Það er auðvitað bara vitleysa að vera að reyna að loka þessarri síðu!!……

Að halda úti síðu til minningar um andvana barn í sjálfu sér er náttúrulega bara val foreldranna. Ég get alveg skilið viðhorf þeirra, en Barnaland.is er ekki alveg rétti staðurinn. Barnaland er staður þar sem foreldrar eru að halda úti heimasíðum sem sýna hvernig barnið er að þroskast og dafna, fyrstu sporin, áfangar sem það nær og sådannoget sæterí. Því gefur það augaleið að þetta er EKKI rétti staðurinn fyrir minningarsíðu.
Frekar ætti að taka t.d. .tk síðu, eða jafnvel .com. Það eru til fleiri dæmi um slíkt, og mun smekklegra en að hafa það á barnalandi.
Ég tek það samt fram að eftir því sem ég fæ best séð hafa stjórnendur barnalands ekki verið sérlega færir í að höndla þetta mál og komið heldur dónalega fram við syrgjandi foreldra, og þeirra er skömmin ef rétt er metið hjá mér.

Samúðaróskir til foreldra.

Landslög kveða á um að myndir sem birtar eru af líkum sé á lokuðum/afmörkum stað svo hver sem er komist ekki í þær. Þetta á bara við atburði hér á íslandi skillst mér þannig að fréttamyndir eru ekki afsökun.

Núna eftir að móðir barnsins setti lykilorð fyrir aftan þá getur fólk valið um að fara þarna inn eða ekki. ÞAð mun ekki lenda þarna fyrir “slysni” og reyna gera mál úr þessu gagnvart foreldrum eða eigendum barnalands. Þetta er góð lausn og fólk gerir sér væntanlega grein fyrir hvað það gerir með að stimpla lykilorðið inn.

þetta er auðvitað óskaplega sorglegt alltsaman en mér skilst á fólki sem kíkti þarna inn að barnið hafi verið um 20 vikna gamalt þegar það fæddist. Það stuðar nú marga að sjá svona ósköp lítið kríli sem hefur verið aðeins fimm mánuði í móðurkviði í stað níu. ég las einnig nokkurskonar minningargrein frá móðurömmu barnsins í Fréttablaðinu þar sem hún varði rétt til að vera með síðu og myndir á barnalandi. Maður veit ekki alveg hvar maður á að standa í þessu máli því hægt er að færa góð rök fyrir að vera bæði með og móti en ég held að foreldrar hefðu átt að fá aðstoð til að halda úti síðu á öðrum stað.

Ps: móðirin var “sett af stað” eftir uþb 20 vikur þar sem sýnt var að barnið hefði enga möguleika á að fæðast lifandi. Held að börn fæðist aldrei heilbrigð eftir svon stutta meðgöngu, skynfæri og annað ekki líkt því nógu þroskað.

Barnaland er engan veginn rétti staðurinn fyrir svona! Auðvitað er í lagi mín vegna að hafa þetta, en óþarfi að hafa myndir af “barninu”. Ég á börn með heimasíður á barnalandi, og eru að skoða síður annara og ég hef engann áhuga á að svona myndir liggi þarna handa þeim.

Að hafa lykilorðið fyrir aftan nafnið er í góðu lagi þar sem litlir einstaklingar ættu ekki að vera svo glöggir að geta notfært sér það.

Svo skoða krakkarnir mínir allavega aldrei cnn.com eða eitthvað og sjá þannig svona myndir, og því síður nenna þeir að horfa á fréttir þannig að þetta er nú engan veginn sambærilegt. Barnaland er fyrir börn og fréttir eru fyrir fullorðna.

Það eru til fjölmargar svona minningarsiður erlendis með myndbirtingum af látnum börnum svo þetta er ekkert einsdæmi. Get t.d. bent á http://www.euronet.nl/~lindboom/boubeng.htm og http://www.geocities.com/tabris02/emilyrose.html en þær eru báðar hluti af vefhringjum með fleiri svipuðum síðum. Þetta er því vel þekkt leið fyrir fólk að vinna sig í gegnum sorgina og flestir virðast alveg skilja það. Einnig er alveg að finna svona síður á erlendum barnavefum svipuðum Barnalandi, eins og www.babiesonline.com

Mig langar aðeins að koma með rökin fyrir því að leyfa ætti þessar síður.

Þessir foreldrar eiga því miður ekki myndir af börnum sínum lifandi, þau höfðu aldrei kost á því. Sorgin er samt jafn mikil og þeim er mikið í mun að geta sýnt öðrum að barnið þeirra var raunverulegt BARN, ekki bara eitthvað fóstur eða prósentutala andvana fæddra barna. Þessar síður hjálpa þessum foreldrum og öðrum aðstandenum að takast á við sorgina, það hjálpar þeim að fá fallegar kveðjur í gestabókina, það hjálpar þeim þegar aðrir eru að segja þeim hvað barnið þeirra var fallegt, ath. BARNIÐ, ekki líkið eða fóstrið. Eins þá hef ég heyrt marga lýsa því yfir hvað þeim hafi fundist gott að skoða þessar síður, hvað þær hafa kennt þeim að meta lífið meira og vera innilega þakklát yfir að eiga heilbrigð og/eða lifandi börn. Einnig hafa þó nokkrir skrifað kveðjur í gestabókina um hvað þessar síður hafa reynst þeim mikil hjálp í eigin sorg við barnmissi. Síðurnar sýna þeim að það ER í lagi að tala um sorgina og tala um barnið og gleðjast yfir að eiga fallegar myndir af því. Þetta sýnir einnig vinum og kunningjum þessara aðila að það er allt í lagi að spyrja þau út í barnið þeirra og jafnvel fá að skoða myndir af því, en það getur verið mikill sálarplástur fyrir foreldra að fólk sýnir þessu áhuga og skilur að þetta var lítið barn sem allt í lagi er að skoða myndir af. Sýnir þeim að barn þeirra er viðurkennt. Oft veit fólk ekki hvernig það á að koma fram við foreldra sem missa barnið sitt og forðast þetta umræðuefni, en þessar síður hafa hjálpað þeim að nálgast það og ræða þetta við syrgjendur. Þessar síður hafa opnað þessa umræðu og gert fólki kleift að skilja að það er allt í lagi að tala um þessi börn, þó þau hafi fæðst andvana.

Hvað varðar að börn séu að ráfa inn á svona síður þá er það auðvitað leitt ef þeim bregður í brún, en hins vegar er ég á þeirri skoðun að það sé á ábyrgð foreldra hvað börnin þeirra eru að skoða á netinu. Ef svo vill til að barn rambi þarna inn og verði smeykt þá fyndist mér það tilvalin ástæða til að taka þetta upp og ræða við barnið, útskýra aðeins dauðann og þessar myndir. Ég velti líka fyrir mér hvort það sé betra fyrir barn sem slysast inn á svona síðu að fá hneykslisraddir og tal um hvað þetta sé ógeðslegt og banna þeim að skoða þetta aftur, eða hvort það hagnist þeim betur að setjast niður með þeim, ræða myndirnar og dauðann, sorgina og ástina til barnisns sem skín í gegn frá aðstandendum þessara síðna. Þetta eru fallegar myndir og sýna dauðann líklega í einni af sinni fallegustu mynd. Það er margt annað mun ógeðfelldara sem hægt er að ramba á á netinu. Ég veit líka til að þessar síður hafi einmitt verið notaðar af foreldrum til að ræða við barnið um dauðann, þar á meðal af mér. Svo er ég líka að velta fyrir mér afhverju börn óttast svona myndir. Mín gerðu það alls ekki. Hver er munurinn á þeim og þeim börnum sem verða smeyk? Nú er t.d. þessi elsta, sem er níu ára, alveg rosalega tilfinninganæm en þetta skelfdi hana ekkert, og ekki heldur yngri stelpuna sem er nú bara fjögurra ára. Smitum við ekki bara okkar eigin ótta yfir á börnin? Þau fæðast ekki með ótta við svona myndir.

Varðandi hótun skólayfirvalda um að loka á aðgang að Barnalandi ef þessar síður verði ekki lokaðar þá velti ég fyrir mér hvort aðgangur að mbl.is, visir.is og erlendum fréttamiðlum á netinu sé lokaður, en þar er oft hægt að finna óhuggulegar myndir í sambandi við fréttaflutning. Eins finnst mér þetta einungis gefa tilefni til umræðu í skólanum, því dauðinn er vissulega þarft umræðuefni.

Í sambandi við ófrískar konur eru líklega þær velflestar fullorðnir og sjálfstæðir einstaklingar sem geta sjálfar tekið þá ákvörðun hvort þær kjósi að skoða myndaalbúm með myndum af látnum börnum. Ég velt líka fyrir mér hvort þá eigi að banna umræður um hræðilegar fæðingarsögur, hvort eigi að banna myndir af veikum og fötluðum börnum, t.d. á gjörgæslu kannski tengd við fullt af tækjum og tólum. Getur það ekki alveg eins verið slæmt fyrir andlega líðan ófrískra kvenna?

Hvers vegna er dauðinn svona mikið taboo? Hvers vegna má ekki hafa myndir af látnum börnum? Þetta eru í raun bara lítil börn með lokuð augun. Hér á árum áður var dauðinn ekki svona fjarlægur og börn komust alveg í náin kynni við hann. Fólk dó heima en ekki á sjúkrahúsum. Afhverju má ekki sjá dauðann sem fallegan, eins og þessar myndir lýsa?

Að lokum langar mig að benda á þvílík vanvirðing það er við foreldra þessa barna að banna þeim að hafa þessar myndir á síðum sínum opnar fyrir almenningi. Börn þeirra eru sem sagt ekki lögð að jöfnu við önnur börn, heldur gefin þau skilaboð að þau séu ógnvekjandi, óviðeigandi og ógeðfelld og að foreldarnir megi ekki takast á við sorgina eins og þeir sjálfir kjósa. Hvernig haldiði að foreldrum þessara barna líði með það að fá þessi skilaboð ofan á sorgina sem þau eru að glíma við? Ég held að fyrst og fremst sé það mikilvægt þessum foreldrum að geta verið stolt af börnunum sínum og geta sýnt öðrum að þetta voru lítil börn og litlir raunverulegir einstaklingar.

Netið hefur líka breytt miklu og tekið yfir nmörg hlutverk, eins og t.d. myndaalbúm og bréfaskriftir. Einu sinni þekktist það lítið á Íslandi að halda úti heimasíður fyrir börnin sín, var svona aðallega fyrir netnörrana, en með tilkomu Barnalands breyttist það allt. Þau settu upp aðgengilegt og imbahelt kerfi og eiga heiður skilið fyrir það (þó ég sé alls ekki sátt við aðgerðir þeirra í þessu minningarsíðnamáli). Núna þykir næstum skrýtið ef íslenskt barn á ekki heimasíðu á Barnalandi… eða allavegana á netinu. Eflaust hefur mörgum þótt það undarlegt hér fyrir nokkrum árum að foreldrar væru með svona síðu um barn sitt, þar sem persónulegar upplýsingar og myndir voru fyrir alla að skoða. Sumum hefur eflaust þótt þetta óviðeigandi og fundist að svona lagað ætti aðeins að vera fyrir nánustu fjðlskyldu… en svo breytast tímarnir.

Eins þykir einhverjum núna ekki eðlilegt að minnast látins barns með þeim hætti sem Harpa og fleiri kjósa að gera. En aðstæður eru bara svo mikið að breytast hér í heiminum með tilkomu netsins, að fólk getur notað fleiri leiðir til að vinna úr sorginni. Viðhorf þjóðfélagsins breytist líka með tímanum. Einu sinni voru t.d. konur ekkert að segja frá þegar þær voru óléttar, heldur var reynt að halda því leyndu sem lengst. Oft var engum sagt frá fyrr en það fór að sjást á konunni og fólk í raun búið að fatta það sjálft að hún væri ólétt. Þetta þótti einkamál parsins á þeim tíma, en í dag fá miklu fleiri að fylgjast með meðgöngunni og miklu fyrr… líka ókunnugt fólk á netinu eins og ég og þú ;)

Annars er það hið besta mál að vakin sé athygli á þessu umræðuefni, því allt of oft er dauðinn bara þaggaður niður, sem gerir hann bara enn meira ógnvekjandi. Börn, og líka fullorðir, hræðast yfirleitt mest það sem þau þekkja ekki.

Ég er fylgjandi þessu að öllu leiti og sé ekki að þetta eigi að vera eitthvað sem þarf að fela eða geyma á sérstökum stöðum.

Það kemur klárlega fram á forsíðunum á báðum síðunum að þetta séu síður með myndum af látnum börnum, og albúmin eru líka merkt með “varúð ekki fyrir viðkvæma” þannig að enginn álpast þarna inn fyrir tóma slysni held ég.

Ég sýndi 6 ára dóttur minni þessar myndir, áleit að þetta væri mjög gott tækifæri til að ræða dauðann við hana, og henni fannst þetta ekki mikið tiltökumál og hafði mikla samúð með börnunum og foreldrunum.
Þetta var fyrir um viku síðan og hún hefur ekki fengið neinar martraðir eða sýnt nein merki um að hafa “skemmst” við að sjá þessar myndir.
Hún ræddi þetta við mig á meðan og eftir að við skoðunum myndirnar, og fannst mjög spennandi og jafnframt sorglegt að þessi litlu börn væru englar núna.

Ef að fólk vill læsa þessum síðum á þeim forsendum að þær gætu farið illa í börn og td. þungaðar konur, þá ætti kannski líka að loka og læsa síðum á barnalandi sem eru tileinkaðar fyrirburum og eða mjög veikum börnum, því það ætti alveg eins að fara fyrir brjóstið á þeim.

Það ætti heldur ekki að þurfa að hafa þessar síðum annars staðar en á barnalandi, þetta eru jú börnin þeirra þó að þau hafi ekki lifað, þau tengdust þeim á meðgöngunni, og hlökkuðu mikið til að fá þau í heiminn.
Þau eiga engar myndir af þeim öðruvísi en látnum, en vilja deila minningunni um þau með þeim sem vilja sjá og skoða síðurnar.

Dauðinn er mikið hræðsluefni hjá mörgum, hef tekið eftir því þegar ég hef rætt þessi ákveðnu mál undanfarna daga, en langflestir eru mjög opnir fyrir þessu og finnst þetta í lagi.
Það eru ótal erlendar síður til með sama efni, minningar um litla engla sem fengu ekki að dvelja lengur hjá okkur en raun ber vitni.

Fyrir þá sem ekki hafa séð þessar myndir, þá vil ég benda þeim á að þetta eru alls ekki ógeðslegar eða hryllilegar myndir.
Börnin eru klædd og lögð fallega til, eru með bangsa og annað hjá sér.
Hugsa að margir sem hugsa um þetta sjái hreinlega fyrir sér krufningarmyndir eða eitthvað álíka, og kannski þessvegna sem sumir eru með svona sterk viðbrögð án þess að hafa séð þessar myndir.
Það er fáránlegt að ætla að þessar myndir séu annað en fallegar og mikil ró yfir þeim, það voru nú einu sinni foreldrar þeirra sem settu þær inn á síðurnar.

Við skulum ekki vera með hræsni hvað varðar dauðann, hann er allstaðar í kringum okkur, nóg er að opna Moggann eða DV, eða bara horfa á fréttatímann til að sjá sundursprengt eða sundurskotið fólk, það er ekki hægt að pakka börnum inn í bómull á sumum sviðum og leyfa þeim svo annað á meðan.

Ég vona að fólk geri sér fært að skoða síðurnar og mynda sér síðan skoðun á þessu máli, og muna að þessara barna var beðið með mikilli eftirvæntingu og spennu, og þetta eru jú BÖRNIN þeirra þó þau séu dáin.

Mér finnst þetta alveg skiljanlegt að þeir vilji ekki hafa myndir af líki af andvana barni á krakka síðu. Ég t.d myndi fá shock að sjá mynd af dauðu barni á netinu.

boggi35

P.S
Ég verð að segja það að barnaland.is er farið úr böndunum, mömmur eru ekki að tala um börnin sín þarna(allavega ekki bara)heldur líka um leyfi eiturlyfja og svona kjaftæði…þetta er það sem ég hef tekið eftir á barnalandi.is