Þetta eru skemmtilegir punktar.

Miðstýring þarf ekki að vera slæm… Það er bara mitt álit að þegar trú er komin út í öfluga miðstýringu sem skilur hinn venjulega trúara eftir í rykinu án nokkurs vals annars en að fylgja hópnum, að þá sé trúin farin að missa marks og kerifð orðið yfirsterkara.

Að sjálfsögðu er einstaklingurinn alltaf að trúa og gera sína fínu hluti en miðstýringin er farin að stjórna, fáir ráða með sínum gildum, gildi allra annarra fá að fjara út. Sumir hópar halda sér betur en aðrir en ég held að það sé bara spurning um tíma. Kaþólikkar hafa haft meiri tíma ef ég man söguna mína rétt til að ríða sér sjáfum í rassgatið(hehe og sóknarbörnum sínum) en mormónar). Ekki það að ég trúi því að það sé innbyggt í trúr að misnota fólk, bara svo fyndið hvað það kemur ítrekað upp hjá kaþólikkum. Reyndar hefur það komið upp hjá öðrum líka, vottum sem dæmi, mormónum einnig, bara hvar sem þú hefur svona sterka og miðstýrða hópa, þar sem fáir ráða yfir mörgum á jafn sterkan máta og án atkvæða, þá færðu misnotkun af einhverju tagi.

En ég er kominn aðeins út fyrir það sem ég ætlaði að segja, ég er nánast komin út í “trú” mína á því hvað mannkynið hefur ekkert gott innbyggt í sér en þarf aftur á móti allan tíman að vinna að því að detta ekki í það slæma sem í okkur öllum er :) Með öðrum orðum ég trúi ekki á hið góða í manninum án þess að trúa því að maðurinn sé beint slæmur, við höfum öl val, það er bara spurnging í hvaða aðstæðum við erum sett í.

Það sem ég talaði um sem “persónulega og góða trú” var einfaldlega það þegar ég eða þú, trúi á það sem ég vill trúa, án þess að það komið niður á mér eða öðrum.
Flott að trúa á fljúgandi fjólublátt skrímsli frá mars. Það má jafnvel boða þann boðskað út til annarra. Bara ekki troða honum inn á mig, ekki þvinga mig í þann hóp og ekki fara stjórna mér með boðskapnum.

Góðverk koma málinu ekkert við svo sem.

Öfgatrú þarf ekki að innihada miðstýringu en það er aftur á móti miðstýring að einhvejru leyti sem hjálpar öfgum að skjóta rótum.

Stórir hópar taka sig síður til og skapa öfgar en þegar þú hefur fáa sem stjórna mörgum þá er auðveldara að fara út í öfgarnar ef fólkið er blint á stjórn þína. Mér finnst það alla vega frekar augljóst.

Hvort sem það eru öfuugir múslimskir predikarar að segja fókli að drepa sig eða kaþólskir prestar að fela slóð sína í massavís þá gengur svoleiðis ekki upp nema miðstýring eða blind fygni sé til staðar.

Ef það er eitthvað sem hjálpar skipulögðum trúarbrögðum að stjórna flokknum þá er það vitlaust ómenntað og ósjálfbjarga veikt fólk. Með síkum bakhjari geta þeir sem stjórna(þetta á við hvaða hóp af fólki sem er, ekki bara trúnna auðvitað, sjáðu bara hvað var kosið nú seinast) gert það sem þeim sýnist, svona nánast.

Svo er merkilegt, talandi um sunndagsmorgna, hvað ég hef alveg sloppið við vottana, mormónana og bara almennt flestar svona truflanir :) ég er með svo sterka áru af vantrú(sæll hvað þessi setning er ógeðsleg) að þeir forðast mig eins og djöfulinn.

síðan hvenær er það í eðli ásatrúar að drepa þann sem trúir ekki á það sama og þú?

nefndu eitt dæmi.

ég skal hinsvegar viðurkenna að ég gæti hafa haft rangt fyrir mér um búddisma.