haha æ dúllúrnar!

ég kannast nú ekki við þetta.. nema þegar ég var lítil og fékk ný stígvél þá vildi ég ekki fara úr þeim og vildi sofa í þeim..<BR

Það er reyndar ótrúlegt að dóttir mín fer mjög sjaldan í krumma en ég forstofan er alltaf eins og eftir kjarnorkustríð og það er hættulegt að ganga um hana og því miður ekki hægt að loka henni.
En ég varð að taka mig til og binda saman skáphurðarnar á skápnum þar inni því það var vanalega allt sem átti að vera þar komið út um allt. + það er orðið svolítið þreytt að þurfa alltaf að leita að skónum sínum ef maður ætlar út. En þau hafa gaman af þessu og eru þvílíkir englar á meðan. Það hreinlega heyrist ekki tíst í þeim og það er meira að segja fyndið og skemmtilegt að horfa á þau rembast við að komast í alltof stóra skó, eins og dóttir mín er hrifnust af inniskónum okkar og spariskóm pabba síns sem eru nr.43 takk fyrir.
Krusindull<BR