Hvað er það við orðið “meðaltal” sem þú skilur ekki?

Sá sem á mest dót þegar hann deyr, vinnur.

Mér þykir afar hæpið að manneskja sem skrifar “eikkað” fari að afreka mikið í lífinu

Til að einn græði þarf annar að tapa

Ef að ég á eina appelsínu, og þú tínir aðra appelsínu af tré þá ert þú búinn að græða.

Tapaði ég þá?

Það er rétt að til að einn verði ríkari verði annar að verða fátækari. Ríkidæmi er mælt út frá mismun eigna og tekna.

Gróði kemur því hins vegar ekki endilega við.

Allir græða þegar kakan stækka

Tekjuskattur er kannski ævagamalt fyrirbrigði í einhverri mynd en raunar nokkur lönd sem eru án hans, tekjuskattur var ekki settur í Bandaríkjunum fyrr en 1913. Hann er af mörgum álitin ólöglegur þar sem stjórnarskráin bannar beina skatta. Þú borgar ekki tekjuskatt í Hong Kong, sú borg hefur verið nefnd efnahagsundur.

Ef það væri þannig að einn tapi til að annar græði myndi ekki nokkur heilvita maður stunda viðskipti. Mæli með því að þú flettir upp hugtakinu non-zero-sum, getur byrjað hér http://en.wikipedia.org/wiki/Zero-sum#Economics_and_non-zero-sum

Til að einn græði þarf annar að tapa ( sorta ).

Þetta einmitt sú hugsun sem of margir búa við, t.d. stjórnmálamenn. Þetta er lýsing á zero sum world þar ef einn hefur það gott þá þarf annar að hafa það slæmt á kostnað hins.
En heimurinn er ekki þannig. Ef horft er á Íslenskan og írskan efnahag undanfarin 20 ár, hverjir töpuðu á því að þessum tveim þjóðum gekk svo vel?
Í langan tíma voru verðmæti þjóða miðuð við gullforða þeirra. Því meira gull sem þjóðin átti því ríkari var hún. Gullið var nokkurskonar fasti sem öll lönd spiluðu eftir. Eina leiðin til að auka verðmæti í landinu var að eignast meira gull og eina leiðin til þess var að taka frá hinum t.d. í gegnum hernað.
Í hagkerfi heimsins í dag skiptir þetta engu máli, hvaða þjóð sem er getur bætt hlut sinn til muna án þess að það bitni á öðrum, reyndar þá er það betra fyrir alla ef öllum gengur vel.

Hvað helduru að lífið sé?

Ekki þetta sem hann/hún sagði, a.m.k.

Þú lætur eins og það sé ekki hægt að komast hjá lögum vinnudegi fyrir léleg laun. Það stendur hvergi að maður þurfi að vinna. Það stendur hvergi hversu lengi. Það stendur hvergi að maður geti ekki gert hvað sem maður vill svo lengi sem aðrir hljóti ekki skaða af (nema nekt á almannafæri sem er af einhverjum asæðum bönnuð með lögum.)

Þú þarft eitthvað aðeins að athuga þinn vanagang ef þú ert byrjaður/byrjuð að flokka vinnu/laun sem “lífið”.

Það er augljóst að þú getur safnað fyrir þessu námi ef þú getur borgað af láninu. Ég held hann sé að hugsa um að safna og fjárfesta til þess að borga fyrir það sem hann vill gera frekar en að eyða fyrst, borga vexti af eyðslunni og niðurgreiða hana svo.

Tekjuskatturinn sér til þess að þú getir fengið nýtt hjarta ef þitt bregst þér. Vissulega verð ég nú að segja að mér finnst í mörgum tilvikum mjög illa farið með peninga ríkisins, en maður getur nú bara farið út í stjórnmál ef maður vill breyta því.

Bankarnir græða vissulega á lánum. En er það eitthvað verra að það sé auðvelt að fá lán?

Og það er kjaftæði að “maður þarf bara að vilja eitthvað nógu mikið” til að fá það. Það fá ekki allir sömu tækifæri. Það er satt að það eru mörg viðskiptatækifæri, en þau eru áhættusöm. Ef maður myndi grípa hvert einasta viðskiptatækifæri væri maður fljótlega orðinn blankur.

Annars óska ég þér bara góðs gengis með að koma upp þessum rekstri. Aftur á móti vil ég benda þér á að það er ekkert “þegar” reksturinn þinn er farinn að moka inn peningum. Það er stórt “EF”. Það sem þarf fyrir góðann rekstur er markaður, skipulag og HEPPNI

Hvernig ætlar þú að komast hjá því að borga tekjuskatt?

Mig langar ekkert svakalega mikið að fljúga í flugvélinni sem þú stjórnar.

Má ég spurja hvernig þú fórst að því að komast hjá lánum langar ótrúlega að komast hjá því að taka lán í framtíðinni þegar ég er búinn með menntun og ætla að reyna að fara til Þýskalands í betri menntun

Fyndið líka hvað mikið af fólki heldur að það sé svo mikið að spara á því að fara kannski í Bónus en ekki Hagkaup. Dæmi: Kona fer að versla og er með 10.000 krónur á sér og þarf að kaupa mikið fyrir stóra fjölskyldu. Hún hugsar, ég fer frekar í Bónus en Hagkaup. Hún tekur kerru og byrjar að setja þennan “ódýra” mat í Bónus í kerruna. Hún er búin að kaupa allt og kostar allt 7.000 krónur. Hefði kannski kostað 10.000 krónur í Hagkaup. Hún kemur út úr Bónus og fer í bílinn þar sem stóra fjölskyldan bíður eftir henni. Hún segir. “Ég fékk svo góðan afslátt, viljið þið ís krakkar?” Hún semsagt eyðir restinni. Svo að hún eyddi 10.000 krónunum bara á tvær vegur. En í Hagkaup hefði hún eytt þessum pening aðeins þar.

En ef hún hefði sett peninginn til hliðar, í banka til dæmis þá ætti hún hann enn og ef hún gerði þetta í hvert skiptið þá væi hún fljót að safna pening.

Þú ert bara í bullandi rökræðum við sjálfan þig hérna. Auðvitað græddi hún meira á því að fara í bónus fyrst að hún gat keypt það sama 3000 krónum dýrara í Hagkaup. Þú segir að hún hafi ekki grætt neitt á þessu því að hún eyddi restinni í ís. Hún græddi það nátturulega að geta boðið fjölskyldunni upp á ís, sem svo ótrúlega vildi til að kostaði hana 3000 krónur. Ef hún hefði farið í Hagkaup þá hefði hún ekki fengið þennan 3000 króna ís á fjölskylduna, þar er gróðinn. Þú segir að fólk eigi að gera það sem það langar til og ekki bara vera að vinna,vinna og fá peninga. En síðan finnst þér sniðugara á safna þeim frekar en ekki gera það sem henni langaði til þess að gera, sem sagt að kaupa ís handa fjölskyldunni.

Og besta leiðin til að komast úr skuldum er að taka alltaf smá part af pening sem þú færð í hendurnar og spara hann. Setja hann í bankann.

Fólk sem er í miklum skuldum þarf nátturulega að hugsa um hverja einustu krónu og fer væntanlega ekki að eyða auka peningnum sínum í eitthvað rugl (náttúrulega ef þú hefur ekki vit á því þá geriru það ekki). Þegar maður er líka í skuldum þá hefur maður ekki ráð á því að setja pening inn á banka og spara. Þú ráðstafar auðvitað bara peningunum þínum þannig að þú hafir allar lífsnauðsynjar og síðan fer restin af peningunum þínum í skuldur. Athugaðu að í lífsnauðsynjunum fellst nátturulega skemmtun og annað svo að maður sé nú ekki að lifa einhverju klausturlífi.

Ég skil þig alveg að þú vilt safna pening fyrir eitthvað stærra og betra en einfaldann ís. En maður verður nú soldið að gefa sjálfum sér eitthvað af og til.Síðan eru nátturulega sumir sem eru alveg sáttir við það að eiga ekki margar milljónir, auðvitað er þæginlegt að búa við algert fjárhagslegt öryggi en peningar eru bara ekki allt. Ég skil þig alveg að vilja eiga mikla peninga, mig langar til dæmis að vera ótrúlega ríkur til þess að geta gert það sem mig langar til. En ég er ekki að fara að spara hverja einustu krónu sem ég fæ í hendurnar, ég ætla mér að lifa soldið á meðan ég græði peninga en ég ætla ekki að leggjast í eitthvert leti heldur og ég býst við því að þú ætlir þér það líka ef ekki sért að gera það.

-Stebbi

Ef maður pælir í því, þá munar marga alveg um 10.000kr. Með smá sipulagi gæti það verið nóg til að kaupa mat í mánuð.

Og mér þykir þú tala virkilega niðrandi til fólks. Minnir mig á einhvern forstöðumann sértrúarsöfnuðar. “Æji hvað þú ert vitlaus, þú ert ekki búinn að finna sannleikann eins og ég. Hlustaðu bara á það sem ég segi án þess að spá í það, og þá finnurðu hamingjuna.”

Það er algjörlega einstaklingsbundið hvort fólk hugsi til langs eða skamms tíma. Sumir eru alltaf með áhyggur og/eða áætlanir fyrir framtíðina, aðrir lifa í núinu. Hvorugt sjónarmiðið er rangt.

Er þetta svar til mín eða?

Ég skil þig ekki.
Ertu að segja að þú myndir alveg eins og kaupa ís fyrir 300 krónur, eða 3000 krónur vegna þess að þú myndir hvort sem er eyða þessum 2700 krónum í eitthvað annað?
Þú segir að fólk sé ekki að spara með því að fara í bónus í staðin fyrir Hagkaup, en á sama tíma ertu í rauninni að segja að þau séu að græða.

Eins og stebbibb sagði réttilega þá er konan í þessu dæmi réttilega að græða á kaupnum í bónus þar sem hún, jú, er að fá 3000 krónur í vasan.
Þegar fólk er að spara, þá er, eins og hefur komið áður, fólk að leggja pening frá til þess að geta gert annað við peningana sem það vill, t.d. kaupa sé bíl eða húsnæði og í þessu tilviki var konan að kaupa ís fyrir fjölskylduna, hver er munurinn? Hún hefði geta lagt þennan 3000 kall inn á bankan eða hvað annað sem hún *vill* gera við peningin sinn.

Hvað stærðfræði kemur málinu hans stebbabb við fer algjörlega framhjá mér. Þetta er einfalt rökfræði- og skilgreiningardæmi; að fara útí búð og geta keypt sömu vöruna í einni búð fyrir 2/3(smá stærðfræði, afsakið) af verði annars búðar er ekki erfitt dæmi(stærðfræðilega eða rökfræðilega). Jafnvel fjárfestingar- og fjárhagssnillingur eins og þú ættir að geta séð það að ef þú bætir +3000 krónum við heildarfjármagnið sem þú átt, það gefur þér meiri pening og þar að leiðandi fjárhagslega jákvætt, ekki satt? Veit ekki hvort ég náði að gera þetta nógu einfalt, hvort þetta stærðfræði dæmi verða auðveldari en þetta.

Já hún græddi ís en hún eyddi allveg jafn miklum pening!! Vá ef þú hugsar svona þá tekuru væntanlega ekki góða ákvörðun með peninga!

Ef þú hugsar eins og þú gerir þá skil ég ekki tilganginn í að eignast pening. Fólk sparar til að eignast hluti sem það vill, þess vegna á ég pening, til að geta gert hluti sem ég vil, Þess vegna versla ég í bónus en ekki í hagkaup. Þess vegna keypti konan í bónus svo hún gæti keypt sér ís í leiðinni, ætti hún ekki samkvæmt þínu logic ekki bara að sleppa því að borða því hún gæti alveg eins sett peningin í banka og geymt hann þar þar til… já, well… þar til að hún tekur hann aldrei út.

Það er ekki hægt að ferðast án þess að hafa peninga.Til þess að fá peninga þarf að vinna.

Ég er forvitin, hvernig fyrirtæki ertu að keyra?
Eitthvað sem tengist langt í frá mannlegum samskiptum vona ég?

(mátt vera eins pirraður og ómálefnalegur þú vilt við mig, *roar roar*, er bara forvitinn :) )

Það er bara eins og þú lesir ekkert hvað við segjum hérna, en hinsvegar geturu hent út staðhæfingum um að við verðum/séum fátækir,eyðsluseggir sem munu þurfa að eyða öllu lífi okkar í því að vinna.

Enda ert þú ekki fjárfestingamegin :) Þú ert einn af þessum 90% sem eru alltaf í sömu sporunum. Ef þú ert í það miklum skuldum að þú getur ekki einu sinni tekið 10.000 krónur frá mánaðarlega og sett inn á reikning og sparað? Þá mundi ég segja að þú ert í virkilega miklum fjárhagslegum vandamálum!

Og þú ert greinilega ekki góður í stærðfræði!

Já hún græddi ís en hún eyddi allveg jafn miklum pening!! Vá ef þú hugsar svona þá tekuru væntanlega ekki góða ákvörðun með peninga!

Rosalega getur þú sagt mikið um mig og mína fjárhagsstöðu byggt á svari mínu, ég meina nei! Ég er að segja það að ef þú ert í skuldum þá eyðir þú peningunum þínum væntanlega í það að borga þær og síðan þegar þú hefur borgað þær. Þegar ég segi skuldir þá meina ég alvöru skuldir eins og stór lán og fleira ekki þúsund kallinn sem þú fékkst lánaðann fyrir mat einn daginn.

Er ég alltaf í sömu sporunum?

Svaraðu mér því hvernig í andskotanum þú getur fullyrt það að ég legg ekki ákveðna prósentu af launum mínum inn á lokaðann reikning eða sjóð en eyði frekar öllu og sé að styrkja baugsfeðga með heimsku minni?

Ertu kannski skyggn?

Það er miklu skynsamlegra að spara í kannski 5 ár og vera þá í góðri fjárhagsstöðu og halda henni út lífið heldur en að hugsa, ég er í svo slæmri stöðu að ég á aldrei eftir að geta byrjað að safna.

Auðvitað! Var einhver að segja eitthvað annað?

En skynsamlegast er reyndar að leggja peninginn í sitt eigið fyrirtæki eins og ég geri. Ef einhver hérna veit hversu háa vexti maður getur fengið úr fyrirtæki þá skilur hann hvað ég er að tala um.

Það er líka eitt, það eru ekkert allir sem eru með sitt fyrirtæki og langar ekkert í sitt fyrirtæki. Þá ertu aftur kominn í það, þó að það sé draumur þinn að vera í rekstri þá er það ekki draumur allra og hvernig væri það ef allir væru með rekstur?

Ég er ánægður með suma sem hafa skrifað hérna, þeir sem eru sammála mér. Það er fólk sem hefur vitneskju um að hægt sé að breyta lífi sínu.

Ég sagði ekki að fólk ætti ekki að spara og ég sagði ekki að þú eigir að eyða alltaf öllum þínum peningum útaf því að þú eigir þá til staðar.

Auðvitað ertu ánægður með það fólk sem er sammála þér, það er bara mesta „common sense" í heiminum. Þú segir að það sé kannski tilgangslaust að ræða við okkur, útaf því að við höfum ekki sömu skoðun og þú! Enda er mjög svo erfitt að reyna að ræða við þig, þar sem þú talar endalaust við hópinn af fólki sem er ósammála þér en ekki einstaklingana sem eru ósammála þér. Við sem erum ósammála þér erum ekkert endilega sammála. Hef ég ekki vitneskju um að það sé hægt að breyta lífi sínum, útaf því að ég er ósammála þér?

Þú átt aldrei pening ef þú eyðir honum alltaf.

No shit Dr Sherlock, ég held að það hafi aldrei verið eins viðeigandi að segja þetta eins og núna.

„DrHolmes" þú ert bara kjánaprik, segir að fólk sé heimskt útaf það hefur ekki nákvæmlega sömu skoðun og þú, þú sérð þetta í svo svörtu og hvítu hérna. Það eru margar mismunandi skoðanir hérna en samt er eins og þú sért það þröngsýnn og heldur því fram að þín skoðun sé sú eina rétta og þannig óhagganleg.

Ég veit líka það að ég mundi aldrei vera með svona fólki með mér í fjárfestingum, ég myndi enda gjaldþrota!

Veistu, ég myndi heldur ekki vilja vera með þér í fjárfestingum, því að þú ert bara þröngsýnt kjánaprik sem segir að fólk sé heimskt ef það hafi ekki sömu skoðun og þú.

Þú minnir soldið á Júlíus Vífil Ingvason borgarfulltrúa, þegar hann vann hjá Ingvari Helgasyni, en Japanir neituðu að tala við hann því að þeir sögðu að hann væri svo mikill kjáni. Fyrir mér ertu rosalegur kjáni. Það er nokkuð snjallt hjá þér að segja ekki með hvaða rekstur þú ert með, því að ég myndi allavana ekki vilja eiga viðskipti við þig.

Ef þú ætlar þér að svara þessu svari, vinsamlegast svaraðu mér en ekki koma með eitthver hópsvar sem hefur ekki svarað neinum rökum í þessari grein.

Það er líka annað, „plís" viltu hætta að byrja setningar á og.

-Stebbi

Mér sýnist þú bara að ræða við sjálfan þig, þar sem þú svarar alltaf þinni eigin grein.

Haha, ertu alltaf svona málefnarlegur? Ertu of þroskaður og gáfaður til að geta haldið einhverjum samræðum við okkur litlu og óþroskuðu krakkana?

En þetta svar þitt er bara dæmi um : „ad hominem“ Þú komst ekki með brot af einhverju samt gat kallast rök, heldur réðst bara á viðmælanda þinn. Ef þú ætlar að „feisa” mig reyndu að gera það með rökum en ekki koma með móðganir útí loftið, því að þá veit ég að þú getur ekki komið með rök á móti rökum mínum, eins og Margaret Thatcher sagði: Ég elska þegar kollegar mínir ráðast á mig, frekar en skoðanir mínar því að þá veit ég að ég hef unnið!

Finnst þér rækjur góðar?

allt í lagi fyrst að einginn nennir að útskýra þetta fyrir þér.

Þegar einhver er að svara greininni þini með þannig kommenti og þú ætlar að svara honum átu að fara í hægra hrnið á svarinu hans þar sem stendur “svara” ýttu á þann möguleika og skrifaðu svar þitt til notandans. Þá sér hann að þú varst að reyna að ná sambandi við hann og líklegara er að hann viti af þínu kommenti.

Vona að þú hafir náð þessu ef þú varst ekki búinn að því ;/

Allavega þá finnst mér þessi grein mjög flott og ég er á allveg sama máli og þú :)

Stafsetingarvilla þarna, “seint milljarðamæringur” átti það að vera.

Svo vildi ég bæta við hvað mér finnst skelfilegt hvað ungum Íslendingum finnst sjálfsagt að eyða peningunum en ekki spara neitt, mér skylst að sumir unglingar vilji ekki fá 100 kall til baka og segi bara “eigðann” eða “keep the change” eins og ríku Kanarnir sögðu einu sinni.

En þeir segja það ekki lengur því að þeir eru að verða fátækir ! Dollarinn er nefnilega að hrynja og bráðum verða Kanarir með allt niðrm sig !