þessi grein birtist á hinni ágætu síðu krelm.is, og mér finnst hún mjög
merkileg og langar til að seigja ykkur

Hinn skelfilegi Ariel Sharon hlaut brautargengi í
forsætisráðherrakosningunum í Ísrael, eins og búist var við. skelfilegi Ariel
Sharon hefur nú verið kosinn forsætisráðherra Ísraels. Sharon er
harðlínumaður og herskár Gyðingur sem kemur úr sömu röðum
hryðjuverkamanna og ráðið hafa lögum og lofum í Likud-bandalaginu frá
stofnun Ísraelsríkis um miðja síðustu öld.

Hvað svo sem segja má um Ehud Barak þá virtist hann í það minnsta hafa
einlægan friðarvilja. Sharon virðist hins vegar hafa einlægan
bardagavilja. Líklegt verður að telja með kjöri Sharons kulni friðarvonin í
landinu helga og ekki er loku fyrir það skotið að einhver arabarríki blandi
sér í átökin. Það gæti leitt til allsherjarstyrjaldar fyrir botni Miðjarðarhafs.
Eins og undirritaður nefndi í fyrri grein um deilu Ísraela og araba hér á
KREML.IS eru margir helstu leiðtoga Ísraelsmanna í raun ekkert annað en
ótíndir hryðjuverkamenn. Þrír fyrrum forsætisráðherrar Ísraelsríkis, þeir
Ben Gurion, Menachem Begin og Ytzhak Shamir voru allir forystumenn í
hryðjuverkasveitum Ísraela. Undir forystu Begins réðust hin alræmdu
Irgun-samtök til að mynda inn í arabíska þorpið Deir Jassin og myrtu þar
250 saklausa borgara. Ekki liðu mörg ár þar til Begin fékk friðaverðlaun
Nóbels. Vert er að geta þess að Begin skrifaði sjálfur um það í bók sinni að
án fjöldamorða á aröbum hefði Ísraelsríki aldrei orðið að veruleika!

Hryðjuverk þessi höfðu það öll að markmiði að hrekja Palestínumenn af
landi sínu. Það hefur nú tekist. Pólitík Sharons er sú sama og þessara
manna. Sjálfur starfaði hann fyrir hryðjuverkasamtökin Haganh sem stóðu
fyrir fjöldamorðum og öðrum ódæðisverkum. Markmiðin voru þau sömu: að
hrekja Palestínumenn af landi sínu. Síðan hefur Ísraelsríki sölsað undir sig
sífellt stærra landsvæði araba. Ekkert lát virðist ætla að verða á
hörmungarsögu Ísraela og Palestínumanna og kjör Sharons til embættis
forsætisráðherra virðist ætla að stigmagna deiluna. Vandamálið er flókið
og ágreiningurinn djúpstæður. En á meðan að deiluaðilar bítast um þetta
litla og þéttbýla landsvæði halda blóðsúthellingarnar áfram.

Eina raunverulega lausnin á deilunni er auðvitað sú að koma á
fjölþjóðlegu sambandsríki fyrir botni Miðjarðarhafs sem rúmar bæði
gyðinga og araba, og raunar alla þá sem vilja búa í landinu helgaeins og
Magnús Árni Magnússon samritstjóri undirritaðs fjallaði um hér á
KREML.IS fyrir skömmu.

þetta er nátturulega allt rétt!

HamRott3n
Twat