Hmm nei man ekki eftir neinni, datt samt fram úr barnarúminu kornungur, fékk nokkurra sentimetra stóra kúlu á ennið :( Gæti útskýrt af hverju ég er svona skrýtinn ;)

mamma og pabbi voru nýbúin að kaupa nýjan barnabílstól handa mér, einhver massívan sem krakkar áttu sko ekki að geta losað sig úr, ætli ég hafi ekki verið 2-3 ára. Svo var mamma bara að keyra með mig í stólnum aftur í, allt í einu tek ég fyrir augun á henni og segi “Gettu hver?”.
Þá hafði ég bara losað mig úr stólnum og staðið upp, ekkert mál sko.

Ég var víst líka rosalega frekt barn, mamma leyfir mér eimmitt ekki að gleyma því heldur, en ég er alveg viss um að það hafi ekki verið mér að kenna, maður var fyrsta barn foreldra sinna og dekraðri en allt og allt látið eftir manni, svo er allt í einu sagt nei. Auðvitað verður maður brjálaður.

MAmma var einu sinni að þvo þvottinn og ég sat þarna meðan hún setti allt í körfu og ég var bara að dunda mér við að setja fötin í klósettið :) þá var settur barnalás á klósettið held ég :)

Ég átti það til að hlaupa alltaf út á götu þegar ég atti að fara í föt:S..endalaust basl að klæða mig í föt.

Bróðir minn var svo “spurull” og “málgjarn” þegar hann var yngri , og er það reyndar enn :P

Hann var með mömmu að versla föt á hana þegar hann var lítill .. svo þegar hún var að máta föt inní klefa beið hann fyrir utan með þjónustustulkunni .. hann spurði hana útí allt ! :O
Hvort hún ætti kærsasta .. hvað hún fengi mikið í laun .. og svo framvegis

svo sagði hann við konuna “ Mamma mátar og mátar en kaupir aldrei neitt” … mamma fór hjá sér inní klefanum :D

bróðir minn var einu sinni í matarboði og konan sagði á ég að láta þig hafa pening svo þú getir keypt þér ís.
brósi: uu má ég frekar bara eiga peninginn?

Við systkinin vorum frekar svona prakkarar. T.d. eina af systur minni og bróður mínum:

Mamma var að verla með þau 2 og það voru voðalega sniðug að fara undir fatarekka með töskuna hennar mömmu og taka merkin sem höfðu dottið af fötunum, þarna þjófvarnakerfið og setja þau í töskuna hennar mömmu, svo þegar mamma fór út pípti allt.

Svo einu sinni þá ferðaðist ég alltaf um á þríhjólinu mínu, ég fór ekki neitt nema ég væri á þríhjólinu, og ég átti það til að strjúka að heiman, og einu sinni fundu þau mig ekkert aftur, og svo tók mig ein kona heim aftur, þá var ég komin alveg yfir á næstu götu. :P Þetta var þegar við bjuggum í Rvk.

Hahahaha svo einu sinni í matarboði var pabbi á svölunum heima hjá systur hans, og allir voru á grasinu fyrir neðan í einhverju matarboði, svo segjir hann við konu bróður sín “Hey Stína ætlaru að grípa Jakop?” og hún segji alveg “já ekkert mál” heldur að hann sé að djóka. Svo hendir pabbi mér niður og það lá við að hún þyrfti að skutla sér eftir mér! :D haha ALLIR ógeðslega sjokkeraðir og hneikslaðir á pabba! :D Afhverju elska ég þessa fjölskyldu svona! :D

hehe nei ég man nú engar sögur af mér, man alveg nokkrar um bróður minn;)
En já ég var ekki óskabarn allra foreldra;D

Ég á fósturbróðir sem er einu ári yngri en ég og hann var alveg yndislegt barn, hann var alltaf stilltur og svona óskabarn allra foreldra.
Og alltaf þegar umræða um börn eða fósturbróðir minn á yngri árum þá horfir pabbi alltaf á mig með hlæjandi augnaráði. Þá veit maður að maður gerði akkúrat það öfuga við hann;D

Benti á einhvern gaur sem var feitur og spurði (öskraði) hvort hann væri með barn í maganum haha, svo spurði ég afhverju hann væri svona feitur og shiznit. Sagði það soldið mjög hátt.

Öskraði á mann í sundi : Pabbi minn er með miklu stærra typpi en þú!!. Hlógu allir nema faðir minn.

Man nú ekki eftir neinu um mig en bróðir minn yndislegi fór einhverntíman með pabba í sund…ssvo í sturtunni, labbaðu brói allt í einu í burtu frá pabba, labbaði að eitthverjum manni….pabbi sá ekkert hvaað hann var að gera en heyrði allt í einu:
gíllígíllígíllígíllí

þá var brói bara gá hvort manninum kítlaði jafn mikið í typpinu og honum ^^,
Pabbi hefur held ég aldrei farið með hann aftur í sund xD

haha þegar ég var litil og það var verið að skifta á strak vinkonu mömmu minnar þa var ég eitnhvað þarna að horfa á og benti á dótið hans og sagði svona “er hann með hala ;O” hahaha XD

haha svo margar minningar fra mér og rosemarie í sveitini í gamladaga tel þær ekki upp ! ;'D

Ég man eitt sinn þegar að ég bjó í danmörkuni(held að ég hafi verið um 2 - 4 þegar að þetta gerðist) og mamma hafði semsagt eitthvað verið að tala við mig að við þyrftum að fara í dræsler (man ekki hvernig það er skrifað, dræslerr var semsagt matvörubúðin i hverfinu) já hún hafði sesagt sagt mér hvað við þyrftum að kaupa og eitthvað svo ætlaði ég að fara út að labba með dúkkuna mina svo var ég allt í einu horfin og allir i götuni að leita að lokum for eitthver niður i dræsler og þar hafði ég semsagt týnt til allt sem að við að þurftum og afgreiðslukonan á kassanum allveg i sjokki yfir því að ég var ein þarna, svo birtist mamma og ég var ekkert smá fúl afþví að hún lét mig ekki fá peninga fyrir þessu! :D

Líka ein önnur saga hérna, ég átti semsagt eiginlega bara strákavini úti danmörku :) en síðan einn daginn var ég og Rúnar að skoða kanínurnar í garðinum hja eitthverri konu og hun kemur ut og spyr hvort að við viljum ekki koma að baka með henni! við bara já auðvitað og bökum og hun gefur okku nammi og svo taka allt i einu foreldrar okkar eftir að við erum ekki lengur utá leikvelli, og allir að leita við vorum semsagt inni hjá þessari konu i marga klukkutima að baka :) svo að lokum vorum við buin að baka og vildum fara að komast heim og konan bara já auðvitað endilega komið aftur, svo að við löbbuðum ut hæst ánægð og þá kom pabbi runar auga á okkur og bara hvar voruð þið þvílikt ábægður að sjá okkur og lét alla vita, við skildum ekkert voða saklaus og vorum bara að baka, svo komst ég að fyrir 2 árum að konan afþví semsagt verið geðveik og það var buið að taka börnin hennar af henni :O

Já maður gerði nú margt skemmtilegt þegar maður var mun yngri en maður er í dag :) Fjölskyldan og vinirnir sjá svo til þess að það sem maður gerði gleymist aldrei!

Til dæmis einu sinni þegar ég var lítil var svona vorhátíð hjá vöggustofunum, leikskólanum og skóladagheimilinu þar sem ég bjó en allir þessir staðir voru á sama punktinum. En ég bjó í Danmörku þegar ég var lítil á meðan að foreldrar mínir voru í námi. Á þessari vorhátíð var ýmislegt um að vera og meðal annars var kökusamkeppni. Móðir mín bakaði mjög flotta köku sem var eins og ein fígúran úr uppáhalds barnaefninu mínu og hennar kaka vann fyrstu verðlaun. Mamma vildi endilega að ég færi og tæki á móti verðlaununum (ég var þá eitthvað um 2-3 ára) en þegar ég átti að fara upp á sviðið og sækja þau fanst ég hvergi. Allir Íslendingarnir byrjuðu að leita af mér en ekkert gekk. Eitthvað seinna fanst ég og þá á göngustígnum aðeins frá svæðinu þar sem allir voru. Ég var svo spurð hvers vegna ég hefði farið svona (en það hefur aldrei verið líkt mér að hverfa bara). Þá svaraði ég að ég hefði bara verið að svæfa hana Maríu (dúkkuna mína) því að hún hefði verið orðin þreytt :) Það fylgir aldrei sögunni hvort að ég hafi verið skömmuð eða ekki fyrir þetta uppátæki en það er nokkuð víst :)

Önnur saga sem ég fæ líka mjög oft að heyra gerðist líka á meðan ég bjó í Danmörku. Þá var ég eitthvað um 3-4 ára aldurinn. Ég var sem sé úti í garði að vori til og kom svo inn mjög ánægð á svip og rétti mömmu blómvönd sem ég hafði týnt handa henni, blómvöndurinn samanstóð af páskaliljum. Mamma sagði að maður mætti ekki týna þessi blóm úr garðinum. Daginn eftir var ég aftur úti að leika mér og kom aftur inn með alveg eins blómvönd handa mömmu. Mamma sagði: Var ég ekki búin að segja að þú mættir ekki týna þessi blóm í garðinum? Þá svaraði ég: Ég týndi þau ekki úr okkar garði heldur úr garðinum hennar Emmu (nágrannakona okkar). Mamma sagði þá að það væri alveg bannað að týna svona blóm úr hvaða garði sem væri. Þriðja daginn í röð kom ég inn með páskaliljublómvönd og mamma hefur eflaust haldið að ég væri svolítið mikið treg og sagði í að henni fanst eflaust 100 skipti: Það er bannað að týna þessi blóm úr garðinum! Ég svaraði þá á móti: En ég týndi þau á bílaplaninu. Mamma sagði þá að það væri alveg BANNAÐ AÐ TÝNA svona blóm alveg sama hvar þau væru! Eftir það hef ég ekki týnt páskaliljur ;)

Ég veit ekki hvort þetta teljist sem vandræðalegt ennnnn..

Þegar ég var svona þriggja ára dró mamma mig og systkini mín til ljósmyndara. Það gat enginn fengið mig til að vera með á myndum.

Þá kom ljósmyndarinn með barbídúkku til mín og sagði “Viltu halda aðeins fyrir mig á þessari barbídúkku hérna?” og ég svaraði: “Geturðu ekki bara látið systur mína halda á henni?”


Ég var líka grammar nazi þegar ég var lítil.

haha :D

já fæ oft að heyra þessa sögu: einhverntímann þegar ég var svona á aldrinum 2-4 ára þá var ég að fara að sofa og ég og systir mín sváfum í svona koju og já svo þegar hún er að fara uppí efri kojuna sparkar hún óvart í augað á mér. Ég náttla fer að gráta og held að ég sé að deyja en mamma alltaf nei þetta er alltílagi þú ert ekkert að deyja ástin mín og ég alveg jú! hágrátandi í fanginu hennar og svo segi ég alltíeinu ef ég dey þá get ég aldrei verið með bangsann minn aftur, og mamma alveg þetta er alltílagi þú ert ekkert að deyja og þá segi ég afturog ef ég dey þá get ég aldrei verið með bangsann minn aftur og mamma alveg þú ert ekkert að deyja (hálfhlæjandi en samt að hugga mig) og svo fer ég alveg að hágráta! og græt ekkert smá mikið og segi og ef ég dey þá get ég aldrei verið eins og pamela anderson!! haha já ég var alltaf komin fyrir framan sjónvarpið að horfa á bay-watch eða hvað sem þetta heitir :P

pabbi minn seigir mér þessa sögu mjög oft já hún er bara svona að ég er eitthvað hlaupandi og hleyp út á götu og pabbi kemur bara öskrandi á eftir mér að koma aftur já okey ég byrja að hlaupa til hans en sé þá þennann svaka lotta bíl og hora aðeins á hann en málið er að ég er enþá hlaupandi og þá heyri ég allt í einu pabba kalla á mig og lýt á hann og er sem sagt enþá hlaupanidi gg glaður og hlæjandi en þá allt í einu búmm ég hljóp á bílskúrshurðina hjá nágrannanum kanski er þetta ekki fyndið með svona texta en prófið bara að ýminda ykkur gg glaðan strák hlæjandi og hlaupandi sem hleypur bar allt í einu á hurð það er soldið fyndið en mér fynst þetta alltaf fyndið þegar ég heyri þetta


og sorry það gæti vantað nokkur f því f takkinn er eitthvað bylaðu