Þú ert þá að segja að prestar út á landi séu með þetta 400 þús á mánuði. Fróðlegt. Þú vinnur sem sagt hjá skattinum eða í einhverri stofnun tengdri fjármálaráðneytinu sem hefur aðgang að skattskýrslum eða sambærilegum upplýsingum. Það eru einu aðilarnir sem hafa upplýsingar um laun presta.

Ef þú ert að vinna hjá stéttarfélagi þeirra þá skil ég ekki hvað þú ert að meina að skrifa svona grein.

Tilgangur kirkjunnar og verkefna hennar er ekki einungis að koma á framfæri orðum guðs heldur líka sem félagsþjónusta sem aðstoðar þá sem eiga bágt á margskonar máta.

Þú segir að greinin fjalli ekki um trúmál, en samt er hún um laun manna sem einn meginþáttur fjallar um trúmál. Þetta er eins og að setja útá laun stjórnmálamanna en segja að launamálin tengist ekki stjórnmálum.

Þeir fá laun fyrir að vera Trúmálsfræðingar, og semi-geðlæknar/félagsfræðingar.
Hver sem er getur leitað til þeirra í neyð, hvort sem hann/hún er innan kirkjunnar eða utan.

Þú tilkynnir laun presta vera milli 400-600 þúsund á mánuði og ætlast til þess að fólk taki því trúanlega án þess að þú getir gefið upp neinar nánari upplýsingar, og þeir prestar sem ég þekki náið (sem eru ekki ýkja margir reyndar) eru ekki með laun á borð við það sem þú nefnir.

Launin frá þessum verkefnum eru vissulega illskiljanleg ef einstaklingur er einungis hæfur til að líta á laun þeirra og hvað greiðandi fær fyrir að borga þá þóknun sem ætlast er til af honum.

Þóknun sem prestur fær fyrir þessi verkefni samsvara hugsanlega ekki vinnu hans við nákvæmlega það verkefni.
En hinsvegar verður að líta til þess að þeir sem skírast, fermast, giftast og greiða presti fyrir í hvert skipti eru líka þeir sem sækja til hans þegar þeir lenda í persónulegum hremmingum í lífinu.

Væri mjög réttlátt að minnka kostnaðinn við þessa þjónustu og taka þá gjöld í þau skipti sem einstaklingur þarfnast persónulegrar hjálpar frá presti á borð við ráðgjöf í einkamálum og fjölskyldumálum en hefur ekki efni á dýrum sálfræðingi eða fjölskylduráðgjafa?

Þetta er í rauninni eins og aukaleg innkoma í hverja kirkju og til prests eftir fjölda einstaklinga sem sá prestur þarf að margsinnis að sinna utan eðlilegra vinnutíma.

Þegar álag á einum presti er meira en á þeim næsta, ætti þá að hækka launinn hans sem því samsvarar?
Hljómar ágætlega svosem. En hvað ef sá prestur fer svo að standa sig illa og meðlimir kirkjunnar byrja að fara annað? Ekki er þá hægt að lækka launin hans.

Þetta er í rauninni eins og launabónus sem samsvarar erfiðleika í vinnu prestsins og hversu vel hann þjónar þeim sem sækja í kirkjuna hans.

Prestar og kirkjan er í raun eins og að borga tryggingar, þú borgar fyrir ýmsar athafnir, en getur þá treyst á hann seinna meir til að hjálpa þér með flest félagsleg vandamál. Ef ekki er hann vel tengdur öðrum sérfræðingum sem vinna við félagsleg málefni sem hann gæti bent þér á.

Eini munurinn er sá að það er enginn að neyða þig til að borga þessi gjöld.

Ef dóttir þín vill staðfesta trú sína og festu innan þessarar kirkju þá er þessi 9-10 þúsund krónur ekki mikið gjald fyrir að vita af því að hún hefur einvern þarna sem mun hjálpa henni ef hún þarf einhvern tímann á því að halda.

Vissulega er hægt að klóra aðeins í kollinum á sér varðandi þessi tvennu gjöld.
Það sem maður þarf að borga þeim beint, og einhvern hluta af skattinum. En þetta er sett upp svona til þess að þeir prestar sem þurfa að sjá um fleiri athafnir og persónulega aðstoð fá þá laun sem samsvara fjöldanum í þeirra söfnuði, frekar en sá sem hefur örfáa einstaklinga til að þjónusta.