Falcon tók við sinni rún með þökkum og fann hvað hann var orðinn hugsi strax og hann setti hana upp. Hann fann það strax og sá að með því að horfa á einhver stað, eins og Vall og þá sem voru að þakka fyrir sig, þá gat hann lagt hann á minnið. Hann gat lokað augunum og sé hvernig allt var áður. Þetta kemur sér vel hugsaði hann með sjálfum sér.

Falcon tók hanskana af sér og fór útí skóg að reyna að vinna jurtir og vatn. Hann fann allar þær jurtir sem hann þurfti og setti vatnið í flöskuna sem hann drakk úr, hann tók nú jurtirnar og nuddaði þeim saman og fór með littla þulu, “Keztal mask ughardas” og helti vatni yfir jurtirnar með hann sagði þetta. Jurtirnar og vatnið fóru nú að mynda blán lit og Falcon setti 3 dropa af þessu í flöskuna með vatninu. Falcon fór nú og þvoði sér og fór svo aftur í hanskana, hringurinn sem var að vinstri hönd var nú orðinn svartur. Falcon setti svo flöskuna í bakpokann sinn og hann fór niður í hann allveg uppað öxl og kom upp með aðra flösku sem var nokkurskonar appelsínugul á lit. Falcon tók upp lúki fylli af laufblöðum og helti smá úr flöskunni á annan daggerinn sinn og nuddaði yfir með laufblöðum og slíðraði svo daggerinn og henti laufblöðunum frá sér, þau voru öll orðin visnuð og brún á lit núna.

Falcon sá að flestir voru sáttir með sinn hlut, enda ekki ástæða til annars nema Riddarin, hann var eitthvað ósáttur. Falcon hugsaði ekki meira útí það.

Dvergurinn sem var með þeim var að muldra eitthvað um að kveikja ekki fleiri elda, þetta fannst Falcon frásinna, en stoppaði við að segja það sem hann var að fara að segja og fór að hugsa aðeins. “Við allir höfum búið í skógi og kunnum þar með að lifa af hérna, ekki satt?” sagði hann og tók upp prik og fór að krota í sandinn “Hvernig væri ef við mundum kveikja fjóra til fimm elda í stað eins áður, sá sem stjórnar hernum er sjálfsagt öflugur galdrakall og getur sjálfsagt fundið út hvar við erum, jafn vel í myrkri.” sagði hann rólega og fór nú að krota upp kort og sýndi þeim hvernig þeir ættu að búast við næstu árás. Hann teiknaði kort sem sýndi fimm eldbál sem mynduðu nokkurskonar kassa með fjórum af þeim, hver eldur er horn á kassanum og sá fimmti er í miðjunni og er líka sá minnsti sem létt væri að slökkva. Kassinn væri frekar stór, ef svæðið leyfir það, þannig að þeir væru næstum í myrkri en þeir sáu allt í kringum sig. “Svona ættum við að vera öruggir eða næst því”. “Nema að þið viljið láta koma ykkur að óvörum eins og seinast” sagði hann og brosti og stóð upp og labbaði í burtu.

Falcon tók nú upp littla flösku og tók í höndina á Alþeron og helti yfir hana, sýru sárin fóru nú að gróa. “Það tekur þig nokkra daga að verða góður” sagði hann “Það koma enginn ör eftir þetta núna”.