Nú fór þetta viðtal fram án þess að ég heyrði svo mikið sem truflun af því - hlusta nefnilega ekki á útvarp ótilneyddur - þannig að ég spyr: Var einhvern tímann svo lítið sem minnst á morðið?

Annars er ekkert verið að setja hann á bak við lás og slá til að hlífa aðstandendum. Það er verið að setja hann inn vegna þess að hann braut af sér og samkvæmt lögum skulu menn sitja inni um nokkurn tíma fyrir þetta brot - og það er hugsað sem svo, að það sé verið að refsa honum - ekki til að hlífa aðstandendum (þaðan af síður fórnarlömbum í t.d. nauðgunarmálum).

Ennfremur, hvaða máli skiptir eiginlega þótt þú teljir hann ekki vera hinn besta talsmann sem fangar Litla-Hrauns gætu haft? Er það orðin ástæða til að segja að það megi ekki taka viðtal við hann?

Ég efast nú stórlega um að þetta sé fyrsti lögfræðingurinn sem er sendur í steininn!! Ég held að þetta sé ekki í fyrsta skipti sem fangar fjalla um aðbúnað í fangelsum, minnir að Sævar Cisielski hafi verið í fjölmiðlum fyrir nokkrum árum að kvarta yfir kjörum fanga. En það er kannski í lagi af því að hann er ekki (nógu) lögfróður.

Bumburumbi.

Nú þekki ég ekki siðareglur (er það ekki það sem þessir útlendingar kalla “protocol”?) en kannske værir þú svo væn að benda mér á hvað ég gæti komist í þær?

Hvað hefur þessi maður eiginlega farið í mörg viðtöl? Annars er það ekkert nýtt að dæmdir menn fari í viðtöl á meðan þeir sitja dóminn af sér. Lítum t.d. á þennan sem drap stjúpföður sinn fyrir ekki svo löngu síðan (hvað, 3-4 ár, eitthvað svoleiðis). Ég hef séð tvö viðtöl við hann, annað var annað hvort í Séð&heyrt eða einhvers lags keflvískri útgáfu af Séð&heyrt (Man ekki hvað sá snepill heitir), þar sem að hann var ósköp lítið að tala um aðstöðuleysi heldur aðallega um morðið og fórnarlambið. Hitt var svo í “Íslenskri kjötsúpu” og var meira og minna brandari (eins og önnur viðtöl). Þannig að það er ekkert nýmæli að fangar sem sitja inni fyrir morð fái að koma fram í fjölmiðlum og tjá sig um sín hjartans málefni, svara spurningum þeirra sem taka viðtalið, og svo framvegis.

Og ég sé ekkert að því að menn noti almenna fjölmiðla til að koma skilaboðum sínum á framfæri, svo framarlega sem allt er lögum samkvæmt, hvort sem að það er verið að benda á slæman aðbúnað fanga, mótmæla einhverri stíflureisingu eða hvetja til aðskilnaðs ríkis og kirkju. Hvort það sé þessi maður eða einhver annar skiptir engu máli - á meðan að það er ekki bannað með lögum að segja það sem hann vill segja opinberlega, þá ættu menn að fá að gera það, óháð því hvort þeir hafi brotið af sér eða ekki.