kennara stéttin er ekkert hæstlaunaðstaa stéttin og mætti svo sem kannski laga þessi launa og vinnu tíma mál þeirra einhvað enn mér finnst bara út í hött hvað er látið með þessa stétt það er hlegið að öðrum stéttum þegar þær vilja fara í verkfall enn þegar kennararnir fara að væla að þá geta þeir hangið í verkfalli vikum og jafnvel mánuðum saman ég er bara orðin þreyttur á þessu djöfuls væli endalaust í þessum kennara skríl það má laga ýmislegt hjá öðru fólki áður enn einhverju verður breytt með kennarana

“Það er ekki hægt að gera neitt án þess að hækka á móti, svekkjandi”

Eins og ég sagði þá er það hægt með því að skera af þeim sem að eru að mistnota bæturnar.

Ég ætla ekki að tala um þetta eins og staðreynd, en ég persónulega tel að allavega 1/3 af öryrkjum á Íslandi ættu ekki að eiga rétt á því.

Ef að peningurinn yrði notaður beint í það að hækka tekjur öryrkja, þá gæti sá sem að er að fá 90 þús í dag fengið 120 þús án þess að kostnaður til öryrkja aukist. (miða við mína ágiskun um hversu margir ættu ekki að fá bætur)

Spurning hvort maður eigi ekki að nefna þetta í pósti til alþingismanna.

Mjög svo sammála..

Ég held að það væri alla vega góð byrjun að fólk sem er á bótum og getur hugsanlega unnið eitthvað en er ekkert að reyna þyrfti að mæta eitthvert daglega til að fá bæturnar, t.d. eitthvað prógramm þar sem það sækir um störf eða byggir sig upp á einhvern hátt. Sama með þá sem eru á atvinnuleysisbótum.

Það myndi snarminnka fjöldi þeirra sem er á bótum er ég viss um.

Vegna veikinda var ég “tímabundið öryrki” en telst núna fullfrískur og vinnufær. Eftir veikindi mín var ég búinn að þyngjast svo mikið að ég komst ekki í nein af fötunum mínum! Með svona mikilli yfirþyngd fylgi mikið þunglyndi og sjálfsálit mitt var í molum. Samkvæmt því sem margir virðast stunda, þá uppfylli ég “lágmarkskröfur” til að hafa gerst löggildur öryrki.

En ég einfaldlega nennti því ekki, og drattaðist í (illa borgaða) vinnu sem krefst mikillar göngu, og geng ég um 7 kílómetra á dag hennar vegna. Síðan þá hef ég lést um nærri 15 kíló og er með betri sjálfsímynd.

Ég þekki 3 “löggilda” öryrkja í dag, og þeir gefa athyglisverða “sneiðmynd” af þessum aragrúa öryrkja sem búa á Íslandi. Sá fyrsti fæddist með marga mismunandi fæðingargalla, en hann lætur þá ekki hægja á sér á neinn máta, vinnur eins og hestur og dettur ekki í hug að sökkva í einhvern aumingjaskap. Öryrki númer 2 er með slæman húðsjúkdóm, flogaveiki og stórundarlega sjón, en þrátt fyrir að kunna fyrir sér ýmislegt of vera mjög laginn í höndunum, þá neitar hann algjörlega að vinna. Síðasti öryrkinn er með þunglyndi á háu stigi og ört hrakandi sjón og heyrn, en það er einungis nýlega sem hann hefur ekkert getað unnið vegna þessara meina.

Allir búa þeir við kröpp kjör og eru umvafnir skuldum sem hafa komið til við það eitt að hafa þak yfir höfuðið og mat á borðinu. Einungis “vinnuhesturinn” á sér færa leið út úr skuldahafinu, en það gæti tekið hann áratugi, sem er óvíst að hann hafi, í sannleika sagt.

Á meðan það eru ótal lausnir á vanda þeirra (og margra annarra sem eru í svipaðri aðstöðu) þá er ekki augljóst hvaða lausn hentar best, sérstaklega þar sem við þurfum að koma með lausn sem hentar öllum, ekki bara sumum.

Þær uppástungur sem hafa komið hér á undan eru góðar: Að herða skilyrðin til að geta komist á bæturnar hljómar sem besta lausnin, en vandamálið er að þetta lætur ríkið líta út fyrir að vera hjartalaust, auk þess sem Öryrkjabandalagið myndi tjúllast. Það er hægt að draga úr þessum neikvæðu atriðum (eða jafnvel útrýma þeim) með því að koma á samhliða, jákvæðum breytingum. Til dæmis væri hægt að gera öryrkja undanþegna ýmsum smásköttum og gjöldum, til dæmis Virðisaukaskatturinn. Segjum að öryrkjabæturnar héldust óbreyttar, en í staðinn þyrftu öryrkjar ekki að borga VSK af matvörum, eða getið fengið hann endurgreiddan frá ríkinu?

En auðvitað myndi þessi nýsprottna “skattaparadís” leiða til þess að upplognum öryrkjum myndi fjölga til muna, og líklegast verða enn fleiri en þeir eru í dag…

Já, þunglyndi getur verið ættgengt.

Sjálf veit ég um öryrkja sem vinna svart og græða fúlgur.
Hins vegar veit ég líka um þunglyndan öryrkja sem er gjörsamlega óvinnufær eins og er, en það eru ekki bæturnar sem draga hann niður heldur léleg aðstoð..

Eyrún