Það mætti rannsaka málið betur.

Hvaða morð er ekki stundarbrjálæði? Ef manneskja hugsar rökrétt og skynsamlega kemur morð aldrei til greina. Ef manneskja hugsar aldrei af skynsemi er varla hægt að tala um manneskju og hún því ósakhæf. Ef hún veit ekki hvað hún er að gera er kannski hægt að tala um manndráp af gáleysi, eins og þegar maður keyrir á löglegum hraða með augun hjá sér og virðir allar reglur, en gömul kona stekkur allt í einu fyrir horn beint á bílinn.

Hann vissi að hann var að hrista barnið. Ef hann hefði verið að hrista þvottabala með barninu í og ekki vitað að barnið var í honum hefði málið verið annað. Er hann ekki annars búinn að viðurkenna að hafa hrist barnið?

Hvaða læknir er ekki fruntalegur? Ég hef ekki hitt þann lækni.

Ég held að ekkert okkar viti nógu mikið um þetta til að við ættum að tjá okkur mikið um það. Við verðum að setja traust okkar á réttarkerfið (sem hefur vonandi lagast síðan Geirfinnsmálið var og hét).
Við höfum þó öll gott af því að velta fyrir okkur ýmsum öryggismálum, hvað þola börnin okkar mikið, hvar viljum við hafa börnin okkar í gæslu, hver er ábyrgð foreldra þegar eitthvað kemur upp á osfrv. osfrv.
Rétt er þó að taka fram að maðurinn er ákærður fyrir manndráp af gáleysi og því mun ekki verða refsað fyrir það eins og þetta hefði verið af skipulagðum hug.

“því ætti refsing við því ekki að vera jafn þung og t.d. við barnaperraskap eins kalt og það kann að hljóma.”
ég hef nú ekki orðið mjög vör við það að barnaperrar fái mjög þuga dóma, því miður, í mesta lagi einhverja mánuði.

Sæl druzla.

Það sem mér finnst siðlaust í þessu máli er það atriði að yfirvöld verja sig á báða bóga varðandi sitt ábyrgðarhlutverk og hlaupast frá því, rétt eins og í máli rútubílstjórans sem dæmdur var fyrir skömmu síðan.

kveðja.
gmaria.

druzla:
“einnig finnst mér stórundarlegt að maður sem er vanur að passa börn missi alltíeinu stjórn á sér við 9 mánuða barn, fremur trúí ég því að örþreytt móðir eða faðir missi stjórn á sér”

Þessi maður var einn með um 20 börn á meðan konan hans skrapp í burtu um hádegið. Ég efast um að það sé auðvelt að vera einn með rúmlega 20 börn í klukkutíma eða meira.

“Getur foreldri ekki hafa hrist barnið um morgunin og þá örlítil blæðing hafa hafist og svo smáversnað yfirdaginn?”

Skv. réttarmeinafr., saksóknara, og barnalækninum sem tók á móti barninu á spítalanum þá er það ekki mögulegt þar sem barnið dó af völdum “shaken baby syndrom” og hann veldur því að barnið missir meðvitund mjög fljótlega eftir að hafa verið hrist.

Það eru náttúrlega tvær hliðar á öllum málum en dagfaðirinn hefur væntanlega ekki drepið barnið viljandi og hefur að öllum líkindum verið svo pirraður og þreyttur á öllum þessum barnafjölda sem kannski voru öll vælandi og öskrandi á sama tíma en það réttlætir samt sem áður ekki verknaðinn.
Þú minnist á að þau hefðu haft lægri mánaðartekjur hefðu þau haft færri börn. Þetta fólk býr í stóru einbýlishúsi með stórum garði og einhvern veginn hafa þau haft efni á að kaupa sér svoleiðis og halda því við. Það kemur bara niður á börnunum og foreldrum þeirra að dagmæður (og dagforeldrar) skuli hafa of mörg börn af því þeim er þá síður sinnt. Það var viðtal við föður sem hafði barnið sitt í gæslu þarna og hann sagði að stundum hafi ekki verið búið að skipta á barninu og bleyjan búin að vera lengi á (og búin að kúka).
Kannski að ég dæmi þau (eða réttara sagt hann) svona hart af því ég hef slæma reynslu af dagmæðrum. Í mínu tilviki voru þær tvær og reyndar með leyfilegan fjölda barna en þær virtust ekki hafa hvorki tíma né þolinmæði til að sinna öllum börnunum og sonur minn kom oft á tíðum mjög svangur heim (maður verður ekki saddur af einu matarkexi og svala) og ekki búið að skipta á honum og svo hurfu fötin hans einnig. Auðvitað á þá ekki að brennimerkja allar dagmæður en mér finnst bara ólíklegt að foreldrar litla stráksins hafi gert þetta úr því hann gat leikið sér og borðað (eins og dagforeldrarnir segja) áður en hann var lagður til svefns og skv. læknum þá á það ekki að vera mögulegt ef barnið er hrist þannig að það valdi þessum “shaken baby syndrom”.
Fólkið segir einnig að enginn nema þau hafi getað komið nálægt barninu þann tíma sem hann var í pössun. Hver annar ætti þá að hafa hrist barnið til dauða? En mér er reyndar óskiljanlegt af hverju þeir alhæfa endilega manninn, konan gæti líka hafa gert þetta þar sem maðurinn fór líka í burtu í einhverja 1-2 tíma og konan var þar að auki barnshafandi og kannski ennþá meira pirraðri og þreyttari.

En aumingja foreldrar barnsins, heldurðu ekki að þau eigi erfitt líka? Það voru þau sem misstu barnið sitt en ekki dagforeldrarnir.

pernilla

Ég get auðveldlega skilið það að þú viljir árétta þá reglu að hver maður skuli teljast saklaus þar til það er hafið yfir allan skynsamlegan vafa að hann sé sekur. Það sem ég skil hins vegar ekki er það hvernig þú heldur að þú sért í einhverri aðstöðu til þess að dæma sjálf í þessu hörmulega máli. Hvað fær þig til að halda að þú skiljir málavöxtu svona mikið betur heldur en þeir sem eru búnir að vera í innsta hring í marga mánuði að rannsaka það? Hvaða forsendur hefur þú til þess að gagnrýna störf dómstóla, lögreglu og lækna sem hafa unnið í þessu máli? Hvað nákvæmlega veist þú sem öllum þeim sérfræðingum sem koma að þessu hefur yfirsést?
Ég er ekki frá því að þetta sé einhver sú ósmekklegasta grein sem hefur birst á Huga.is hingað til. Það kemur sakborningnum í þessu máli að nákvæmlega engu haldi að þú sért að gaspra þetta, þetta hefur þvert á móti neikvæð áhrif á æru hans.