Spanni fyrir 21 árum, 4 mánuðum Fjöldi lestra: 990

Leyfi til ad tjalda.

Ágætu Hugverjar.
Ég vil senda hér inn smá greinarkorn til að minna fólk á það
að láta ekki traðka á rétti sínum þegar það vil slá upp tjaldi á
ferðalögum sínum.

Fjöldi dæma er um það að landeigendur og aðilar sem telja
sig hafa yfirráðarétt yfir landi banni fólki að tjalda, þar sem það
hefur fullan rétt til þess.

Undirritaður þekkir núgildandi náttúruverndarlög ágætlega og
tók m.a. þátt í að semja þau á náttúruverndþingi fyirr 6 árum
og þau veita ríflegar heimlidir til að slá upp tjaldi þar sem fólki
þykir slíkt henta á ferðalögum.

Ég vil taka það skýrt fram að ég hvet líka alla til að ganga um
af virðingu við náttúruna og landeigendur. skilja eftir sig engin
ummerki og aka aldrei utan vega, né gera nokkuð sem getur
spillt ladinu. Fari fólk ekki eftir slíku er hætt við að viðhorfin
snúist ferðaglöðufólki í ohag með lagabreytingum sem
myndu taka þennan sjálfsagða rétt af okkur.

Nokkrir bændur hafa orðið uppvísir af ótrúlegum yfirgangi í
garð saklausra ferðamanna. Þar ber fyrst af öllum að nefna
bóndfan í Næfurholti i Landssveit. (næsta jörð fyrir ofan
Galtalæk) Í landi Næfurholts eru yndislega fallegir
skógarlundir og himnesk tjaldstæði við fallega læki. Á þessu
svæði hefur verið komið upp nokkrum torfinnanlegum
bannskiltum við tjöldun (þvert á rgildandi lög) og því hafa
margir freistast til að tjalda á svæðinu. Bóndinn þarna hefur
rekið fólk burt með harðri hendi og með hótunum og hafa því
miður flestir látið undan.
Þetta á ekki að líðast, því lagabókstafurinn er skýr og hvet ég
því sem flesta til að kynna sér þessi lög og standa á rétti
sínum þegar á reynir gagnvart yfirgangssömum
landeigendum.

Hér birti ég þvi þessa lagagrein og hvet alla til að afrita hana,
prenta út og hafa tiltæka í bílnum þegar ferðast er um landið
og löngun til að tjalda á fallegum stöðum kemur upp:

Lög um náttúruvernd 1999 nr. 44 22. mars

III. kafli. Almannaréttur, umgengni og útivist.
12. gr. Réttindi og skyldur almennings.
Almenningi er heimil för um landið og dvöl þar í lögmætum
tilgangi.
Öllum er skylt að ganga vel um náttúru landsins og sýna
ýtrustu varúð þannig að henni verði ekki spillt.
13. gr. För um landið og umgengni.
Á ferð sinni um landið skulu menn sýna landeiganda og
öðrum rétthöfum lands fulla tillitssemi, virða hagsmuni þeirra,
m.a. vegna búpenings og ræktunar, þar á meðal skógræktar
og landgræðslu, og fylgja leiðbeiningum þeirra og fyrirmælum
varðandi ferð og umgengni um landið.
Fara skal eftir merktum leiðum og skipulögðum stígum og
vegum eftir því sem auðið er, hlífa girðingum, fara um hlið eða
göngustiga þegar þess er kostur og ef farið er um lokuð hlið
skal loka þeim eftir að gengið hefur verið um þau. Sérstök
aðgát skal höfð í nánd við búsmala, selalátur, varplönd fugla,
veiðisvæði og veiðistaði.
För manna um landið er ekki á ábyrgð eiganda lands eða
rétthafa að öðru leyti en því sem leiðir af ákvæðum annarra
laga og almennum skaðabótareglum.
14. gr. Umferð gangandi manna.
Mönnum er heimilt, án sérstaks leyfis landeiganda eða
rétthafa, að fara gangandi, á skíðum, skautum og óvélknúnum
sleðum eða á annan sambærilegan hátt um óræktað land og
dveljast þar. Á eignarlandi í byggð er eiganda eða rétthafa þó
heimilt að takmarka eða banna með merkingum við hlið og
göngustiga umferð manna og dvöl á afgirtu óræktuðu landi.
För um ræktað land, sbr. [8. tölul. 3. gr.],1) og dvöl þar er háð
samþykki eiganda þess eða rétthafa. Sama gildir um
skógræktarsvæði í byggð sem ekki eru í eigu eða umsjá ríkis
eða sveitarfélaga, önnur en náttúrulega birkiskóga og kjarr.
Sé skógrækt styrkt með opinberu fé skal kveða svo á í
samningi við eiganda eða rétthafa lands að hann tryggi
almenningi með reglum sem hann setur frjálsa för um landið
eftir að fyrstu stigum skógræktar er lokið.

20. gr. Heimild til að tjalda.
Við alfaraleið í byggð er heimilt, sbr. þó 2. málsl. 1. mgr. 14.
gr., að tjalda hefðbundnum viðlegutjöldum til einnar nætur á
óræktuðu landi, en leita skal leyfis landeiganda eða annars
rétthafa áður en tjaldað er nærri bústöðum manna eða bæ og
ætíð ef um fleiri en þrjú tjöld er að ræða eða ef tjaldað er til
fleiri en einnar nætur.
Við alfaraleið í óbyggðum, hvort heldur er á eignarlandi eða
þjóðlendu, er heimilt að setja niður hefðbundin viðlegutjöld.
Utan alfaraleiðar, hvort heldur er á eignarlandi eða þjóðlendu,
er heimilt að setja niður göngutjöld nema annað sé tekið fram
í sérreglum sem kunna að gilda um viðkomandi landsvæði.
Á ræktuðu landi, sbr. [8. tölul. 3. gr.],1) má aðeins slá upp
tjöldum með leyfi eiganda þess eða rétthafa.
Við tjöldun skal ætíð virða ákvæði 17. gr. um bann við akstri
utan vega, svo og gæta fyllsta hreinlætis og varúðar á
tjaldstað.
1)L. 140/2001, 5. gr.
21. gr. Takmarkanir á heimild til að tjalda.
Þegar sérstaklega stendur á getur eigandi lands eða rétthafi
takmarkað eða bannað að tjöld séu reist þar sem veruleg
hætta er á að náttúra landsins geti beðið tjón af.
Hafi eigandi lands eða rétthafi útbúið sérstakt tjaldsvæði á
landi sínu er honum heimilt að beina fólki þangað og taka
gjald fyrir veitta þjónustu þar.

Ég vil líka benda fóki á rétt sinn til að slá upp tjöldum í
óbyggðum. víða hafa aðilar sem reka einhverskonar
ferðaþjónustu í óbyggðum sett upp bannskilti við tjöldun á
öllum vænlegum tjaldtæðum á stóru svæði í nágrenni
miðstöðva sinna. til slíks hafa þeir engan rétt og ber því að
virða þau skilti að vettugi. Jafnvel hef ég breytt slíkum skiltum
og pillað rauðu röndina sem er yfir tjaldið á skiltinu af, þannig
að skiltin hafa breyst í tjaldstæðisskilti. Öllum er heimlit að slá
upp viðlegutjöldum í óbyggðum á meðan ekki er ekið utan
vega og vel um landið gengið.

Ég vona að þessar línur hjálpi einhverjum við að finna
skemmtileg tjaldstæði og njóta heilnæmrar útiveru og geta
bægt frá sér aðilum sem eru að ofmeta rétt sinn til landsins.

að lokum vil ég benda ykkur á einfalda leið til að lágmarka
ruslið sem skilið er eftir. Auðvitað tökum við allt með og
skiljum ekkert eftir, því ef hægt er að koma með fullar umbúðir
með sér á staðinn, er ennþá minna mál að takak þær tómar
með sér heim aftur. En vissar afurðir viljum við helst ekki hafa
og þá á ég við notaðan klósettpappír. (oj!) En hafið með ykkur
lítinn brúsa af kveikjarabensíni og eldfæri. Setjið litla skvettu af
bensíninu á pappírinn strax eftir notkun og brennið. Þá er
allavega örlítið minna sem skilið er eftir. Passið bara upp á að
brennandi pappírinn fjúki ekki á tjaldið. (úbs!!)

Góða ferð og njótið sumarsins.

kv. Spanni

ps. að lokum vil ég hvetja alla til að fara og tjalda í landi
Næfurholts og hafa með sér meðfylgjandi grein úr
náttúruverndarlögunum til að standa á rétti ykkar. :o)

[Notanda eytt] fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Er bóndinn í Næfurholti eitthvað sérstaklega erfiður? ;)

Ég þekkti þessi lög og fjölskylda mín hefur notað þau óspart enda mjög vel samin og þægileg lög fyrir þá sem fíla sig ekkert sérstaklega á tjaldstæðum.

Fyrra álit

Rassgata fyrir 21 árum, 4 mánuðum

VÁ! Það er alveg greinilegt að þú hefur orðið fyrir barðinu á þessum bónda! en gott að vita f maður má tjalda alls staða

Fyrra álit

Draggam fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Þú mátt ekki tjalda allsstaðar, þessi lög takmarka það mjög mikið.

Fyrra álit

Spanni fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Nei, það er nú ekki málið. Þessi lög eru bara mjög sanngjörn fyrir alla. Bændur eru lausir við það að ókunnugt fólk tjaldi í kálgarðinum eða bæjarhlaðinu en það er í lagi að tjalda aðeins frá bæjum og ganga vel um. Gæta þess að trufla ekki búpening og forðast þau svæði þar sem ræktun fer fram. Og umfram allt, skilja vel við svæðið.

Sjálfur hef ég nú ekki lent í útistöðum við höfðingjan í Næfurholti. Hef tjaldað þar að vísu yfir nótt en án vandræða. Aftur á móti var bróðir minn rekinn þaðan með látum á dögunum og hann stóð ekki á rétti sínum því hann þekkti ekki þessi lög. Einnig hef ég heyrt að tjöld hafi verið skorin í hengla á þessum stað, þegar fólk hafði brugðið sér frá. Það er t.d. tilvalið fyrir þá sem ætla sér að ganga á Heklu að tjalda í Næfurholti. Gullfallegt tjaldstæði við yndislegan læk. En aftur getur mýiið verið aðgangshart þar og séð um að flæma fólk af svæðinu fyrir bóndann. :o)

Fyrra álit

Graccus fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Fín grein og mjög þarft að minna á þetta. Það má aldrei líðast að almenningi sé meinaður eðlilegur aðgangur að eigin landi. Þetta mál hefur verið mér hugleikið síðan ég ætlaði að tjalda í Botnsdal fyrir nokkrum árum og þar mættu mér “tjaldstæði bönnuð” skilti sem á sér greinilega enga stoð samkvæmt þessum lögum.

En fyrst þú þekkir þessi lög vel þá langaði mig að spyrja hvernig á að túlka “alfaraleið í byggð”, “alfaraleið utan byggðar” og “utan alfaraleiðar”.

Einnig varðandi klausuna:
“Utan alfaraleiðar, hvort heldur er á eignarlandi eða þjóðlendu,
er heimilt að setja niður göngutjöld nema annað sé tekið fram
í sérreglum sem kunna að gilda um viðkomandi landsvæði.
”
Þetta með sérreglur, á það ekki bara við um friðlönd og svoleiðis?

Fyrra álit

lhg fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Getur ekki bóndinn bara sagt að náttúra landsins bíði tjón af? Nú ganga ekkert allir útilegumenn neitt sérstaklega vel um, skilja eftir rusl hér og þar, brenndan svörð eftir einnota grill eða varðeld o.s.frv. Á bóndinn að þrífa það upp?

Hins vegar held ég að það væri sniðugast fyrir bændur sem eru á móti tjaldgestum að setja bara upp eigið tjaldsvæði og rukka þar inn. Hann gæti valið ljótasta hlutann af landinu sínu og skv. lögunum, þá er honum heimilt að beina fólki þangað.

Fyrra álit

hun fyrir 21 árum, 4 mánuðum

eg er mjog anaegd med thessi lög. her i utlandinu er alls ekki sjalfsagt ad tjalda alls stadar. eg er samt ekki satt vid hvernig margir islendingar geta stundum verid frekir. allavegana ser madur oft a tjaldsvaedum og i thjodgordum hvernig folk gengur illa um. veit ekki alveg hvad er malid, kannski er folk bara ekkert ad hugsa er thad framkvaemir.
systir min var nokkur sumur ad vinna i thjodgardinum a thingvollum og thar thurfti nanast ad vakta tjaldsvaedid a medan folk grilladi. folk attar sig ekki a thvi ad einnota grill skilja eftir sig svartan svord ef ekki er sett grjot undir thau. grasid er nokkur ar ad jafna sig!!!!!!

Fyrra álit

Spanni fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Spurningunni um það hvað sé alfaraleið í byggð er nú auðsvarað. Ætti ekki að skilgreina það hugtak í víðri merkingu, því hugtakið “alfaraleið” er nenfnilega orð sem hægt er að túlka á marga vegu og fer nú líklegast eftir innsæi eða eigum við heldur að segja eftir hugarfari þess sem þarf að túlka orðið sér í vil. þetta hugtak getur örugglega samt líka valdið ágreiningi, ef einhverjum landeiganda finnst hann búa á afskekktum stað og vill vera alveg út af fyrir sig þar. En ef hann á jörð nálægt því vegakerfi sem er á kostnað allra landsmanna og fær viðeigandi þjónustu greiddri af almmannafé við að komast að landareign sinni, er óhætt að halda því fram að hann búi í “alfaraleið”.

Sérreglur gilda á ýmsum stöðum, þar sem ýmiskonar friðlýsingar, td. innan þjóðgarða og friðlanda eru í gildi. auðvitað ber að virða slíkar reglur og fara eftir þeim í öllu. Víða hafa ferðaþjónustuaðilar oftekið sér rétt nálægt vinsælum stöðum og sett upp bannskilti við tjöldun á góðum stjaldstæðum til að beina gestum á þá staði sem þeir geta selt tjaldstæði á. Slíkum skiltum þarf á engan hátt að hlíða en kannið samt málið áður en þið tjaldið til að vera viss um að þið séuð utan friðlanda. í þessu samhengi vil ég t.d. benda á svæðiði á milli Hólaskjóls við Skaftá og Eldgjár. Ferðaþjónustuaðilar í Hólaskjóli hafa plantad niður bannskiltum víða á svæðinu í algjöru óleyfi, þar sem svæðið er utan friðlands að Fjallabaki. Einnig hafa Lionsmenn bannað aðgang að svæðinu Baldurshaga við Hvítárvatn og meira að segja læst hliðinu inn á svæðið. Til þess hafa þeir enga heimild, þar sem svæðið er allt í senn bæði í alfaraleið og á þjóðlendu. Samt ber að virða framtak þeirra til uppræktunar svæðisins og gæta þess að hliðið sé lokað. En lásinn er ólöglegur. (Spanni ætlar sér á næstu dögum að fara og fjarlægja lásinn og taka niður skilti er banna aðgang að svæðinu sem og önnur áþekk skilti í næsta nágrenni.)

Vissulega geta bændur sagt að náttúran bjóði tjón af tjaldgistingum, en jafnframt er þá sönnunarbyrðin á þeim sjálfum við að sýna fram á það. Tjaldgestum er líka skylt eins og stendur í lögunum að ganga vel um landið og því geta landeigendur kært hirðulausa tjaldgesti fyrir landspjöll ef svo ber undir. Auðvitað er óþolandi ef fólk gengur ekki vel um þar sem það tjaldar. En aftur á móti held ég þar sé mjög lítill hópur af öllum þeim sem ferðast um og vilja njóta landsins að slíkt flokkist ekki undir alvarlegt vandamál. Einnig vil ég halda því fram að þeir sem ganga illa um á tjáldstæðum, séu í fæstum tilfellum aðilar sem vilja tjalda í næði og á friðsælum stað. Sukkliðið vill yfirleitt vera í fjölmenni og það er að finna á skipulögðum tjaldstæðum.

Ef bændur vilja setja upp tjaldstæði, þá þurfa þeir einnig að setja upp lágmarksaðstöðu. T.d. þarf að girða af svæðið til að vernda tjaldgesti fyrir búpeningi. Setja upp snyrtiaðstöðu. Tryggja vatn og sorphreinsun og ekki er ólíklegt að þeir þurfi að kaupa eh tryggingar og fá starfsleyfi fyrir starfseminni auk þess sem líklegast þyrfti að færa sérbókhald vegna rekstursins. Landeigenda er því frjálst hvar hann setur niður skipulagt tjaldstæði, en ég tel það nú ólíklegt að nokkur maður leggi út í þann kostnað sem því fylgir bara í þeim tilgangi að fá fólk alls ekki til að tjalda á jörðinni.

Á lokum vil ég benda fólki á óbrigðult ráð til að fá að vera í tjaldi. Fáið ykkur einn bjórsopa (eða segist hafa gert það) um leið og þið hafið tjaldað. Engin lög leyfa það að ölvaður maður setjist undir stýri undir slíkum kringumstæðum. Því á fólk ef einhver vill að það fari, að krefjast þess að landeigandinn kalli til lögreglu til að sjá um að bílnum sé ekið löglega af svæðinu. (Ég efast um að nokkur maður nenni að standa í því)

Svo vil ég líka minna fólk á það að láta ekki banna sér umferð inn á viss svæði. Oft hefur það gerst aðumferð í Þórsmörk er tálmuð af lögreglu og ferðafélögum á vinsælum helgum. Slíkt stenst engin lög og vil ég benda fólki á að Þórsmörk er á þjóðlendu og því er öllum frjáls og heimil umferð um svæðið. Ferðabann þangað (þó í góðum tilgangi sé) á sér því enga lagastoð.

Að lokum vil ég minna fólk á að kópera lagagreinina sem ég setti hér inn á dögunum og haf með sér í bílnum á ferðalögum og sýna yfirgangssömum landeigendum hana ef á reynir.

Gleðilegt ferðasumar. :o)

Fyrra álit

socata fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Það er nú að sjá að þessi lög takmarka verulega hvar er leyfilegt að tjalda, sérstaklega ef skoðaður er 8 töluliður 3.GR.
og þar sem 3.Gr vantar þá ákvað ég að birta hana hér. Enda þarf að skoða lög í heild en ekki bara ein hluta þeirra.
Skoðið vel 8 lið þessarar greinar.

3. gr. Skilgreiningar.
Í lögum þessum merkir:
1. Afréttur: Landsvæði utan byggðar sem að staðaldri hefur verið notað til sumarbeitar fyrir búfé.
[2. Búsvæði: Þeir staðir eða svæði þar sem tegund getur þrifist.]1)
[3.] 1) Eignarland: Landsvæði sem er háð einkaeignarrétti þannig að eigandi landsins fer með öll venjuleg eignarráð þess innan þeirra marka sem lög segja til um á hverjum tíma.
[4.] 1) Fólkvangur: Landsvæði í umsjón sveitarfélags eða sveitarfélaga sem friðlýst hefur verið til útivistar og almenningsnota.
[5.] 1) Ósnortið víðerni: Landsvæði sem er a.m.k. 25 km2 að stærð eða þannig að hægt sé að njóta þar einveru og náttúrunnar án truflunar af mannvirkjum eða umferð vélknúinna farartækja á jörðu, er í a.m.k. 5 km fjarlægð frá mannvirkjum og öðrum tæknilegum ummerkjum, svo sem raflínum, orkuverum, miðlunarlónum og þjóðvegum, og þar sem ekki gætir beinna ummerkja mannsins og náttúran fær að þróast án álags af mannlegum umsvifum.
[6.] 1) Náttúruminjar:
a. Náttúruverndarsvæði.
b. [Lífverur, búsvæði þeirra, vistgerðir og vistkerfi]1) sem eru á náttúruminjaskrá, sbr. 67. gr.
[7.] 1) Náttúruverndarsvæði:
a. Friðlýst svæði, þ.e. þjóðgarðar, friðlönd, fólkvangar, og náttúruvætti.
b. Önnur svæði og náttúrumyndanir sem eru á náttúruminjaskrá, sbr. 67. gr.
c. Afmörkuð svæði á landi og sjó sem njóta verndar samkvæmt öðrum lögum vegna náttúru eða landslags.
[8.] 1) Ræktað land: Garðar og tún og akrar, þ.e. land sem hefur verið ræktað með jarðvinnslu, sáningu og reglulegri áburðargjöf, land í skógrækt eða land sem hvorki hefur þarfnast jarðvinnslu né sáningar til að verða slægjuland en er það vegna áburðargjafar og er notað sem slíkt.
[9. Vistgerðir: Staðir eða svæði með ákveðnum einkennum, t.d. hvað varðar gróður- og dýralíf, jarðveg og loftslag.]1)
[10.] 1) Þjóðlenda: Landsvæði utan eignarlanda þó að einstaklingar eða lögaðilar kunni að eiga þar takmörkuð eignarréttindi.
1)L. 140/2001, 1. gr.

En það er samt alltaf gaman að tjalda á góðum og fallegum stöðum, og veit ég til þess að títt nefndur Bóndi á Næfurholti hefur stundum rekið fólk í burtu, en hafi fólkið sýnt þá kurteisi að hafa samband við hann og biðjast leyfis til að tjalda t.d. í ræktuðum skógarlundum sem falla undir 8 lið 3.GR hefur það leyfi stundum verið veitt.

En aðal ástæða þess að ég taldi þörf á að setja 3.Gr hér inn er að mér finnst lögin aðeins vera rangtúlkuð án hennar.
Annars má nálgast þessi lög í heild sinni á heimasíðu alþingis.

Fyrra álit

lhg fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Það er alveg rétt að það kostar ekkert að fara heim að bæ og kynna sig og spyrja um leyfi til að tjalda. Bóndinn væri þá jafnvel til með að benda á fallega staði.

Ég var alla vega oft á sumrin á Flúðum í sumarbústað þegar ég var lítill og eitt sumarið gekk ég með fleira fólki á eitthvað fjall sem var þarna. Þegar ég kom til baka og fór að segja bróður mínum frá þessu, þá hafði hann farið árið áður. Fólkið sem hann fór með hafði talað við bóndann sem átti fjallið og fengið þar góðar viðtökur og sagði bóndakonan að fólk vaði bara þarna um og upp og hún hefði lent í að túristar gægðust á glugga hjá henni en datt ekki í hug að banka uppá og kynna sig eins og almennilegt fólk. Hún var mjög ánægð með að þau hefðu komið og spurt og benti þeim hvaða leið væri fallegast og best að fara upp. Fólkið sem ég fór með hins vegar datt ekki til hugar að tala við bóndann. Það var sko bara keyrt eins nálægt fjallinu og hægt var og svo bara vaðið upp og kannski ekki besta leiðin, alla vega ekki sérlega falleg.

Fyrra álit

gmaria fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Spanni.

Get nú ekki alveg séð heimildir þess efnis að mönnum sé heimilt að tjalda á eignarlandi bænda.

Geta bændur þá komið og tjaldað á eignalóðum, (görðum) fólks í höfuðborginni undir sömu formerkjum ?

kv.
gmaria.

Fyrra álit

lhg fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Þetta er allt í þessum lögum sem hann setti með:

“Við alfaraleið í byggð er heimilt, sbr. þó 2. málsl. 1. mgr. 14. gr., að tjalda hefðbundnum viðlegutjöldum til einnar nætur á óræktuðu landi, en leita skal leyfis landeiganda eða annars
rétthafa áður en tjaldað er nærri bústöðum manna eða bæ og ætíð ef um fleiri en þrjú tjöld er að ræða eða ef tjaldað er til fleiri en einnar nætur.”

Af þessu ræð ég að maður megi tjalda á óræktuðu landi í byggð ef það er ekki nærri bústöðum manna eða bæ, ekki fleiri en 2 tjöld og bara til einnar nætur. Garðurinn þinn er vonandi ekki óræktað land og þar að auki nærri bústöðum manna þannig að þú ert í góðum málum þar.

Fyrra álit

Deiglan

Deiglan

Ofurhugar

Hverjir eru inni

Greinar

Leyfi til ad tjalda.

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi