Einn daginn þegar ég var nýbyrjaður þá var dýrið mitt að rústa bænum mínum(ég tók ekki eftir því því að ég var að finna allar kindurnar) og allt í einu heyrði ég einhvern hvísla “Death”. Gerði mig dauðhræddan af því að ég hafði aldrei heyrt þetta áður. Heyrði heldur ekki alveg hvað hún var að segja þannig að ég hugsaði: AAAAHHHH, TÖLVAN ER ANDSETT!!!!!! HVAR ERU TÖLVUSÆRINGARMENN ÞEGAR AÐ MAÐUR ÞARF ÞÁ????? En síðan, þegar að ég var búinn að heyra þetta þrjú hundruð sinnum þá fór ég að hugsa: Bíddu nú við, Death? Gæti það ekki þýtt að í staðinn fyrir að ég sé að fara að deyja þá gæti verið að einhverjir þorpsbúar séu að deyja? Kíkti heim. AAAAAAAAAAAHHHHHHHH. Þorpið mitt. Hel*****, dj*****, and*****. URR(tíu mínútum seinna þegar að ég er búinn að búa til hamborgara úr kúnni minni), oh jæja, ég get þó hafið eldi aftur*lít á þorpið mitt* Hey, hvar er allir? *Ýti á S*. Ok, 5 kallar eftir í einum hluta þorpsins. *Lít á hinn hlutann* Ok, 3 kallar eft…. Hel*****, aarrrggg. Sem sagt, ekki mjög gaman, varð að byrja aftur. En þannig er lífið.