hehe, já… ég er alveg hætt að botna í þessu samfélagi okkar.
Eins og til dæmis með barnarvernanefnd. Ég á vinkonu sem á barn, þegar dóttir hennar var eins árs tosaði hún yfir sig hillu, ég meina kommon það ætlar ENGINN að segja mér að fólk geti átt börn án þess að þau slasi sig. Seinna datt hún niður af borði í slysni. Okay þetta eru kanski vond heimilisslys, en það má segja að þetta sé “daglegt brauð” á barnaheimilum, börn eru að læra á lífið og svona.
Svo þekki ég hjón sem eiga 3 börn, þau eru bæði alkar og í dópi. Óstöðvandi, sváfu á daginn og dópuðu og drukku á nóttinni, elsta barnið varð oft að skrópa í skóla til að hugsa um syskiini sín.
það sem ég er að koma á framfæri er að Vinkona mín lenti í barnaverndarnefnd og var undir sérstökuauga ef eitthvað skildi ske fyrir stelpuna aftur. OFT OFT var hringt útaf hjónunum en aldrei neitt gert, reyndar buið að því núna þakka guði fyrir.

Auk þess hef ég tekið eftir þessu með hjón og einstæðar mæður. Þekki eina einstæða, hún fór með son sinn til læknis þegar hann var með í eyrunum og hún stóð fast á því að hann þyrfti rör, þar sem hann væri alltaf með í eyrunum. Læknirinn sagið að það væri tilgangslast og eitthvað. Hjón komu með yngra barn til sama læknis og hann fékk rör í eyrun örstuttu seinna.
Sonur einstæðu mæðurnar þurti á rörum að halda þannig hún fór til annars læknis.