Það eina sem mér dettur í hug við þessa neikvæðu umfjöllun er „Neikvæð umfjöllun er betri en engin umfjöllun“. Þetta er engin meistarasmíð en ágætis „heilalag” (þ.e. lag sem maður fær fljótt á heilann - Tell me og All out of luck voru líka svona heilalög). Stelpan mín lærði lagið með því að horfa á það einusinni (hún er fimm ára) og ég veit um fleiri litla krakka sem fengu það strax á heilann. Þetta þýðir að við erum með fullkomið Eurovision lag, þ.e. auðvelt að syngja með (munið þið ekki eftir Húbba húlla laginu sem maður lærði eftir að hafa horft á einusinni?). Persónulega finnst mér textinn skemmtilegri á ensku heldur en þessi íslenski bulltexti en íslenski textinn var nauðsynlegur fyrir krakkana sem skilja ekki enskuna. Þeir hafa nefninlega rosalega gaman af þessu (og þora að viðurkenna það!!!). Ég hef horft á Eurovision síðan ég var lítil og hef áhuga á þessu enn í dag þó að mér finnist þetta skemmtilega hallærislegt en það er jú bara partur af programmet!

Kveðja :Þ

Eyrún

hægt og hljótt fyllir MIG viðbjóði. oj oj oj oj oj oj oj oj oj oj oj oj oj oj oj oj oj

Gleðibankinn var nú þýddur á ensku á sínum tíma, það hefur verið gert við öll Eurovision lögin held ég.

Það er auðvitað nauðsynlegt að eiga enska útgáfu af laginu þegar það slær í gegn - þessi hugsunarháttur var sérstaklega áberandi '86 en hefur líka verið í gangi alla tíð síðan.