Sæll,

Kynntu þér söguna, fjöldi manns þekkir sögu járnkrossins meira eða minna án efa.

Og reyndu nú að tjá þig um eitthvað efni án þess að tengja það við rasisma eða nasisma eða hvað annað slíkt. Það er fleira í þessum heimi en rasismi kallinn minn og það sem meira er ég er ekki rasisti þó þú sér a.m.k. greinilega haldinn einhverri araba-fælni, sbr. þessi orð þín:

"[É]g vil ekki berjast fyrir réttindum araba lengur vegna þess að þeir eiga það ekki skilið. Sumir telja hvíta menn vera aðal rasistana en það er ekki, var þó einu sinni en nú hafa arabar tekið við af þeim og vil ég því að barist sé gegn aröbum með öllum hætti og já þeim mismunað vegna þess að þeir msimuna konum, öðrum trúarbrögðum og eru rasistar. Þetta hafa þeir bara áunnið sér og ég mun aldrei sætta mig við araba og vil ekkert af þeim vita."

Reyndu að vera svolítið málefnalegur og gefa þeirri iðju þinni að stimpla alla rasista smá frí annað slagið. Hefur bara gott af því.

Kv.

Hjörtu

Og sýndu Out of Sight í staðinn. Hvað er flott við það?

Sæll,

Já, kannski en þetta er samt frekar spurning um þakklæti en vinsældir. Ef maðurinn er alvöru hetja þá tekur hann við verðlaununum með hógværð og lítillæti en ef hann er það ekki þá gerir hann mikið úr þessu. Í viðtali við hann eftir slysið var hann mjög hógvær og sagðist bara hafa verið að sinna skyldu sinni með að bjarga mannslífi þó það hefði kannski getað kostað hann lífið.

Kv.

Hjörtu

Ef þessi varnarliðsmaður hefur ekki unnið til þess að fá Fálkaorðuna og eða Stórriddarakross þá er vandséð hver væri betur að orðunni kominn.

Það er sorgleg staðreynd að til þess að fá þessar orður virðast menn (eða konur) þurfa að hafa framið það afrek að hafa verið á launaskrá hjá Ríkinu í aldarfjórðung eða svo, það er þó ekki nauðsynlegt að viðkomandi hafa mætt í vinnuna eða gert eitthvað merkilegt, aðeins að viðkomandi hafi hirt launin sín reglulega.

Þetta er sú mynd sem kemur upp í hugan þegar embættismanna stóðið stormar á Bessastaði við hver áramót til að sækja orðurnar sínar fyrir vel unnin störf!
Þessi furðulegi háttur við veitingu orðunar hefur stórlega rýrt gildi hennar og tilgang.

Það væri óskandi að forsetinn legði af þann hátt sem viðgengist hefur við úthlutun orðunar og hæfi orðuna aftur til vegs og virðingar með því að veita hana aðeins þeim sem til hefðu unnið með afrekum eða öðru þarflegu í þágu fólks og þjóðar.(Ekki fyrir störf sem það þiggur laun fyrir) Þannig mætti gefa Fálkaorðunni raunverulegan tilgang sem virðingarvottur þóðarinnar til handa orðuhafa. Þann tilgang sem hafður var að leiðarljósi við stofnun hennar, en hefur í áranna rás horfið sjónum manna og týnst.