Fyndið að þú skulir minnast á þetta, því ég var einmitt bara í gær að segja við kærastann minn hvað sonur okkar er yndislegur og hvað hann gefur manni mikið og hvað manni þykir óendanlega vænt um hann! Engin ein tilfining samt, þetta er svona svipað eins og þegar maður er ástfangin “maður veit það bara”, eins og að maður elskar bara barnið sitt skilyrðislaust án þess að geta bent á það eða komið því almennilega frá sér með orðum.
Þetta er allavega alveg yndislegt, ég hefði aldrei getað ýmindað mér þessa tilfiningu og hvað ég fyllist stolti af öllu nýju sem hann tekur uppá, hvort sem það er að róta í hillunum eða syngja nýtt lag :)