Það er athyglivert að fylgjast með atburðum á Gasaströndinni þessa dagana og þá sérstaklega þessu niðurbroti Palestínumanna á landamærunum.

Það sem er sérstakt í stöðunni er að formlega er þetta svæði innan landamæra Ísraels en þeir eru þó í raun búnir að afsala sér þessu svæði. Þegar þeir yfirgáfu svæðið þá voru þeir að vonast til að Pallarnir tækju það sem spor í rétta átt og viðleyti til friðar en sem oftar í samskiptum við múslíma þá kom í ljóst að þeir síðarnefndu sáu þetta sem veikleikamerki og héldu áfram árásum á Ísrael.

Undanfarið hefur alþjóðasamfélagið gert þá fáránlegu kröfu á Ísraelsmenn að þeir sjái landsvæði fyrir opnum samgöngum og rafmangi þó að stjórnvöld (ef hægt er að kalla Hamas það) á svæðinu geri ekkert til að koma í veg fyrir árásir á Ísrael þaðan og standi líklega fyrir þeim, hvar annastaðar gæti þetta gerst ?

Svo eru öfgamenn eins og Ögmundur Jónasson að segja að Gasa séu einhverskonar útrýmingarbúðir, þessi maður ætti að skammast sín og hugsa um leið um þá staðreynd að hvergi fjölgar fólk sér hraðar en þar, gerist það í útrýmingarbúðum ?

En ef Egyptum tekst ekki að loka landamærunum þá verður Gasa “de facto” hluti Egyptalands, allavega ekki hluti af Ísraels og þar með getur ekki verið krafa á Ísrael að halda opnum landamærum í nafni mannúðar um leið og þaðan er skoðið flugskeytum. Þannig hljóta þeir að skoða Gasa sem óvinasvæði undir stjórn þriðja aðila og Egypar verða að bera ábyrgð á þvi.

Að lokum; Það er með ólíkindum hve einhliða fréttaflutningur af málefnum Gasa er, það er eins og fréttamenn veigri sér fyrir að minnast á ástæðu þess að Ísraelar takmarka umferð til Gasa, og fyrir þá sem ekkert vita mætti ætla að þeir geri þetta að hreinni illmensku. Það mætti ætla að áróðursdeild Palestínumanna á Íslandi, FÍP fái að ritskoða fréttir á RUV áður en þær eru sendar út og víðar, “pólitíski réttrúnaðurinn” er allsráðandi.

P.S. talandi um þennan réttrúnað, lesið þessa bók;

“Íslamistar og Naívistar” eftir Karen Jespersen og Ralf Pittelkow