Mér finnst að það eigi ekki að leyfa dauðarefsingar. Í fyrsta lagi er alltaf hætta á að saklaus maður verði dæmdur sem er að sjálfsögðu ófyrirgefanlegt en einnig finnst mér að við höfum engan rétt til að taka aðra manneskju af lífi. Það verður bara að hafa langan fangelsisdóm fyrir morð. Svo er talað um að morðtíðnin í Bandaríkjunum sé svo mikil og þess vegna séu refsingar svo strangar þar. Það getur samt ekki staðist því í Svíþjóð eru fleiri morð hlutfallslega en í USA.

Ég verð nú að játa það að ég er fylgjandi dauðarefsingu og jafnvel þótt það væri hérna á Íslandi.

Mér finnst réttarkerfið hérna ekki nærri því nógu strangt. Ef þú drepur mann og viðurkennir það og ert dæmdur í 16 ára fangelsi (lífstíðardómur á Íslandi að mig minnir!!!) að þá ertu laus eftir 7 ár ef þú hagar þér vel á Hrauninu. Finnst ykkur það e-ð sniðugt?

Ég bara spyr.

Ég hreinlega skil ekki hvaða vald við höfum til að taka aðra af lífi. Ég er þá ekki að tala í því tilliti um guð eða æðra vald, frekar samfélagsþroska.

Fyrir löngu kom fram maður með lögmálið auga fyrir auga, tönn fyrir tönn (mörgum öldum síðan)

Allt spurning um siðferði og hvort við viljum sökkva á sama plan og sá sem fremur glæpinn. Samt eru þvímiður allt of miklar risaeðlur á vappi um jörðina ennþá . George Bush - Tyrrosarus rex

Ég er að mörgu leiti sammála þér, dauðarefsingar eru að mínu mati óréttlætanlegar og hef ég alltaf verið þeirrar skoðunnar. Og þar af leiðandi er ég mikið á móti G.W. Bush sem hefur látið taka af lífi tæplega 200 manns á 5 ára fylkisstjóra tíð sinni í Texas.
Hinnsvegar las ég í DV í sl. viku að í Texas hafði karlmaður verið tekinn af lífi fyrir að hafa nauðgað og myrt 7 ára stúlku, svoleiðir gaur Á að deyja.
En er hægt að sanna sekt nokkurs manns með það afgerandi hætti að hann eigi að lífláta???
Ég veit ekki……..

oops… þegar ég tala um ríki.. þá er ég að tala um fylki bandaríkjanna.. þ.e. morðtíðni er meiri í þeim fylkjum USA þar sem dauðarefsing er, frekar en öðrum…
…eða svo hef ég heyrt

potent

Hvaða rétt hefur ríkið til að drepa aðra manneskju fyrir að hafa drepið aðra manneskju? Þetta er svona “eye for an eye” thing eitthvað sem er svo fornaldarlegt og ömurlegt að það meikar nákvæmlega ekkert sense!! Fyrir utan það að þegar búið er að taka manneskjuna af lífi þá er sú manneskja bara laus allra mála. Mér finnst vera meiri refsing að stinga manneskjunni inn og halda henni þar til dauðadags, þá getur manneskjan hugsað sinn gang og fengið að sjá eftir glæpnum. Annað mál: Það er oft ódýrara að halda manneskjum í fangelsi alla ævi, heldur en að taka hana af lífi vegna þess að stærstur hluti þeirra sem eru á dauðadeild í Bandaríkjunum er fólk sem er fátækt og hefur t.d. ekki efni á því að ráða sér lögfræðinga. Ríkið þarf sem sagt að borga brúsann og svo er lögbundið að það verður að áfrýja aftur og aftur þar til manneskjan er tekin af lífi og hvað ætli það kosti ríkið mikinn pening?!?!?! Og þetta með að þyngri refsingar hafi einhvern fælingarmátt frá glæpunum er bara kjaftæði, enda eru flest morð framin í einhverju stundarbrjálæði og án ásetnings, sem þýðir að þegar maður drepur mann er hann ekki beint að hugsa um að hann gæti hugsanlega verið dæmdur til dauða fyrir það. Ég hef lesið bók sem er nákvæm skrá yfir þá sem eru á dauðadeild í Bandaríkjunum núna og sumir eru dæmdir til dauða fyrir að t.d. nauðga og drepa börn og svo eru aðrir, t.d. ungir strákar sem hafa kannski rænt búð og skotið afgreiðslumanninn. Sitja svona menn við sama borð? OK, morð er alltaf morð, en come on!!! Þú skalt ekki drepa. Þetta stendur í boðorðunum en samt er allt í lagi fyrir ríkið að drepa?!!! Þetta er svo unfair!! VÁ hvað ég er orðin reið!!! Og helvítis hann þarna Bush asni hann má fara og skjóta sig!! TAKK FYRIR!!!!

PUG

auga fyrir auga, tönn fyrir tönn.

Ef það er FULL SANNAÐ 100% ,sem er kanski ekki hægt, þá að grilla helvítin

Að öllu rökvísu og vitrænu leyti er ég á móti dauðarefsingum og sú afstaða mín er nátengd skoðunum mínum á ríkisvaldinu og manninum sem samfélagsveru. En ég ætla ekki einusinni að reyna að taka mér þann hroka að halda því fram að skoðun mín væri óbreytt ef svo færi að ástvinur minn væri tekinn frá mér á tilgangslausann og sársaukafullan hátt. Ég get engan vegin fullyrt að skoðun mín myndi haldast sú sama. Þ.a. málið er mjög flókið og umræðan er endalaus. En í öllum höfuðatriðum er ég algjörlega andsnúin dauðarefsingum.

Þessi grein frá potent er enn eitt dæmið um fávisku(ekki móðgast). Dauðarefsing er nefnilega ekki málið, heldur meðferð. Allir glæpamenn eru fórnarlömb. Allir af þeim hafa lent í hremmingum. Og allir af þeim eru litnir illu auga. Það sjá greinilega ekki allir að glæpamenn fara bara ekki út í glæpi sísona. Og margir halda að þeir hafi ákveðið að fara út í glæpi þegar þeir voru litlir.
Allir glæpamenn eru andlega veikir. Allir af þeim lifa ekki auðveldu lífi. Þannig að glæpamenn þurfa ekki refsingu heldur meðferð.

Það á að leyfa þær, en ef einhver á að fara í stólinn þarf að vera 100% viss um að sá seki gerði það, hann þarf að vera búin að játa það, það þarf að vera búið að taka öll möguleg próf og allt. Ef einhver myndi myrða einhvern nákominn ættingja eða vin minn myndi ég þokkalega vilja sjá þá manneskju deyja, og fjölskyldu þess þjást alveg eins og ég hefði þjáðst. (ath. þetta hefur ekki komið fyrir mig)!!!

Ég er alls ekki fylgjandi dauðarefsingum en ég veit að í sumum tilfellum gengur ekkert annað.

Tökum t.d. Ted Bundy, hann drap öll sín fórnalömb eftir að hafa komist í kynni við þau, hann var með lögfræðigráðu og sálfræðigráðu, mjög klár, myndalegur, vel klæddur og vel talandi. Þannig tókst honum að koma grunlausum fórnalömbum fyrir kattanef. Eftir amk. tvö morðanna stoppaði löggan hann og leitaði í bílnum og fann undalega hluti eins og reipi, gifs (sem hann setti á sig til að þykjast vera skaddaður) og aðra hluti sem ekki tengjast beint bílaviðgerðum eða öðru eðlilegu. En hann talaði sig út úr því.

Eins og frægt er þá varði þessi maður sig sjálfur fyrir rétti þegar hann loksins náðist (eftir ábendingu frá kærustu hans). Það munaði ekki miklu að honum tækist að koma sér frá þessu öllu, nema það að 3 fórnarlamba hans komust lífs af og báru vitni gegn honum. Hann var algjörlega siðblindur og sá ekki hvað þetta var rangt… þegar dómur var kveðinn upp yfir honum þá sagði dómarinn að honum finndist leiðinlegt að Bundy myndi ekki vinna sem lögfræðingur í dómssal því að hann væri efnilegur.

En hann var dæmdur til dauða og var tekin af lífi í rafmangsstól mörgum árum seinna.

En það sem ég vil segja með þessu er að maður eins og Bundy hefði alveg tekist að tala sig út úr fangelsi ef hann hefði ekki verið tekin af lífi og því finnst mér dauðadómur í hans tilviki í lagi.

Það er þó alltaf varasamt að ætla að fara að flokka eftir á hverjir eiga rétt á því og hverjir ekki,
ég held bara að bandaríksir dómstólar athugi ekki alla möguleika nógu vel áður en þeir dæma til dauða (t.d. DNA próf).
Það þyrftu að vera miklu strangari reglur til um hvernig má nota þennan dóm og hvernig ekki.

Hann er “dauðadæmdur” í núverandi mynd.

Mér finnst að það eigi frekar að láta fólk sitja í fangelsi þangað til það deyr í staðinn fyrir að drepa það.

Þeir sem fremja verstu ódæðin sleppa of vel þegar þeir lenda í stólnum að mínu áliti. Sorg aðstandenda fórnalambana varir alla ævi þeirra en morðingjanum er bara kippt úr sambandi á nokkuð sársaukalausan hátt fyrir hann. Mér finnst frekar að það eigi að láta þá dúsa í eingangrun það sem þeir eiga eftir ólifað. Það er miklu harðari refsing að mínu mati.

Það tala margir um að ef einhver er 100% sekur (af glæp sem hægt er að lífláta menn fyrir) þá eigi að taka hann af lífi en annars setja hann í lífstíðarfangelsi. Það virkar ekkert þannig, menn eru annað hvort dæmdir sekir eða saklausir. Þetta er bara annað hvort eða. Að ákveða refsingu eftir því hversu miklar líkur eru á því að menn séu sekir gengur ekki alveg upp.

Ég er á móti dauðarefsingum og er mjög sannfærð um að það sé ekki mikil refsing því eftir að þú ert dauður þá hvað!

Það er miklu meiri refsing að sitja inni í fangelsi og afplána dóminn þar.
Þetta á líka að vera til þess að gera fólk betra eða er það ekki?

Ég er líka mótfallin því að dómsvaldið (þeir sem dæma einhvern til dauða) skuli hafa það vald hverjir lifa og hverjir ekki, þá finnst mér þeir vera komnir í “hlutverk Guðs” að nokkru leyti. Þeir eru einnig ekkert betri heldur en morðinginn sjálfur því þeir eru að taka líf alveg eins og morðinginn gerðir og af hverju er hægt að réttlæta það frekar heldur en hitt?

Þegar fólk brýtur af sér þá afsalar það ákveðnum rétti í samfélaginu, stundum tímabundið og stundum til frambúðar. Þegar fólk ekur drukkið er það svipt ökuleyfi og má ekki keyra og það eru allir sammála um að það eigi að refsa fólki fyrir að keyra drukkið, því það er náttúrulega stórhættulegt.

En getur fólk afsalað réttinum til lífs með gjörðum sínum? Ef þú tekur líf hvað gefur þér rétt til þess að halda þínu? Þú tókst líf og ættir að gjalda fyrir það með þínu. En hvernig: með því að vera tekin af lífi eða látin dúsa í fangelsi í lengri tíma?

Ég held að við séum ekki eins “civilized” eins og við höldum að við séum. Við verðum reið og sár og við getum ekki fyrirgefið hvað sem er.. við erum bara þannig. Og við erum hefnigjörn og látum í okkur heyrast ef okkur finnst vera brotið á okkur. Ég held að það sé bara eðlilegt. Og þegar ástvinir okkar eru myrtir af einhverjum þá er erfitt að fyrirgefa og reiði er mikil, og það eðlilega. En hvað á að hafa forgang: eru það þarfir ástvina og fjölskyldu um hefnd og lokun (closure) eða á samfélagið í heild að ganga fyrir?

Einver hérna kallaði mig fáfróðan og það er svosem allt í lagi.. ég veit ekki margt og skil enn minna. En ég er samt að reyna að fá botn í suma hluti. Þetta dauðarefsinga mál hringsnýst alveg í hausnum á mér og mér finnst þetta mjög stór og mikilvæg spurning. Og til þess að svara henni þarf að svara mörgum “minni” spurningum.

Eins og einn hérna benti á, og ég er alveg sammála, að það er ekki endalaust hægt að kenna uppeldi og aðstæðum um hvort við brjótum af okkur, þó að það sé kannski hægt að taka tillit til þess. Á endanum berum við sjálf ábyrgð á eigin gjörðum. Það er alltaf hægt að kenna einhverju um… og það fer mikið í taugaranr á mér og þegar fólk lendir í árekstri og kennir hálku um.

Sumir sem skrifa hérna eru á móti dauðarefsingu en vilja samt taka suma af lífi? Hvað er átt við með því? Hvernig á að gera upp á milli? Þetta er nákvæmlega það sem ég get ekki gert upp við mig… ég er á móti refsingunni en ég vill samt að sumir verði teknir af lífi fyrir ógeðslega glæpi.. en þetta er náttúrlega mótsögn í sjálfu sér.

Það er nú voða lítið samhengi í þessu sem ég er að skrifa hérna núna.. aðalega bara einhverjar pælingar í hausnum á mér og það er greinilegt að það eru margar og skiptar skoðanir á þessu.. og ég er enn alveg jafnlangt frá því að vera kominn að einhverri niðurstöðu… og kannski er það vandamálið í þessu öllu.. það er ekki hægt að alhæfa í neinu og komast að endanlegri niðurstöðu í svona málum.

einn ringlaður
potent

dauðarefsing er réttmæt ef morðingi er búinn að játa og allveg öruggt að hann sé morðinginn. hversvegna ekki að taka menn af lífi þegar þeir eru búnir að taka líf annara? ef ég myndi myrða einhvern þá myndi ég frekar vilja vera tekinn af lífi en að vera dæmdur í áttfalt lífstíðarfangelsi

Í heimi þar sem ofbeldi og glæpum fer ört vaxandi er þörf á meiri ákveðni og hörku. Ég er fylgjandi dauðarefsingum en mér finnst þeim of oft beitt. Finnst ykkur að fjöldamorðingjar sitji við sama borð og búðarræningjar sem skjóta afgreiðslumann á flótta?
Síðan er framhvæmd dauðarefsingar í US virkilega aumkunarverð. Þar sitja lögfræðingar,embættismenn og aðstandendur fórnarlamba í “bíósal” og glápa í gegnum glerrúðu þar sem vælandi fanginn er tekinn af lífi.
Lög í US gera ráð fyrir að fangar á dauðadeild þurfi að vera þar a.m.k. 10 ár áður en þeir eru teknir af lífi (in case ef einhver ný sönnunargögn kæmu fram til að sanna sýknu).
Ég vil sjá að komið yrði stafrænni klukku í vegginn hjá öllum föngum á dauðadeild sem myndi telja niður sekúnturnar þangað til þeir yrðu teknir af lífi.

Hvernig væri að taka upp opinberar hýðingar/gapstokka á Íslandi? Ríkið myndi t.d. stórgræða ef skattsvikarar yrðu dæmdir til hýðingar eða látnir í gapstokk(að sumri til eða látnir í skíðagalla á veturna).

Hver myndi þora að svíkjast undan skatti ef þeir gætu lent í gapstokk á lækjartorgi í allri jólaösinni? :)

Ég er alls ekki fylgjandi dauðarefsingu, þó sumum megi kannski finnast að hægt sé að réttlæta hana, vegna þess hversu hræðilega hluti maðurinn er tekinn af lífi fyrir. Sannleikurinn er sá að það er með engu hægt að réttlæta dauðarefsingu. Það á ekki að vera leyfilegt samkvæmt lögum að taka líf annars manns, sama hvað hann hefur gert af sér, þá erum við heldur engu skárri en hann.
Í Bandaríkjunum og þar sem dauðarefsingar eru leyfðar, er það oftast tilfellið í morðmálum, þar sem hinn seki hefur verið dæmdur til dauða að ættingjar hinna látnu séu, fylgjandi þeirri refsingu. Það er eins og fólk haldi að með því að drepa hinn seka sé allt leyst og þeir þurfi þannig ekki að syrgja lengur. Nei, það er bara viðbjóðsleg fullnæging á einhverskonar hefndarþorsta ættingjanna sem þarna á sér stað og á ekkert skylt með réttlæti.

Jæja. Ég er ósáttur núna. Þið talið mikið um dauðarefsingar og það eru sumir sem eru fylgjandi þeim. Ég er ekki fylgjandi þeim og tel ég nú upp nokkra ástæður.

1.Dauðarefsing er hryllileg refsing. ýmindið ykkur að þið væruð föst í einhverjum klefa og á hverjum degi í 10 ár væri sagt við ykkur “þú munt deyja nema að kraftaverk komi til” síðan þegar 10.ára eru liðin er lögfræðingurinn þinn alltaf að segja við þig “ekki missa vonina, það gæti komið kraftaverk” osfrv. Síðan er dagsetning komin. Henni er frestað, hún kemur aftur og aftur er henni frestað. Já síðan er henni ekki frestað. Þá ertu dauður. Þú þjáist í óvissu í fjöldamörg ár. Það eru fáar manneskjur sem eiga þetta skilið.

2.Það er líkur fyrir því að það sé hægt að dæma mann til dauða fyrir glæp sem hann gerði ekki.

3.Ástæður fyrir dauðarefsingum er oftast hefnd. Ástvinir eru fullir reiði osfrv. Eigum við virkilega láta HEFND taka völdin?

Nú er oftast talað um dauðarefsingar í USA en það eru fleiri staðir sem dauðarefsingar eru stundaðar. Þar er oftast dómnum fullnægt mjög snemma. Húrra fyrir því… eða hvað?

Siva

Ég held að dauðarefsingar eigi ekki að tíðskast neinstaðar. Það eru margir sem segja að morðingjar/nauðgarar sem bíða eftir því að vera teknir af lífi, hafi það alltof gott vitandi það að þeir fái bara að deyja. Ég held að það sé algjört bull, að sitja og bíða eftir að deyja, vitandi það að ekkert sem maður segir eða gerir skiptir máli það er hryllilegt. Og td í USA (sem telja sig siðmenntað land) er búið að lífláta mörg hundruð manns, og æltar einhver að segja mér að það hefi enginn í þessum hóp verið saklaus. Að drepa saklausa manneskju fyrir mistök!
Úbs þetta varst víst ekki þú sem drapst stelpuna, en ekkert hægt að gera í því núna því þú ert einhverstaðar djúpt oní jörðinni!

Ég er á móti dauðarefsingu en vil aðeins tala um afhverju það er enn verið að nota stólinn. Afhverju er ekki notuð sprautan á alla fangana þá er þeir alla vegana svæfðir fyrst og finna því ekki fyrir því þegar líffærin hætta að virka. Stóllinn er viðbjóður, þeir eru bókstaflega grillaðir og það fyrir framan aðstandendur fórnarlambana( hvaða rugl er það að leyfa þeim að koma og horfa á og glotta til fangans þegar hann er leyddur í stólinn) annars er ég ekki viss hvort það sé bundið fyrir augu hans Allan tíman en það er sama þetta er fáránlegt. Maður hefur heyrt um suma sem hafa öskrað allan tímann og tekið svakalegan tíma að deyja, það hefur meira að segja kviknað í manni í stólnum og hann brenndur til dauða( ég er ekki að ýkja). Eitt sinn vaknað einn maður aftur, sárkvalinn og þeir urðu að setja strauminn aftur á(focking viðbjóður) þetta minnir nánast á þegar Ari Fróði var hálshöggvin og það þurfti 5 högg(var það ekki annars Ari Fróði). Ef menn ætla að halda áfram að MYRÐA menn í nafni ríkisvalds og laga( fornaldarlaga) þá ættu þeir allavega að gera það á mannúðarlegan hátt og gera það sársaukalaust ríkið á ekki að vera einhver sadista böðull.
Síðan man ég að núna fyrir stuttu var mikið talað um þroskaheftan mann sem átti að taka á lífi og allt varð vitlaust yfir því. Sá maður var ekki heilbrigður andlega en var Ted Bundy þá eitthvað meira heill andlega, þetta eru báðir sjúkir menn sem þurfa hjálp, hins vegar eru ekki allir glæpamenn sjúkir eða hafa upplifað einhverja slæma æsku það er bara gömul klisja. Það getur hver sem er snappað. Það þarf ekki mikið meira en mikið álag eða stress hjá viðkomandi til að koma honum úr jafnvægi.
Síðan vil ég aðeins minna á eitt atriði sem sýnir hversu fáránleg lögin eru í US. Það er þriggja brota reglan hjá þeim. Hún virkar þannig að ef þú fremur EINHVER ÞRJÚ BROT ÞÁ FÆRÐU 20-25 ÁRA DÓM. þá getur maður sem kannski stelur bíl og rænir svo búð lent í 20-25 ár fyrir að stela þá bíl kannski aftur. Það er allveg sama hvaða brot það eru. Stórglæpir jafnt sem lítil brot þetta er eitt það hlægilegasta sem ég hef heyrt og er lýsandi dæmi um asnaleg fangelsismál í USA. Þetta sá ég í sixty minutes eg er ekki að skálda þetta.

Gerið þið ykkur grein fyrir því hvað ein réttarhöld kosta??? Hvað eitt ár í fangelsi fyrir einn fanga, allur matur og allt það!
Það þarf að sjá um mennina og fangelsi um allan heim eru að fyllast, ég segi dauða refsing við morðum, ef að allir morðingjar og bara allir glæpamenn sem átt hefur að taka af lífi
væru í fangelsi ævilangt þá þyrfti að byggja svona 10 fangelsi í viðbót í bandaríkinn einn því að á svona 20 árum væri það allt orðið fullt líka.Menn sem eru inni í 3 ár aðrir í 9 ár og svo alltaf þeir sem að eru ævilangt!
Þetta er of mikil fjárhagsleg birði á ríkið og svo myndi morðum ábyggilega fjölga um helming ef dauða refsinginn væri tekinn úr notkun.

ég er ekki á móti eða með dauðarefsingum