Eldar fyrir 22 árum, 9 mánuðum Fjöldi lestra: 602

Friðarsýn Palestínumanna - Eftir Yassir Arafat

Já, það er trúlega ekki vinsælt að setja inn greinar annara höfunda undir eigin nafni hér á Huga.is. Þar sem Yassir Arafat, forseti Palestínu, hefur hins vegar verið innilokaður í stjórnarráði sínu í Ramallah í rúman mánuð umkringdur ísraelskum skriðdrekum er ég viss um að hann erfir það ekki við mig þótt ég smelli þessu inn fyrir hans hönd. Nei, annars að öllu gríni slepptu þá er hér á ferð söguleg grein sem núna er dreift út um allan heim á vegum palestínskra og ísraelskra mannréttindahreyfinga. Það er ekki oft sem Arafat stingur niður penna og í þessari grein, sem fyrst byrtist fyrst á netútgáfu New York Times sunnudaginn 3. febrúar, finnst mér hann útskýra vel afstöðu sína og palestínsku þjóðarinnar.

Arafat verður seint talinn einn af mínum stjórnmálamönnum. Hann er hins vegar lýðræðislega kjörinn fulltrúi palestínsku þjóðarinnar, sem hlýtur að hafa sama rétt og aðrar þjóðir til að lifa við frelsi og grundvallar mannréttindi í eigin heimalandi og velja sér sína leiðtoga með lýðræðislegum leiðum. Gaman væri að heyra hvað fólk hefur um þetta ákall Arafats að segja.

——————————————————————

The Palestinian Vision of Peace
By YASIR ARAFAT

RAMALLAH — For the past 16 months, Israelis and Palestinians have been locked in a catastrophic cycle of violence, a cycle which only promises more bloodshed and fear. The cycle has led many to conclude that peace is impossible, a myth borne out of ignorance of the Palestinian position. Now is the time for the Palestinians to state clearly, and for the world to hear clearly, the Palestinian vision.

But first, let me be very clear. I condemn the attacks carried out by terrorist groups against Israeli civilians. These groups do not represent the Palestinian people or their legitimate aspirations for freedom. They are terrorist organizations, and I am determined to put an end to their activities.

The Palestinian vision of peace is an independent and viable Palestinian state on the territories occupied by Israel in 1967, living as an equal neighbor alongside Israel with peace and security for both the Israeli and Palestinian peoples. In 1988, the Palestine National Council adopted a historic resolution calling for the implementation of applicable United Nations resolutions, particularly, Resolutions 242 and 338. The Palestinians recognized Israel's right to exist on 78 percent of historical Palestine with the understanding that we would be allowed to live in freedom on the remaining 22 percent, which has been under Israeli occupation since 1967. Our commitment to that two-state solution remains unchanged, but unfortunately, also remains unreciprocated.

We seek true independence and full sovereignty: the right to control our own airspace, water resources and borders; to develop our own economy, to have normal commercial relations with our neighbors, and to travel freely. In short, we seek only what the free world now enjoys and only what Israel insists on for itself: the right to control our own destiny and to take our place among free nations.

In addition, we seek a fair and just solution to the plight of Palestinian refugees who for 54 years have not been permitted to return to their homes. We understand Israel's demographic concerns and understand that the right
of return of Palestinian refugees, a right guaranteed under international law and United Nations Resolution 194, must be implemented in a way that takes into account such concerns. However, just as we Palestinians must be realistic with respect to Israel's demographic desires, Israelis too must be realistic in understanding that there can be no solution to the Israeli-Palestinian conflict if the legitimate rights of these innocent civilians continue to be ignored. Left unresolved, the refugee issue has the potential to undermine any permanent peace agreement between Palestinians and Israelis. How is a Palestinian refugee to understand that his or her right of return will not be honored but those of Kosovar Albanians, Afghans and East Timorese have been?

There are those who claim that I am not a partner in peace. In response, I say Israel's peace partner is, and always has been, the Palestinian people. Peace is not a signed agreement between individuals — it is reconciliation between peoples. Two peoples cannot reconcile when one demands control over the other, when one refuses to treat the other as a partner in peace, when one uses the logic of power rather than the power of logic. Israel has yet to understand that it cannot have peace while denying justice. As long as the occupation of Palestinian lands continues, as long as Palestinians are denied freedom, then the path to the “peace of the brave” that I embarked upon with my late partner Yitzhak Rabin, will be littered with obstacles.

The Palestinian people have been denied their freedom for far too long and are the only people in the world still living under foreign occupation. How is it possible that the entire world can tolerate this oppression, discrimination and humiliation? The 1993 Oslo Accord, signed on the White House lawn, promised the Palestinians freedom by May 1999. Instead, since 1993, the Palestinian people have endured a doubling of Israeli settlers, expansion of illegal Israeli settlements on Palestinian land and increased restrictions on freedom of movement. How do I convince my people that Israel is serious about peace while over the past decade Israel intensified the colonization of Palestinian land from which it was ostensibly negotiating a withdrawal?

But no degree of oppression and no level of desperation can ever justify the killing of innocent civilians. I condemn terrorism. I condemn the killing of innocent civilians, whether they are Israeli, American or Palestinian; whether they are killed by Palestinian extremists, Israeli settlers, or by the Israeli government. But condemnations do not stop terrorism. To stop terrorism, we must understand that terrorism is simply the symptom, not the
disease.

The personal attacks on me currently in vogue may be highly effective in giving Israelis an excuse to ignore their own role in creating the current situation. But these attacks do little to move the peace process forward and, in fact, are not designed to. Many believe that Ariel Sharon, Israel's prime minister, given his opposition to every peace treaty Israel has ever signed, is fanning the flames of unrest in an effort to delay indefinitely a return to negotiations. Regrettably, he has done little to prove them wrong. Israeli government practices of settlement construction, home demolitions, political assassinations, closures and shameful silence in the face of Israeli settler violence and other daily humiliations are clearly not aimed at calming the situation.

The Palestinians have a vision of peace: it is a peace based on the complete end of the occupation and a return to Israel's 1967 borders, the sharing of all Jerusalem as one open city and as the capital of two states, Palestine and Israel. It is a warm peace between two equals enjoying mutually beneficial economic and social cooperation. Despite the brutal repression of Palestinians over the last four decades, I believe when Israel sees Palestinians as equals, and not as a subjugated people upon whom it can impose its will, such a vision can come true. Indeed it must.

Palestinians are ready to end the conflict. We are ready to sit down now with any Israeli leader, regardless of his history, to negotiate freedom for the Palestinians, a complete end of the occupation, security for Israel and creative solutions to the plight of the refugees while respecting Israel's demographic concerns. But we will only sit down as equals, not as supplicants; as partners, not as subjects; as seekers of a just and peaceful solution, not as a defeated nation grateful for whatever scraps are thrown our way. For despite Israel's overwhelming military advantage, we possess something even greater: the power of justice.

-Yasir Arafat was elected president of the Palestinian Authority in 1996 and is also chairman of the Palestine Liberation Organization.

——————————————————————

krilli fyrir 22 árum, 9 mánuðum

ókei hm meikar sens - þetta með landamærin síðan '67

en AF HVERJU gerist þetta ekki!?

-k-

Fyrra álit

erikolaf fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Ég segi aðeins eitt: áfram Palestína.

——————–

Fyrra álit

brezhnev fyrir 22 árum, 9 mánuðum

FJRÁLS PALESTÍNA!!!

Fyrra álit

brezhnev fyrir 22 árum, 9 mánuðum

og þá meina ág náttúrulega: FRJÁLS PALESTÍNA!!

Fyrra álit

china fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Menn eiga að nota tímann meðan kanarnir eru í afganistan og Egyptar,jórdanir,og fleiri þjóðir eiga að ráðast inn í ísrael á meðan myndu plo, skjóta Sharon og senda síðan ísraela til bandaríkjanna. :)

FRJÁLS PALESTÍNA

Fyrra álit

Czar fyrir 22 árum, 9 mánuðum

það sem palestínumenn eiga að gera er að stofna sjálfstætt ríki, hætta hriðjuverkum og fjarlæga alla ólöglega inflitjendur úr Palestínu. (as in nokkur þúsund Ísraelar sendir heim)

_______________________

Fyrra álit

china fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Þeri sem eru undir kúgun berjast alltaf á móti, ísraelar eru nasistar nútímans, einhverntíma munu arabaríkinn taka sig til gefa bna mönnum x-tonn af olíu og ráðast á ísrael :) ohhhhhjé

Fyrra álit

china fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Það værig gamann að heyra í bobby fischer um þetta mál!!

Fyrra álit

brezhnev fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Einmitt

Fyrra álit

FarmerJon fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Bobby Fischer er með ofsóknarbrjálæði.

Fyrra álit

Czar fyrir 22 árum, 9 mánuðum

hate to burst your bubble, hérna er önnur grein
http://www.worldnetdaily.com/news/article.asp?AR TICLE_ID=26320

————————————- ————-

Arafat's ‘duplicity’ documented on video
Films reveal his pleas in Arabic contradict English diplomacy

——————————————————————————–

© 2002 WorldNetDaily.com

While Palestinian leader Yasser Arafat yesterday renewed his English-language bid to be seen as a peacemaker in a New York Times opinion piece, two compelling new video documentaries produced in France using footage from Palestinian television and other sources suggest he is employing a strategy of saying one thing while doing another.

“Israel and the War of Images” and “The Trojan Horse,” both produced in France with English and French dubbing and subtitles show Arafat and his spokesmen, clerics and negotiators revealing that peace negotiations with Israel are part of a strategy leading ultimately and inevitably to the destruction of the Jewish state.

The video documentaries include clips from 1994 through 1999 of the top Palestinian spokesmen all candidly explaining this strategy to Arabic audiences. All of the comments were made after the signing of the Oslo Accords in which Arafat pledged to renounce violence against Israel and to promote mutual respect between the negotiating parties.

“All these elements will push us continuously toward our goals,” explains Nabil Sha'ath, Arafat's chief negotiator, in 1999. “We still haven't lost hope (of achieving the ultimate objectives.) We are not waiving our rights. Who told you we are waiving our rights? On the contrary, we demand more. We have moved from demanding limited autonomy, and later we said we would not accept less than an independent state with Jerusalem as its capital. Have our expectations decreased. No, they have increased.”

Arafat himself explains the ploy in a 1994 speech in South Africa.

“I don't consider the agreement any more than the agreement which was signed by our prophet Mohammad and the Qurayish,” he said.

Mohammad signed a peace agreement with the Qurayish Jews who lived in Mecca, until his Islamic warriors were strong enough to conquer them.

Over and over again, Palestinian leaders explain that their ultimate goals remain a Palestine from “the sea to the river” – meaning from the Jordan to the Mediterranean.

The documentaries, which are now being distributed in the U.S. exclusively through WorldNetDaily's online store, ShopNetDaily, also show Arafat calling for jihad and total victory over Israel, his spokesmen denying the reality of the Jewish Holocaust, the training of Arab children as young as 4 years old in commando-style warfare and the indoctrination of the young in martyrdom.

“Jews are Jews,” shouts one of Arafat's clerics in a Friday sermon broadcast on Palestinian television. “Amongst those are no moderates, nor peace partisans. They are all liars. They must be massacred; they must be killed. Allah the Almighty said, ‘Fight them. That’s what the Jews are. Have no pity for them, wherever they are, in whatever country. Fight them wherever you are. Wherever you meet them, kill them.”

The documentaries combine these powerful images and words with confrontations never before seen between reporters questioning Arafat on his deliberate use of children in his uprising or “intifada” against Israel.

“Can you prove it?” he demands. “Can you prove it?”

Palestinian children are shown getting summer camp demonstrations in assassination techniques and firearms training.

The children explain themselves what they are taught – that the Jews are the enemy and must be killed.

Yesterday the New York Times published an opinion piece by Arafat in which he claims he condemns the recent terrorist attacks against Israeli citizens. He also maintains his goal remains a Palestinian state living side by side with Israel as an equal and peaceful neighbor.

————————————————–

Það þarf að losna við Sharon og Arafat, það verður ekki möguleiki á frið fyrr en þeir báðir fara.

_______________________

Fyrra álit

brezhnev fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Sharon er stríðsglæpamaður á meðan Arafat er það ekki, það er munurinn á þeim tveim, sama hvað áróðursvél Bandaríkjanna og Ísraela segir.

Mönnum þarf ekki að líka vel við Arafat og auðvitað getur hann verið herskár, en staðreyndin er sú að Arafat er talsmaður hófsamari aflanna í Palestínu og óvíst að nokkur geti talað fyrir Palestínumenn alla nema hann.

FRJÁLS PALESTÍNA

Fyrra álit

Czar fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Það er að vísu satt, Sharon er mun verri en Arafat. Málið er bara að báðir aðilar verða að sætta sig við frið og meðan Arafat er við stjórnvöld í Palestínu þá munu Ísraelar ekki vilja frið og það sama gildir um Sharon.

Sharon á að fara í stríðsglæpadómstólinn í Haag en Arafat á bara að fara á eitthvert elliheimili.

_______________________

Fyrra álit

falcon1 fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Fer eftir hvernig þú skilgreinir orðið “stríðsglæpamaður”.

Við vitum öll að Arafat er gamall hryðjuverkamaður og er/var örugglega ekkert betri en Sharon.

En mín skoðun er sú að þetta sé alveg vonlaus barátta hjá Palestínumönnum á meðan þeir halda áfram þessum hryðjuverkum gegn óbreyttum borgurum sem og hermönnum Ísraels.
Með hryðjuverkunum þá ná þeir ekki samúð alþjóða samfélagsins og skemma bara fyrir sjálfum sér.

Allavega mín skoðun.

kveðja,
Falcon1

——————————

Fyrra álit

EvilPiggie fyrir 22 árum, 9 mánuðum

skv. skilgreiningu Sameinuðu Þjóðanna.
Hann (og reyndar aðrir leiðtogar Ísraels) hafa ítrekað brotið reglur Sameinuðu Þjóðanna um framferði á hernumdu landi. Svo er Sharon einnig gamall hryðjuverkamaður frá því áður en Ísraelsríki varð til. Var foringi í morðsveitum sem höfðu það markmið að “hreinsa” svæði af Palestínuaröbum.

Það er erfitt að sjá miklar líkur á friði þegar tveir gamlir terroristar yggla brúnir hvor á annan. Samúð mín er þó meira með Palestínumönnum, þar sem þeir eru hinir undirokuðu.

Fyrra álit

molotov fyrir 22 árum, 9 mánuðum

“hryðjuverk” Palestínumanna eru lokaúrræði kúgaðrar þjóðar og einstaklinga er standa andspænis einu hernaðarvæddasta ríki heims og bakhjörlum þess. Ef við sjálf myndum horfa í eigin barm virkilega horfa (þó svo að friður sé takmark er væntanlega allir, nema vopnaframleiðendur vilja stefna að) hver hérna myndi ekki berjast gegn svæðistöku, skipulögðum morðum, kúgun og niðurlæginu utanaðkomandi lands á Íslandi, framkvæmt með styrk stórveldis í óþökk sameinuðu þjóðanna. Ég get að sjálfsögðu aðeins talað fyrir sjálfan mig og þá sem ég þekki vel, en það væru fáir sem ég þekki er myndu taka þessari nauðgun á sínu landi og þjóð með jafnaðargeði.
Einnig er ekki hægt að kalla Palestínskar aðgerðir hryðjuverk á meðan heimurinn kallar Ísraelsku voðaverkin: löglegar aðgerðir hers og lögreglu.

Nú man ég ekki alveg tölurnar á særðum, dauðum og limlestum Palestínumönnum á móti ísraelsmönnum. en ég veit að eldar veit þær svo ef þú nennir að pósta það upp, þá tala þær tölur svolítið skýru máli.

lifi byltingin

Fyrra álit

Czar fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Þær eru eitthvað um 800 Palestínu menn á móti um 200 ísraelsmönnum, talið síðan friðarferlið went fuct einhverntíman árið 2000.

Þessar tölur eru stöðugt að breytast.

_______________________

Fyrra álit

china fyrir 22 árum, 9 mánuðum

þetta er allt að koma, Sharon er nú byrjaður að abbast líka út í íran, þannig að hann að hann á eftir að stuðla að 3-ju heimstyrjöldinni.
En ef ísrael tapar henni þá var hún þess virði.

Ef seinni heimstyrjöldinn var þess virði að setja Hitler frá, þá verður sú 3-ja þess virði til að koma sharon frá!

FRJÁLS PALESTÍNA!!

P.s hvernig var það hvað safnaði félagið ísland-palestína mörgum undirskriftum sem fór til Halldórs Ásgrímssonar????????

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Eigum við ekki frekar að treysta á skynsemi Ísraela og vona að þeir kjósi annan næst?

Fyrra álit

azrael72 fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Ísraelsmenn hafa sýnt að þeir kjósa sér leiðtoga eftir aðstæðum. Þeir kusu til dæmis Ehud Barak sem var mjög friðarsinnaður og auk þess heiðursmaður í alla staði. Hann bauð palestínumönnum samning í Camp David sem var hreint óskiljanlegur miðað við það sem hafði verið í boði áður, en af skammsýni, eða pólitískum misreikningi, hafnaði Arafat boðinu.
Hann gerði einnig ekkert til að hindra að hin síðari uppreist palestínumanna (2nd intifada) brytist út í kjölfar heimsóknar Sharons á musterishæð og óöldin sem fylgdi í kjölfarið gerði sharon, sem setur öryggi ríkisins ofar öllu, sjálfkjörinn forsætisráðherra. Eins og Jagger söng, “you don't always get what you want, but if you try sometime you just might find you get what you need (deserve)”.

og btw china… skiptir ekki máli þó kaninn kæmi ekki við sögu, IDF (ísraelska varnarliðið) myndi gersigra arabaríkin öll sömul, enda er það langbesti her þessa heimshluta þó svo að sterkt bandalag ísraelsmanna og Tyrkja sé ekki tekið með í reikninginn.

Það verður auk þess fróðlegt að fylgjast með þegar bandaríkjamenn hefja sókn sína gegn Írak á næstunni og tyrkneskar skriðdrekasveitir mynda þungamiðju í sókninni til suðurs… það er einfaldlega ekki gott að vera vitlausu megin við girðinguna í hinni nýju heimsmynd (New World Order).

með von um að palestínumenn sjái ljósið og taki manninn sem frelsaði Indland sér til fyrirmyndar.

______________________________

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Hérna eru tölur frá sextánda desember, (væntanlega) 2001.

“According to the Israeli human rights group B'Tselem, the second intifada that began in September 2000 has so far resulted in 172 Israeli civilian deaths, 89 of them in Israel proper. In the same period 592 Palestinian civilians have been killed. According to B'Tselem, 2,194 Israelis have been injured (soldiers and policemen included); according to the Red Crescent, injured Palestinians number nearly 17,000. (These numbers were announced as of December 16.)”

Tony Judt: http://www.nybooks.com/articles/15115

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Eiga Ísraelar einhvern rétt á svæðunum sem þeir búa á. Þeir hafa hrakið Palestínanna í burtu frá svæðum sem þeir hafa búið á í mörg þúsund ár. Fyrir mörg þúsundum ára kom ræningjaflokkur frá Egyptalandi til Kanaanslands rústaði öllu og bramlaði í nafni ofstækisfulls grimmdarlegs guðs.
Eftir að hafa stofnað til hundraðra landvinningastríða þá voru þeir loks sigraðir og herleiddir til Babýlóníu. Seinna komu þeir aftur aðeins friðsamari og byggðu borgir sínar aftur. Svo skeði það loks fyrir tvö þúsund árum að Rómverjar rústuðu borgum þeirra og dreifðu gyðingum út um allt Rómarveldi. Hlutur sem þeir gerðu við allar þjóðir sem gerðu uppreisnir.
En málið er þetta:
Í tvöþúsund ár þá hafa þeir verið í burtu frá þessu landi. Landi sem þeir höfðu aldrei tilkall til. Á meðan hafa íbúar Palestínu sem eiga forfeður sem bjuggu þar jafnvel áður en Abraham drattaðist til að stofna sína eigin fjölskyldu.
Englendingar gáfu gyðingum þetta land. Sennilega vegna ítaka gyðinga út um öll vesturlönd.
Gátu Englendingar gefið landsvæði sem aðrir bjuggu á. Eiga Ísraelsmenn einhvern rétt á þessu landi.
Fuck ísrael. Palestína Rocks!!!!!!!!!!!!!

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 9 mánuðum

fabilus:

Raunar geta menn gefið land sem aðrir búa á. Segjum að ég eigi jörð einhvers staðar úti á landi. Ég bý ekki á henni sjálfur heldur leigi ég hana til einhvers bónda. Ef ég vil þá get ég (eða ætti að geta) gefið einhverjum öðrum hana. Til dæmis gæti ég gefið bóndanum hana, eða þá einhverjum öðrum.

Nú er það líka staðan í Ísrael, að ófáir Ísraelar eru fæddir á þessum slóðum. Ekki getum við bara sent þá burt. Og þeir voru jafnvel komnir þangað áður en Ísraelsríki var stofnað.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Allir vita að það mun enginn friður fást fyrr enn annar hvor þjóðflokkurinn er farinn.
Mér finnst að það ættu að vera Ísraelsmenn.

En ég get svo sem lítið dæmt um það

Fyrra álit

Gullbert fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Arafata er fífl, en Palestínumenn eru brjálæðingar. það er þeim að kenna að það sé stríð.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Það er ekki Palestínumönnum einum að kenna að það sé stríð.

Aðrir sökudólgar eru Ísrael, Jórdanía, Sýrland, Egyptaland, ófá ríki V-Evrópu, BNA og svo Sovétríkin sálugu.

Fyrra álit

Deiglan

Deiglan

Ofurhugar

Hverjir eru inni

Greinar

Friðarsýn Palestínumanna - Eftir Yassir Arafat

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi