Mozart er ekki leiðinlegt

og maður segir, ekki seygir

trance tónlist: persónlega löng formúlukennd uppbygging. Oftast svona themekenndir pads (syntahljóð)

annars set ég ekkert svona fyrir mig. sumt finnst mér trance, sumt finnst mér hús, en ég er ekkert að missa vitið þó ég sé að flokka hluti rétt eða rangt.

Hverju breytir það fyrir þig að vita hvort er hvað, þegar allt kemur til alls skiptir bara máli hvað þú diggar mest.

blehh

þetta átti að vera spurning.. :P

Það eru í raun enginn spes hljóð sem ákvarða hvað er progressive eða ekki. Þetta er í raun meira spurning um hvort útsetningin sé augjós eða ekki, hvort melódían þróist inn í lagið eða sé bara skellt inn.

Það er í raun auðveldara að útskýra þetta með progressive trance en progressive house (progressive trance varð til þegar breskir trance listamenn fóru að taka upprunalegu progressive house pælingarnar inn í trance).
Á meðan “venjuleg” (eða anthem/epic) trance útsetning gengur út á að byggja lagið í kringum melódíu sem kemur frekar snemma inn og heldur sér í gegnum lagið gengur progressive útsetning útá að láta hluti koma rólega inn einn af öðrum þangað til lagið nær hámarki. Lagið semsagt þróast (progresses) áfram, sem er það sem gefur stefnunni nafn.

Það hefur ruglað marga að til sé tónlistarstefna sem heitir progressive rock. Þýðingin á progressive í því tilfelli er framsókn á meðan þýðingin á orðinu progressive í danstónlistarlegum skilningi er þróun, og á þá við um hvert lag fyrir sig í stað stefnunar sem heild.