það er auðvitað rökréttast :) þó svo að löngunin mín er mikil þá ætla ég ekki að eignast barn á næstu árum :) enda vantar kallinn :P en þó hann væri til staðar þá ætla ég að ferðast og svona :) stórt skref að eignast barn :P njóta þess að vera ungur :)
Það er alveg eðlilegt að vilja það, en það er óttaleg skammsýni og eigingirni gagnvart barninu að ætla að eignast það áður en þú ert viss um að geta séð almennilega fyrir því (og börn þurfa nefnilega meira en bara mat). Ekki það að ég hafi hugmynd um hvernig þú ert, og ég vona að þú verðir bara góð móðir, en ég ráðlegg þér bara að bíða þangað til þú ert á réttum stað í lífinu :)
jamm ætla líka að gera það… er svo sem alveg tilbúin andlega til að hugsa um barn en er als ekki tilbúin fjárhagslega á einu sinni ekki pening fyrir sjálfri mér hvað þá einu litlu kríli…
Ef þér lýst ekki á það sem þú sérð hættu þá að horfa…
Nei, það eru nú bara nokkrir mánuðir síðan þú spurðir hvort þú gætir orðið ólétt með munnmökum. Ég ætlaði ekkert að vera leiðinleg, var bara að spá hvort þú ætlaðir að búa börnin þín til þannig.
fonnst svo sem ekkert að því er bara svona og get ekkert að því gert að ég trúi öllu sem mér er sagt eða næstum öllu…
það þýðir samt ekki að þú þurfit að koma með eitthvað skítkast á mig um að ég viti ekki hvernin er hægt að eignast börn ég er ekki það heimst að vita það ekki…
hef nú vitað það frá því ég var 10 ára þannig að ég er ekki alveg galin…
Ef þér lýst ekki á það sem þú sérð hættu þá að horfa…
Það sem ég sagði. Munnmök geta valdið frjóvgun. Það er ekki skilyrði að kynfæri snertast til að frjóvgun verði. Skilyrðin eru að sæði nær að ferðast inn í leg konunar.
Það er enginn útursnuningur. Ég veit ekkert nákvæmega hvað hún var að spyrja um en ég veti það að þú hélst því fram að ofan að getnaður gæti ekki orðið með munnmökum. Og það er rangt.
Það er eðlilegt að hugsa um það, margir gera það á þessum aldri. Samt alls ekki gera eitthvað til að reyna að eignast eitt stykki fyrr en þú ert komin með fastar tekjur og ert tilbúin til þess (sem getur verið seinna en þú heldur). Hugsaðu bara hvort þú viljir að barnið alist upp hjá móður sem þurfti að hætta í skóla til að eignast það og er í láglaunavinnu og á erfitt með að uppfylla óskir barnsins, eða eignast það eftir nokkur ár og vera miklu tilbúnari. Það borgar sig, trúðu mér. Svo verða börnin hálfónýt ef foreldrarnir eru ekki nógu þroskaðir, þekki dæmi þess…
já ég er alveg sammála… ætla að klára skólan og svona fysrt…
þótt mig langi mjög mikið í barn þá hugsa ég þetta alveg til enda ekki bara að eignast barnið það er ekki nóg maúr verður að geta hugsað um það almenniælega og með þessa peninga sem ég hef núna er ekki séns að ég geti alið upp barn
Ef þér lýst ekki á það sem þú sérð hættu þá að horfa…
Og ekki bara peningarnir, heldur líka bara andlegur þroski. Þó manni finnist maður vera ógeðslega fullorðinn í menntaskóla og svona er það ekkert endilega alltaf raunin. Þetta er meira en maður heldur, barn er ekki bara eitthvað hobbý heldur mjög stór ákvörðun, ein af þeim stærstu sem maður tekur í lífinu.
Mig er búið að langa í barn frá því ég byrjaði með kærastanum mínum fyrir rúmum 4 árum.. Sem betur fer eignuðumst við ekki barn þá. Þótt maður vilji þá er maður ekki endilega tilbúin. Við settum okkur pínu “markmið” áður en barneignir væru planaðar sem voru til dæmis þau að ég myndi klára stúdentinn, við myndum ferðast e-ð pínu og skoða heiminn og það var algjört möst að vera búin að kaupa íbúð. Ég er núna búin með stúdentinn, við erum búin að ferðast e-ð aðeins (ekki mikið) og íbúðin verður keypt á næsta ári ef allt gengur að óskum. Mig langar ennþá í barn og eftir því sem ég eldist og markmiðunum hefur verið náð á einhvern hátt þá er maður ennþá meira tilbúin til að vera með barn.
Ég hugsa þetta svona: Ef ég verð ólétt, þá myndi ég vilja halda því. Hlusta samt auðvitað á hvað kærastinn vill, en það yrði minn vilji að halda því. En ég ætla ekki að reyna að verða ólétt strax. Ég stend á eigin fótum, flutti frá foreldrunum fyrir um það bil ári, en ég vil klára stúdentspróf, koma mér fyrir í húsinu sem ég flyt í um áramótin, og helst vera búin með BA gráðu.
Ég myndi bíða aðeins með þetta. Mamma var 19 ára, þegar ég fæddist. Það var svolítið erftitt því að maður þurfti oft að upplifa óþæginlegar aðstæður. Mamma var einstæð í skóla, átti ekki mikið af peningum, og við bjuggum í litlu herbergi með pabba brjálaðan á eftir okkur.
mæli með því að þú býður til 20 ára… vinkona mín eignaðist barn fyrir ári síðan og er jafn gömul mér og hún getur valla hugsað um barnið sitt þar sem hún er svo ung og hún getur mjög lítið unnið útaf henni og allur hennar penigur fer í húsaleigu og bílinn… þannig að það er mjög lítið eftir handa stellpunni… þannig að ég mæli með að þú býðir í nokkur ár í viðbót allavegana ekki yngra en 20 ára…
Ef þér lýst ekki á það sem þú sérð hættu þá að horfa…
Ja fyrir mér er það alla vegana eðlilegt þar sem ég var farin að hugsa um svona lagað eitthvað um 18 ára aldurinn :) Vandamálið er bara að finna nógu góðann pabba og þess vegna er ég ekki ennþá komin með barn þó svo að ég sé oðrin 24 ára ;)
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..