Ég horfi stoltur á þetta frábæra desktop sem mér tóksta að útvega mér á heimasíðunni þeirra, en hristi af mér brjálæðistglampann, og finn iconið fyrir mína leið inní hinn mikla heim of EVE.
Hratt og öruggt tvíklikka ég á það, bíð meðan litla fallega boxið opnast, og skrifa mitt einkapassword, sem ég svo frábærlega hannaði á sínum tíma….
Eftir það er það bara eintóm sæla, ég fer inn, vel mér hina fallegu en hættulegu Nove, og inn er ég kominn. Hvað sem ég geri þar inni, hvort sem það er að berjast gegn þeim aumingjum sem kalla sig “the true amarrians” eða mæna af mér rassgatið alla nóttina, þá skiptir það ekki máli fyrir mig…
Það er enginn galli við EVE, og ég myndi vera í honum frá dögun til dögunnar ef heilinn minn, og líkami réðu við það. En þetta var mín litla grein um mína tilveru í eve…
thnk u for readin
True blindness is not wanting to see.