Það er nú munur á því að senda inn svar eða senda inn grein.

hvað í fokkingnum ertu að bulla?

Þú varst eitthvað að segja að fyrst hann væri í háskóla (og hefði þ.a.l. verið tekinn inn í háskóla) væri þetta illa skrifaður texti sem kemur málinu bara ekkert við…

Jesús… voðalega er fólk viðkvæmt hérna á huga. Það má ekki gagnrýna eitt né neitt án þess að fólk fari að væla e-h.
Þú hefur ekki hugmynd um mína meiningu. Ég tók það sérstaklega fram í fyrsta svarinu mínu, “no offence”.
Ef þú getur ekki tekið smá gagnrýni þótt að það sé gagnrýni á stafsetningarvillur eða efnið þá áttu ekkert að skrifa greinar yfir höfuð.

Lágmarkslaun og tryggð kjör eru ekkert annað en blekking enda miðast þau alltaf við ástandið að hverju sinni. Ef það myndi koma kreppa á morgun þá væri ekki hægt að halda sama ástandi eingöngu með löggjöf, atvinnuleysi myndi bara aukast ef tryggðum launum/kjörum yrði ekki breytt í samræmi við aðstæður. Eðlilegasta jafnvægið yrði því ef fyrirtæki og einstaklingar fengu að gera frjálsa samninga sín á milli án afskipta ríkisins. Svo eru þau fá störfin sem eru akkúrat á lágmarkstölunni, flest láglaunastörf borga aðeins meira en lög segja til um. Virðist vera komin einhver neikvæð og óraunhæf ímynd almennt á einkafyrirtæki, að þau séu öll með kalda og grimma eigendur sem reyni að taka sem mest frá samfélaginu. Líklega æsifréttamennskan og Bandarískar kvikmyndir sem halda uppi þessari ímynd, sem betur fer er það ekki raunin í flestum tilfellum og löggjöf hefur ekkert með það að gera. Flestir virða hafa frekar kalda sýn á okkur frjálshyggjumönnum, eins og við séum eitthvað snobblið sem óskum eftir breyttu samfélagi til þess að safna saman gullmolum á kostnað annarra. Við erum frá öllum stéttum og öllum hópum, óskum eftir breyttu samfélagi eftir því sem við teljum sanngjarnt í stað þess að hafa löggjöf og álagningar/niðurgreiðslu eftir hentisemi vissra þrýstihópa.

Einkavæðing á að verða á öllum framkvæmdarsviðum ríkisins óháð því hvort það hafi strax jákvæðar afleiðingar eða ekki, enda er það sanngjarnt að einstaklingar borgi sjálfir fyrir alla þá þjónustu sem þeim er veitt. Einnig er sanngjarnt að einstaklingurinn hafi full yfirráð yfir eigin tekjuöflun, að vera ekki þvingaður í áskrift að vissum sjóðum (sama hversu mikilvægir þeir eru). Ég fæ einnig sting í hjartað að sjá fólk úti á götu vera að safna dósum í kuldanum. Hinsvegar er hægt að hjálpa fólki í þessu samfélagi okkar með öðrum hætti en að láta ríkið sjá um allt. Með auknum tekjum (vegna lækkandi skatta) ættu almennir borgarar að hafa meira svigrúm til þess að hjálpa ættingjum/vinum í neyð eða gefa reglulega styrki til hjálparsamtaka, sama má segja um framlög fyrirtækja. Vegna núverandi kerfis er almenningur búinn að venja sig á að benda alltaf fingrinum á ríkisbeljuna þegar viss hópur fólks þarf aðstoð, sem leysir mann undan samfélagslegri ábyrgð (að öðru leyti en að benda bara fingrinum). Vonandi myndi þetta þróast í aðra átt í frjálsara samfélagi þannig að en þá væri hægt að hjálpa fólki án þess að nota löggjöf, lögreglu og fangaklefa til þess þvinga áfram hjálpina.