Við vinkonurnar sátum einmitt í kvöld að ræða þessi mál, sumar þeirra hafa átt hér á Selfossi og aðrar í bænum. Og þar sem þetta stefnir allt í að verða fyrsta fæðing mín (fyrri var fyrirfram ákveðin keisari) þá veit ég ekkert hvað ég mun þola eða vilja þegar að þessu kemur, en ég veit bara að ég vill hafa eins marga möguleika opna og hægt er.
Staðreyndin er sú að flestar ljósmæðurnar á Selfossi eru hlynntar fæðingum án verkjalyfa og þess vegna mæla þær eindregið með vatnsfæðingum, ég vil ekki þurfa að grenja út að láta flytja mig í bæinn ef ég er að gefast upp af kvölum, og samkvæmt mínum vinkonum þá er það einmitt sem þarf hér um helgar á meðan að þessar sem áttu í bænum fengu þau verkjalyf sem þær báðu um.

Auðvitað langar mig að gera þetta án verkjalyfa og er lítið spennt fyrir pedithin deyfingu, ég hef heyrt voðalega margar tala um flökurleika og hversu dasaðar þær verða af henni, fyrir utan það að það getur haft öndunarletjandi áhrif á barnið og valdið erfiðleikum við brjóstagjöf.
Ég geri mér einnig grein fyrir að mænudeyfing er heldur ekkert góð fyrir barnið og getur skapað fleiri vandamál við fæðinguna eins og að grípa þurfi til sogklukku eða keisaraskurðar auk þess sem notkun hennar krefst þess að konan sé með vökvainnrennsli í æð og oft hægir á hríðum.
En af þeim konum sem ég hef talað við og hafa upplifað mænudeyfingu mæla flestar með henni, frekar en pedithin deyfingu.

Æji úff… ég veit að ég er að gera stórmál úr hlut sem hundruði kvenna upplifa á hverjum degi, en ég held samt að ég haldi mig við upphaflegu áætlunina og fari í bæinn ef krílinu þóknast að fæðast um helgi, og kossa bara puttana að það gerist á virkum degi ;)
Takk samt.
Kv. EstHe