Smá lagfæringar á texta:
Fátækt er að verða stórt vanda mál í hinu Íslenska þjóðfélagi. Ég hef gefið mér smá tíma til að hugsa um þann vanda. Þar sem ég er á örorku bótum hef ég tíma. Og ég ætti að vita hvað ég er að segja því ég hef beina reinslu af vandanum. Einnig er ég sonur einstærar móður.
Ég næ ekki að léggja eins mikla vinnu í þessar skriftir og ég vildi því ég er á örorku og það eru þvílík sultar laun að maður verður frekar orkulaus og einig hef ég öngvan til að fara yfir með mér það sem ég skrifa. Gott væri að til væru stirkir fyrir örirkja sem geta hugsað. Ég meina að ég get alveg skrifað ef ég er í… Hvað um það hér legg ég málið mitt fram. En málið er að ég þarf að vera á þingi til að geta gert þetta og helst þyrfi ég að vera forsetisráðherra. Ha, ha, ha. En ég er ekki með hreinan skjöld ég var vandræðar unglingur alveg til 24fjögruára. Ok, hvað um það segum að árið 2005. sé gengið í garð og hið „háa“ alþingi hafi samþykkt frumvarp mitt sem hljóðar uppá á að allir ný fæddir einstaklingar séu trygðir hjá tryggingafélagi út í hinum stóra heimi. Því þar eru vaxtar möguleikar fésins meiri heldur en hér heima og auk þess myndi það skila inn góðum gjaldeiris tekjum seinna meir. Það þyrfti að vera gamalt og stöðugt tryggingarfélag. Yðgjöld af tryggingunni yrðu innheimt af foreldrum í gegnum skatta kerfið 6000 - 7000 krónur hvur greiðsla fyrir hvurt barn. Við 25 ára aldur fær einstaklingurinn 18 - 25 miljónir greiddar út til að geta komið yfir sig þaki, keypt sér góða bifreið o.s.frv. Ef allt er gott og rétt. 7-10 miljónum yrði haldið eftir í bankakerfinu og yrði hægt að taka lán út á þá fjárhæð til að setja á laggirnar fyrirtæki eða til að fjárfesta í góðum verðbréfum eða jafnvel til að fara í almennilega heimsreisu. Sýna þyrfti framm á í hvað peningarnir yrðu notaðir því ekki vildum við að ungir menn færu og keiptu sér fíkniefni erlendis til að smygla heim oní unga Íslendinga. Fari féið í rétta sjóði o.s.frv eru vakxta möguleikar þess afar góðir. Þjóð sem myndi gera slíkan samning sem ég tala um yrði tekin til fyrir myndar því einstaklingar hennar yrðu jafnari að manngildi heldur en gengur og gerist í heiminum í dag og sömuleiðis yrðu allir samkepnisfærari í þjóðfélaginu. Við ættum að tryggja velferð allra einstaklinga óháð hvaðan úr þjóðfélaginu þeir koma. Við ættum að nota það sem mannkinið hefur áorkað. Og einnig myndu þeir sem lenda í veikindum ekki verða eins hrikalega hornréka í samfélaginu eins og þeir eru í dag. Ef ráðagerð mín yrði framkvæmd myndi sjálfsvígum og glæpum fækka o.s.frv. Því fátækt er böl sem ekki öllum er gefið getað harkað af sér. Ábyrð foreldra í þessu yrði mikil. Ef hlutirnir væri eins og ég vildi hafa þá gætu ómenntaðir foreldrar ekki holað niður eins mikið af börnum og þeir gera í dag. Það er annað með menntað og vel upplýst fólk. Það hugsar öðruvísi um börninn sín, þeir huga að velferð barnsinns og þeir hafa efni á þeim. Barn er fjárfesting. og þeir kenna þeim hver manréttindi þeirra eru o.s.frv. Sömuleiðis mundu einstæðar mæður ekki eignast fleyri en í mestalagi tvö börn því þær hefðu ekki efni öðru. Í raun ættu einstæðar mæður ekki að eignast börn en þær gera það og þá ætti það aldrei að vera fleiri en eitt nema þá að konan væri vellrík og gæti tileinkað börnum sínum allan sinn tíma. En auðvitað geta skapast aðstæður sem ekki er ráðið við en þá verður að taka á þeim vanda af skinsemi. Maður vonar auðvitað að allir foreldrar hafi góðan ásetning varðandi heill barnssins, en það er ekki alltaf nóg. Foreldri sem hefur alist upp við kröppkjör og hefur farið á mis við tækifæri þau er lífið bíður uppá hefur misst sjónar á því hvað er gott fyrir sig og hefur það aðlagast eimdarlífi og getur því ekki vitað hvað er gott fyrir barnið sitt. Það neiðir þá saklausan einstakling til að búa við sömu kröppu kjörinn og telur því trú um að þetta sé eðlilegt ástand segir jafnvel að svona sé þetta bara. En það þíðir ekki að þetta svona bara sé rétt ástand. Þessu verður að breita ef við viljum kalla okkur sið menntaða þjóð. Þegar ó menntaðar og illa upplýstar konur eru að gjóta út börnum án þess að leiða hugan að því að barnið gjæti verið kandítat í mikla og stóra persónu og neiða það til að verða að undirmáls manneskju er verið að brjóta mann réttindi þess og það þarf varla að bæta því við sem ég seigji nú að það sé rangt gagnvart barninu.
Í fyrstu málsgrein Mannréttindarsáttmála sameinuðuþjóðana segir: Allir menn hafa rétt til lífs og mannhelgis. Og það að enda uppi hornreka og blankur eftir erfið fyrstu árin í mannheimum sviftir mann lífi og mannhelgi. Sjálfsvirðingin er ekki á því plani sem hún ætti að vera á. Ekki á því plani sem er henni eðlislægt ef allt er gott og rétt. Við erum öll eins í grunnin vil ég meina. Við fáum bara misjamt uppeldi og höfum misjafnar aðstæður. Og bregðumst misjafnlega við áreiti.
Ég tel að það sé hlutverk stjórnvalda að útríma fátækt og að grípa í taumana þegar þegnarnir reka stefnulaust áfram og skaða velferð barna sinna. Geri Ríki það ekki er það ekki gott ríki. Og gott ríki hlustar og tekur mark á þegnum sínum og virðir þeirra líf og réttindi. Gott ríki sétur lög sem tryggja mannréttindi þegna sinna. Og sétja engin lög sem hamla því að mannleg virðing fái við notið. Gott ríki framkvæmir aldrei þann gjörning sem skaðar landið og er gegn vilja þegnanna því þeir herrar og frúr sem við stjórnvölinn sitja eru þar í umboði landsmanna og þurfa því að taka mark á sínum yfirmanni en hún er þjóðinn og rödd hennar. Og gott ríki vill alltaf verða betra.

Örn hin ómenntaði Úlriksson