Jú, það er verið að viðurkenna/staðfesta að maður sé að þessu fyrir gjafirnar.. ;)

Gjafirnar..en ekki hvað??

Jæja, nú skaltu pæla í einu, ég fermdist fyrir 1. ári. Ekki var það borgarleg ferming, en ég þekkti einn sem fór í þannig. Hvað helldurðu þú ert 14 ára, og þú veist um fermingarnar fá allir FULLT af peningum, gjöfum… Ég helld að þú myndir ekki finna marga krakka sem eru að fermast venjulega sem eru í alvörunni til að gera þetta til að staðfesta trú sína við guð og svona, ég er trúaður, og fer reyndar bara í kirkju neyddur til en fer í jarðarfarir og brúðkaup.

Ég var náttúrlega spenntur fyrir að staðfesta trúnna mína við guð & so on, en mest var ég spenntur fyrir veislunni sem var eftir, þá fékk ég gjafirnar. Þannig krakkar sem trúa ekki á guð, langa samt rosalega mikið í gjafirnar útaf allir fá þær og verða að tala um hversu mikið allir fengu o.s.fr … Þegar hann sagði mér að hann myndi fermast borgarlega þá fannst mér þetta bara asnalegt hjá honum og sagði það sama og þú ert að segja að þetta sé bara rugl út af gjöfunum, en auðvitað skyldi ég hann.

Allir eru að fá gjafir.. Maður fær aldrei á ævi sinni svona margar gjafir ( hvað þá þegar maður er ungur ) Þannig ekki dæma þetta svona harkalega, hugsaðu þig sem lítinn/litla 14 ára stelpu sem er að fá sennilega yfir 100þús í pening og fullt af gjöfum..

Afsakið stafsetningurvillur. Tek það fram að allt þetta er MÍN eigin skoðun, vinsamlegast virðið það.

Ég er mjög ósammála þér, það er mikið betra að segjast ekki trúa á guð og ferma sig borgaralega.
Heldur en að segjast trúa á guð og játa þess í kirkju, en svo er það allt út á gjafirnar.
Þess vegna er mikið betra að játa bara eins og sumir gera og ferma sig borgarlega heldur en að segjast trúa á guð og fara í fræðslu og kirkju til þess að þykjast trúa á guð en gera það útaf gjöfunum. En maður vill auðvitað vera í hópnum og ferma sig í kirkju en ella.

Mikið voðalega virðast sumir hér taka þessari grein minni persónulega. En sannleikanum er hver sárreiðastur. Þessi útlegging Siðmenntar á orðinu “confirm” er þeirra einkatúlkun, sem á ekkert skilt við hina réttu túlkun sem er “staðfesting”. Auðvitað er það einkamál hvers og eins hvernig hann heldur sína fermingu en engu að síður er hræsnin (ekki “hræksni” eins og seinasti ritari skrifaði. Orðið tengist ekki því að hrækja) svo augljós, þegar “viðbúnaðarstigið” er það sama og í venjulegri fermingu. Við verðum líka að horfast í augu við það að félagsskapurinn Siðmennt er hér í “markaðssetningarátaki” til að fá sem flesta í sína athöfn. (sjálfur er Spanni markaðsfræðingur og sér því í gegnum plottið) Þess vegna er tilvalið að fá orðið “ferming” lánað í athöfnina til að laða sem flesta að. Því finna þau nýja sína eigin hentugu túlkun á orðinu. Ég vil engan veginn banna einum né neinum ad “staðfesta” að bernskunni sé lokið, sem er megininntak athafnarinnar, sama hver trúarbrögðin heita, eða hvort þetta er gert í nafni trúleysis eins og hjá Siðmennt. Ég segi bara að annað hvort fermist maður eða ekki. Mjög einfalt mál. Hræsnin felst í því að þykjast vera andsnúinn hinni venjulegu fermingu, en fara svo í “fermingarleik” í staðinn. Ég hélt bara að “the real thing” væri nú alltaf betra. Hefur Siðmennt þá hugleitt að fá liði úr manndómsvígslum annarra samfélaga lánuð til að geta sýnt sem mest hlutleysi í afstöðu sinni, í staðinn fyrir að fá bara það sem er hentugt í kristinni manndómsvígslu. Víða er iðkaður umskurður bæði pilta og stúlkna á þessum tímamótum. Einnig má benda á ýmsar líkamlegar raunir (eins og næturseta í eyðimörk, synda yfir á, ganga á glóðum o.m. fl) eða þá gjafir sem tíðkast annars staðar eins og geitur eða döðlur. Með þessu er ég í gríni að benda á að Siðmenntarfólk þarf þá að vera sjálfu sér samkvæmt í að útbreiða umburðarlyndi og víðsýni. Við búum í samfélagi ,sem í gagnum aldirnar er mótað af kristilegu siðferði og hugmyndum. Öll okkar löggjöf, viðmið og venjur miðast við þau trúarbrögð sem við höfum lifað við seinustu þúsund árin. Það er sama á hvaða hátt við reynum að afneita trúnni, þá erum við alltaf “flækkt” í reglum hennar og viðmiðum. Nokkuð sem er svo augljóst Siðmennter föst í,þrátt fyrir veikan vilja sinn til að fara út úr því fari. En sem betur fer segi ég líka, er samfélag okkar miðað við þessi trúarbrögd og samfélög annarra heimshluta reyna af mismiklum mætti að snúa sér að því.
Ég ætla líka að lýsa yfir stuðningi mínum við þá stefnu þjóðkirkjunnar að skrá þá inn, sem nýta sér þjónustu hennar. Það eru ansi mörg félög sem krefjast þess að þeir sem nota þjónustu þeirra gerist félagar eða greiði hærra gjald fyrir þjónustuna ella. Mörgum virðist vera svo hroðalega í nöp við þjóðkirkjuna að þeir gagnrýna allt í blindni sem gert er í nafni hennar. Kannski ættu þá þeir sem eru skráðir í önnur trúfélög að greiða hærra gjald en aðrir fyrir ferminguna? Svo langar mig til að spyrja að því hvort einhver munur sé á verðlagningu Siðmenntar eða Þjóðkirkjunnar á fermingunni??
Ég ætla svo ad biðja þá sem taka þátt í umræðunni að vera ekki með persónulegt skítkast eins og sumir hverjir vilja gera. Það vinnst ekkert með því. Verum málefnaleg og skoðum málið frá öllum hliðum. Og síðast en ekki síst BROSUM! :o)

en þetta er engin staðfesting á að maður sé kominn í fullorðinna manna tölu.. þannig að ferming ætti bara að vera við þann aldur, sem er opinberlega 18 ára.

Ég var að lesa um manndómsvígslu ættbálks í norður ameríku þar eru drengir stungnir og bandi stungið í gegnum þá og svo eru þeir hengdir upp þangað til að það líður yfir þá … eru menn að meina eitthvað svoleiðis?

Borgaralegar “fermingar” eiga engann rétt á sér undir þessu nafni. Það er í raun bara kirkjan sem ætti að hafa rétt á þeim, vegna þess að það er verið með fermingu að staðfesta athöfn kirkjunnar.

Það er engann veginn hægt að bera saman borgaralega fermingu og borgaralega giftingu, vegna þess að það er spurning um val hvort þú vilt láta gifta þig í kirkju, af embættismanni kirkjunnar og gera giftinguna þannig að trúarlegri athöfn, eða utan kirkjunnar af borgaralegum embættismanni.

Þú getur líka valið fyrir börn þin hvort þú vilt nafngift á Hagstofunni og enga skírn, eða skírn í kirkju. Ef þú velur það síðarnefnda, þá getur þú staðfest skírnarheitið með fermingu, en annars ekki. Fermingin sem slík er því framhald af athöfn sem kirkjan hefur stofnað til og því ætti fermingin eingöngu að vera innnan hennar. Enda er ferming = confirmation eða staðfesting.

Ég hef ekkert á móti borgaralegum fermingum sem slíkum, en þeim ætti að gefa allt annað nafn og núverandi forsendur þeirra eru byggðar á miklum misskilningi, rétt eins og þegar menn eru að teikna myndir af Jesú með gullkross um hálsinn.

þeir sem ferma sig í kirkju án þess að samþykkja kristilega trúarsetningu eru einu hræsnararnir hérna… þeir sem segjast trúa á guð en eru að ljúga
FARA TIL HELVÍTIS!!!
sjálfur fermdist ég borgaralega vegna hvatningar frá fjölskyldunni eftir að ég ákvað að ég vildi ekki ferma mig í kirkju af því að ég trúði ekki á guð. ég hafði ekki hugmynd um hvað borgaraleg ferming var… ég var ekki skírður og er þakklátur fyrir það.
en ég skil ekki þessa umræðu, því það hlýtur bara að vera einkamál fólks hvað það gerir í þessum efnum… ég hafði mikið gagn af fermingarfræðslunni, þar sem mér var kennt hvað það þýðir að vera fullorðinn. þótt biblían sé góð og gild bók sé ég ekki hvernig hún gagnast manni “í fullorðinna manna tölu…”
anyway, spanni, þú ert greinilega mjög reiður, en ættir ekkert að vera að setja út á þetta þar sem þú virðist sjálfur vera miklu meiri hræsnari en þeir sem fylgja sannfæringu sinni og fermast utan kirkju…
þegiðu

Jahérna!! Segi ég nú bara.

Það er merkilegt hvað sumir hérna taka harkalega til orða. Tala af ókurteisi og heift. Spanni er algjörlega laus við að vera reiður í þessu máli og viðurkennir fúslega að hann fermdist á sínum tíma því hann fylgdi fjöldanum og vildi, eins og flesir unglingar gera, ekki skera sig úr hópnum. Afstaðan væri eflaust önnur í dag, en ég held að ekki yrði valin leið hinnar sk. “borgaralegu” femingar. (lesist “Smáborgaralegu fermingar” (nú tryllast einhverjir. He, he, he!!)) Ég hef bara ekki getað keypt þau rök, sem segja að fólk eigi að “fermast” ef það vill ekki fermast. Hummm???

Megininntakið í því sem ég er að setja fram hér er það, að annað hvort fermist maður eða ekki. Fer ekki í einhverja þykjustunni fermingu, eingöngu upp á gjafirnar. Ég þykist þess fullviss að lang stærstur hluti þeirra krakka sem fara í gegnum hefðbundna fermingu, sé trúaður, svona rétt á meðan á henni stendur. (En vilja svo lítið við trúnna kannast nokkrum mánuðum seinna, þegar þau hafa hækkað töluvert í töffaraskapsskalanum)

Mér fannst merkilegt (og hugsanlega pinberun á gagnsleysi hinnar borgarlegu fermingar) að lesa pistil einhvers, er kallar sig “Happye” hér fyrir ofan. Þar opinberar hann tilganginn með því að hann fór í sk. BF og endirinn á pistli hans er þess eðlis að hann virðist nákvæmlega ekkert hafa lært í hinni svokölluðu siðmennt, er félagsskapurinn Siðmennt segist kenna. Við menn sem hafa ekki sterkari rök en þetta og kunna ekki meiri háttvísi í skrifum sínum, segi ég bara “Guð hjálpi þér?” (Þetta lærði ég og ýmislegt fleirra í hinni hefðubundnu fermingarfræðslu) :o)

Einhver skynsemismanneskja hér að ofan spurði mig um álit mitt á Borgaralegri giftingu. Einfalt svar. Mér finnst hún sjálfsögð því fólk er að undirgangast vissa staðfestingu og gangast undir sameiginlegar skyldur og ábyrgðir sem fylgir því að vera í hjónabandi. Enda tel ég mig líka vita að slíkum giftingum fylgi mun minna umstang og húllumhæ. Borgaralega fermingin og sú kristilega líka hafa engar skuldbindingar í för með sér. En svo minnst sé aftur á brúðkaup, þá hef ég verið viðstaddur íburðarmikil kirkjubrúðkaup, þar sem ég hef vitað til þess að annarhvor aðlinn sé ekki kristilega skírður eða fermdur. Á fólk sem ekki hefur staðfest trú sína rétt á því að nota kirkjuna á öðrum stundum, bara af því að það er svo fínt? Í slíkum tilfellum finnst mér að fólk ætti að undirgangast kristilega skírn eða fermingu áður en það sver hjónabandsheitið við altari kirkjunnar. Þetta fólk toppar hræsnina. Jón Múli Árnason heitinn var þó sjálfum sér samkvæmur í “Stalínisku” trúleysi sínu og lét jarðsetja sig frá tónleikasal en ekki kirkju, sem er nú nánast alltaf reyndin með þá sem kalla sig trúlausa.

Niðurlag og mín lokaorð í þessum rökræðum:
Eigum við ekki bara að kalla þetta “Smáborgaralega fermingu”. Allavega finnst mér niðurstaðan úr því sem fylgjendur athafnirinnar halda fram, að þetta sé eingöngu gert til að fá að halda sína “fermingu” til að fá gjafir, veislu og sparifötin.

í Jesú nafni Amen! ;o)

Ég held að meirihluti þeirra sem eru skráðir í Þjóðkirkjuna en fara aldrei í kirkju séu trúaðir að nafninu til. Þeir segjast trúa á Guð og ég hef oft heyrt fólk segja að það “eigi bara sína barnatrú”. Flest þetta fólk hefur aldrei einu sinni opnað biblíuna en man hugsanlega sumt af því sem það lærði í kristnifræði í barnaskóla.

Það eru líka til þeir sem eru trúaðir en fara aldrei í kirkju og þeir sem eru ekki trúaðir en nenna ekki að skrá sig úr kirkjunni en ég held að þeir séu í minnihluta.

Sko, hvað finnst þér þá um fólk sem heldur veislu þótt þau fermist ekki neitt? Finnst þér þau eikkva minna skilið að fá eikkverja athygli?

Og afhverju mega Siðmennt ekki kalla þetta fermingu? Þetta kemur af latneska orðinu “comfirmare” og það eru sjö mismunandi þýðingar á þessu orði og er kristileg ferming alls ekki sú mikilvægasta.

Þannig að maður getur líka tekið það inní dæmið að Þjóðkirkjan hafi stolið þessu hugtaki til að byrja með, en hverjum er ekki sama? Þetta er núna orðið svo sjálfsagt hugtak að enginn pælir í þessu.

En allt í einu þegar einhverjir gaurar kalla þetta sama nafni, þá þarf endilega að gera eitthvað veður útaf því þegar í rauninni í undirmeðvitund ykkar, þá eruði bara á móti þessu af því að þið eruð óvön hugtakinu frá þessu sjónarhorni.

Pælið aðeins í þessu.

Sko, það er hægt að fermast án þess að standa í einhverju veseni, ég meina, ég lenti ekki í miklu stússi af því ég vildi það ekki. Ég vildi ekki einu sinni gjafir. Ég hins vegar leyfði foreldrum mínum að lata taka myndir af mér til að minnast dagsins og stuff.

En ef þú vilt fermast kristilega og vilt ekki standa í þessu þá minnir mig að vinur minn hafi fermst í Fríkirkjunni og hann sagði að það væri mjög svipað og skemmtilegra ;)

En ef þú vilt vera ófermd þá skaltu endilega vera ófermd, það er vonandi enginn að neyða þig :)

Það er enginn að þröngva neinu upp á neinn.. það er bara mjög algengt á Íslandi að fólk trúir í raun ekki á Guð en fermist samt! Og það er sorglegt hvernig það er mútað krökkunum inn í þessa trú einmitt á þeim aldri sem þau eru viðkvæmust fyrir hópþrýstingi!

Jú jú einn og einn tekur þessu alvarlega og fer jafnvel oft í kirkju eftir ferminguna.. En flestir fara ekki í kirkju nema það jarðaför, brúðkaup, ferming og annað.. enda augljóslega ekki trúuð en segjast vera það til að passa inn í þjóðfélagið!

Og hvað er málið með að borgarleg ferming þýði ekki neitt ? Það er alveg jafn mikil merking í þessari fermingu og öðrum fermingum.. Einstaklingur að taka ákvörðun að trúa ekki á Guð… sem er mikilvæg ákvörðun í lífi manns.. Í raun getur það talist sem sér trú að trúa ekki á neinn Guð :)