Ég hef heyrt mikið af rugli í gegnum tíðina og eru borgaralegar fermingar rjóminn á tertunni. Þeir sem fermast borgaralega eru í mínum augum á jafn lágu plani og þeir sem kalla sig grænmetisætur en borða samt kjúkling.

Þegar þú fermir þig, ertu að staðfesta trú þína á Guði almáttugum og í verðlaun gefa ættingjar þínir þér gjafir og peninga. Foreldrar barnanna standa stoltir sem veislustjórar og bjóða svöngum gestum upp á mat og drykk.

Sjálfur er ég foreldri og hef ég sagt börnum mínum að þau fái ekki aur ef þau fermist borgaralega. Greinarhöfundur er ekki trúaður maður en hann virðir rétt barna sinna til að velja sér Kristna trú og staðfesta hana. Aftur á móti telur hann að þeir sem ákveða að fermast borgaralega séu hálfvitar.

Krakkar nú til dags eru heilalausar dekurrófur sem vilja fá allt fyrir ekkert sbr. öskudagurinn (ég sprauta frekar krakka með piparúða en að gefa þeim nammi). Ég vinn í verslun og ef ég sé ljóta krakka í asnalegum búningum nálgast þá hika ég ekki við að ná í sópinn og reka þau á brott. Þessir sömu krakkar vaxa upp og sjá valið.

Ferming í kirkju
eða
Ferming í bíói

Krakkarnir eru ekki lengi að ákveða sig því þau fá gjafir fyrir bæði og geta keypt popp í bíói.

Kæru foreldrar. Verið ekki heimskir og verðlaunið ekki börnin fyrir ekki neitt.

kv. Logaritmi