til skammar í sumum af þeim málum. En við megum ekki verða of hörð. Dauðarefsingar er nokkuð sem má ekki tala um í fljótfærni. Lítum á þetta með raunsæjum augum, manneskja sem nauðgar, myrðir eða misþyrmir einhverjum á einhvern hátt, haldiði að hún sé ekkert veik? Andleg heilsa slíkrar persónu er ekki í réttu ástandi mundi ég halda. Á það þá að bitna á honum/henni að hún sé einfaldlega ekki heilbrigð? Ég er ekki að segja að það eigi að réttlæta slíka glæpi með því að fela hann og afsaka á bak við veikindi eða nokkuð þess háttar. Manneskjan ber fulla ábyrgð á gjörðum sínum og ekkert breytir því. Hins vegar verður að líta svona mál réttum augum og hugsa: hver er sanngjarnasta leiðin til að framfylgja réttlæti? Hver er hin rétta lausn? Er það rökrétt að hefna fyrir dauða með lífláti? Þú minntist á “auga fyrir auga, tönn fyrir tönn”. Er það í alvöru sanngörn regla? Það er í raun ekki hægt að taka svona til orða og alhæfa með þessum hætti. Það verður að vega og meta heilsufarslegan bakgrunn persónanna í málinu og síðan taka réttmæta ákvörðun. Það er allavega mín skoðun á þessu máli, ég auðvitað virði fullkomlega skoðanir ykkar hinna :) en ég hef komið mínu á framfæri og þakka fyrir mig :)

Ath: Eg mida tetta vid USA

Kazaaguy: Daudarefsingar kosta samfelagid miklu meiri pening heldur en listidarfangelsi, vegna tess hve oft fangar a daudadeild gera afryjad domum sinum. Allur logfraedikostnadurinn fellur a skattgreidendur, tvi audvitad vilja allir vera vissir um ad enginn se tekinn af lifi an tess ad ollum vafa se eytt! Barattufolk gegn daudarefsingum notar kostnadinn sem eitt af tolum sinum, tannig ad tau rok hja ter eru tvi midur ekki gild.
Hefur tu einhvern timann heimsott fangaklefa? Tad eru sko engir L-Z Boy stolar tar, og tetta er ekkert hotel (nema fyrir ta sem kannski hafa ekki notid tess ad lifa mannsaemilegu lifi). Og personulega finnst mer tad meiri refsing ad svipta folk ollu sjalfraedi til lifstidar, heldur en ad svipta tad lifi, enda motfallin daudarefsingum. Eg trui lika stadfastlega a endurhaefingu, og ad veita miklu meiri hjalp til fanga med gedveilur.

Þú segir það kazagutti…..

Jú stundum þegar maður fréttir af hræðilegum limlestingum á börnum og minnimáttar af völdum einhverra sjúkra einstaklinga, þá finnst manni það réttast að sálga þeim… líkt og með þessar tvær 10 ára… 10 ára.. þá lék ég mér með Turtles.. í slíku finnst manni að réttast væri að hengja slíka menn. Í Kína voru tveir ungir krakkar dæmdir í lífstíðar fangelsi, eða því sem næst fyrir hrottalega íkveikju sem tók um 20 manns í gröfina. Eina ástæðan fyrir því að þeir voru ekki skotnir var að þeir voru ekki nema um 13 eða 14 ára.

Kaninn er auðvitað eitt það skrítnasta fyrirbæri í heimi. Hann segist málsvari réttlætis og friðs en er samt með dauðarefsingar í gildi. Þeir líta niður á Rússa t.a.m. en ekki er sú blanka þjóð með dauðarefsingar, er það?
Kannski er í lagi að taka fólk af lífi… líkt eins og þegar um morð á börnum er að ræða eða e-ð svo hrikalegt hefur verið framið að enginn fangelsisdómur er næg refsing. Ekki nema að gamli góði stekkingarbekkurinn verði sóttur úr geymslu en ég held að viss félagasamtök væru ekki sátt við slíkt :þ

Eeeeeen þetta er nú ekki fyrir okkur að segja til um, hvað er rétt og hvað er rangt… það getur enginn… aðeins einn getur það… hver ætli það sé?


Siggibet

Dauðarefsingar eru lélegasti refsi kostur sem völ er á. Rannsóknir hafa margsýnt að harðari refsingar skila sér ekki í lægri glæpatíðni og er dýrar samfélaginu. Sá maður sem sér þann kost skástann að fylgja löggjöf Hammúrabis hlýtur að búa yfir mikilli reiði og vera í mjög slæmu andlegu jafnvægi. Hvaða rétt höfum við til að drepa mann vegna þess að hann hefur drepið. Hvernig skilar það sér til samfélagsins. Það hefur m.a. komið í ljós að ef refsingar eru hertar þá verða glæpirnir einfaldlega skipulagðari og erfiðara verður að uppræta þá. Það er að ég held ein aðalástæða þess að íslensk stjórnvöld hafa haldið refsingum í lágmarki.

Svo má náttúrulega benda á þá staðreynd að verstu glæpirnir í íslensku samfélagi, þ.e. morð og barnamisnotkun, eru glæpir sem iðulega eru framdir af einstaklingum í slæmu andlegu ástandi og oftar en ekki eru þeir geðsjúklingar. Hver getur t.d. sæst á annað en að barnaníðingar séu veikir einstaklingar? Enginn maður myndi fremja slík afbrot ef að það væri í lagi með hausinn á honum. Ég er þeirrar skoðunar að þessum mönnum beri að refsa, en ekki síður hjálpa að koma undir sig fótunum í samfélaginu. Geðsjúkdóma er hægt að lækna eða halda niðri með ýmsum aðferðum og það er ódýrara að veita barnaníðing sáluhjálp en að myrða hann vegna verka sinna.

kazaaguy.

Mér best vitanlega voru það einungis nazistar sem hafa nefnt til sögu gasklefa.

Lenging dóma og fangelsi full þýðir enga lausn, heldur það eitt að samfélagið vakni til vitundar um sitt hlutverk til þess að sporna við þróun mála þar sem þroski fyrir lífstíð á sér stað.

kv.
gmaria.

auga fyrir auga og við stöndum eftir með tvö ónýt augu.

Athyglisverðar umræður!
Ég hef einmitt verið að velta fyrir mér dauðarefsingum, allt frá því að hann Timothy McVeigh var tekinn af lífi hérna um árið. Ég sjálf hef alltaf verið harðlega á móti hvers konar dauðarefsingum af mannúðarástæðum, og hef alltaf litið á þær sem morð ofan á morð. Ég viðurkenni hinsvegar að stundum eru framdir glæpir bæði hérlendis og erlendis, sem verða til þess að maður spyr sig (eins og þessar hrottalegu nauðganir t.d.)… Þannig að stundum hreinlega veit maður ekki hvað manni á að finnast…?
En hvað um það. Það er eitt sem hefur brunnið svolítið á mér varðandi þetta efni, og það er munurinn á hinum ýmsu menningarsamfélögum. Sjáið til, í Evrópu (þar á meðal Íslandi) og öllum hinum vestræna heimi (nema USA, kem að því síðar)eru dauðarefsingar eitthvað sem tilheyrir fortíðinni (síðasta dauðarefsing hér á Íslandi var framkvæmd árið 1830 þegar Agnes og Friðrik voru hálshöggvin), og fyrir okkur er þetta eitthvað sem siðmenntaðar þjóðir, sem vilja hafa mannréttindi að leiðarljósi, hreinlega gera ekki! En síðan í Bandaríkjunum eru dauðarefsingar til staðar, og það er litið á þær sem góðar, réttlátar og nauðsynlegar. Og Bandaríkin eru eina vestræna ríkið sem iðkar enn dauðarefsingar! Hmmmm… Já, og í þriðja heiminum eru dauðarefsingar enn framkvæmdar, en nú er ég fyrst og fremst að ræða um hinn vestræna heim.
En nú hef ég svolítið verið að velta Bandaríkjunum fyrir mér. Ég á eina netvinkonu í Cleveland í Ohio, sem ég spjalla stundum við gegnum Yahoogrúppu sem við erum í (ásamt fleirum, þetta er svona netsaumaklúbbur, he he), og einn daginn bar dauðarefsingar á góma. Mary (svo heitir hún) er alfarið með dauðarefsingum og ég á móti, þannig að þetta urðu svolítið heitar umræður. Mary finnst alveg út í hött að halda morðingjum í fínum fangelsum á kostnað skattgreiðenda (ég get sosum verið sammála því); frekar bara taka þá af lífi! Ég fann að það var mikil reiði í henni, sem er skiljanlegt því hún hefur átt vini sem hefur verið nauðgað og síðan myrtir. Ég ætla ekki að fara út í smáatriði um það hvað við ræddum um, en við ákváðum bara að vera sammála um það að vera ósammála. :)
En það sem ég fékk á tilfinninguna eftir þessar umræður, var það að Bandaríkjamenn virðast ekki alltaf sjá út fyrir sinn eigin hlaðvarpa í þessum málum. Sjáið til, þeir segja: “Já, ég er algjörlega hlynntur dauðarefsingum, þannig framfylgjum við réttlætinu”. En þeir átta sig ekki á því að restin af hinum vestræna heimi hefur fyrir löngu aflagt dauðarefsingar! Af hverju ættu Bandaríkjamenn eitthvað frekar að halda í dauðarefsingarnar? Eru glæpir í Bandaríkjunum eitthvað grófari en t.d. í Evrópu??? - Hey, bíðið við… jú, þeir ERU það reyndar!!! Þá spyr maður sig, af hverju??? Hvað er að í bandarísku þjóðfélagi, sem veldur því að þar eru framdir svo hræðilegir glæpir, að það er talin ástæða til að taka menn af lífi fyrir þá? Er ekki nærri lagi að líta á það sem er að í þjóðfélaginu og lagfæra það? Spyr sá sem ekki veit…
Annars eru glæpir í Evrópu líka að versna stöðugt, eins og dæmin með nauðganirnar & morðin hér, svo og morðin á stelpunum tveimur í Bretlandi sanna. Heimurinn virðist greinilega vera að fara fjandans til…
En eru dauðarefsingar lausnin? Nú er það svo að í Bandaríkjunum er farið að hreinlega svæfa menn með sprautu eins og hverja aðra ketti. Það er eins og það sé litið á þá eins og hver önnur meindýr. En eru þetta ekki menn? Áttu þeir ekki við einhver vandamál að stríða, sem ollu því að þeir fóru yfir á veg glæpanna? Er lausnin bara að útrýma öllum sem fremja morð? Er það ekki líka morð? (Hvenær drepur maður mann og hvenær drepur maður ekki mann…) Svo hef ég nú heyrt e-s staðar að dauðarefsingar dragi alls ekki úr glæpum nema síður sé… Og ég held að dauðarefsingar séu tæpast framkvæmdar í Bandaríkjunum út af e-i “guðdómlegri réttlætiskennd”, fremur af illri nauðsyn (ég meina, hvað eiga þeir að gera við alla morðingjana???)
En í sambandi við refsingar hér á landi, þá eru þær skammarlega vægar! 16 vesæl ár fyrir morð, og 3 enn vesælli ár fyrir nauðgun! Heh… Mér finnst að það eigi að vera lágmark 30 ár fyrir morð og 10 ár fyrir nauðgun. :(
Peace…

Ég er enn á móti dauðarefsingu en það gengur ekki að láta menn ganga út í frelsið með 2 morð á samviksunni eins og mér skylst að viðgangist hér.

Nuff: Ja, repúblikanar eru íhaldsflokkur, þannig að ef þeir eru í meirihluta í einhverju fylki, þá hlýtur það að teljast íhaldssamt fylki, ekki satt? ;)
En eins og e-r nefndi þá var það jú alríkisdómstóllinn sem dæmdi McVeigh til dauða, þannig að við verðum að segja það að það séu Bandaríkin sem heild sem iðki ennþá dauðarefsingar. :(

Cherub: Ég er svo sammála þér! Þetta er nákvæmlega það sem þú nefndir, að sópa hinum raunverulegu vandamálum undir teppið! Eins og talað út frá mínu hjarta. :)
Sammála þér líka LHG, mig minnir að það hafi verið sannað með e-m rannsóknum að dauðarefsingar dragi engan veginn úr glæpum.

GaySir: Þar hittirðu naglann svo sannarlega á höfuðið. Ég hef einmitt verið að taka eftir þessu líka… “Ha ha ha, hann fer í rafmagnsstólinn, gott á hann helv. morðingjann!” Svona hugsa Kanarnir. Réttlætiskennd, my backside! Blóð- og hefndarþorsti og ekkert annað. Á að mínum dómi fremur heima á Sturlungaöld en í lýðræðisríki árið 2002.

Og að lokum:
Falcon 1: Kræst! Er þú búsettur í einhverju bananalýðveldi í Suður-Ameríku eða hvað? Rosalega skrifarðu annars góða íslensku. :D En annars án gríns… púff… eins gott að þú ert ekki forsætisráðherra. Þá myndi ég flýja land. :O

Annars, gaman að sjá hversu margir hér eru þó á móti dauðarefsingum! :)))