Það er merkilegt að Kristján Jóhannsson konnari með meiru skuli lýsa yfir stuðningi við Samfylkinguna þó hann sé dottin út af kjörskrá. En svo kemur í ljós að hann hefur sótt um ítalskt ríkisfang. Hann vill breyta hérna en flýr svo að hólmi, því hann veit að enginn getur og þaðan af síður vill lifa undir stjórn vinstri manna. Hann mælir með breytingum en vill ekki lifa hér ef stjórnarfarið breytist. Þetta er enn eitt dæmið um þá hræsni sem einkennir samfylkingarfólk.

Eins var köttur látinn lýsa yfir stuðningi við samfylkinguna, því skynugri skepnur en það fundust ekki sem voru í þessum hugleiðingum, [ég veit hvorki hvað Gretti né Felix eða öðrum frægum köttum finnist um það að þeirra líkir skuli vera settir á bekk með samfylkingunni].

Vissulega er Kristján tengdasonur einnar af hinum gleymdu og tíndu þingkonum samfylkingarinnar. Kannski þessvegna furða ég mig á yfirlýsingum Kristján að hann skuli púkka upp á flokk sem púkkar ekki upp á sína frambjóðendur, það finnst mér lélegt.