ég verð bara að fá að lýsa yfir, hvað ég tel þetta heimskulegt, við lærum ekki ofbeldi af sjónvarpi, við höfum ofbeldið í okkur, mikið, lítið eða eitthvað þar á milli.
ofbeldi er eitt að frumeðli mannsins, maðurinn er skepna/dýr og öll dýr innihalda eitthvað af ofbeldi í sér.
ef eitthvað er þá ættum við að ritskoða sjálfa okkur….
ég er ofbeldishneigð, en ég veit af því og stjórna því, passa mig vel.
eins og þegar ein kona grýtti í áttina að mér öskubakka og kallaði mig helvítis hóru, (veit ekki enn í dag afhverju en…. jæja…) á því augnabliki dauð langaði mig að rjúka í hana og kíla hana í klessu, berja hana til óbóta, en ég gerði það ekki, ég fór bara.
þar með ritskoðaði ég sjálfa mig.
enda hefði ég ekkert grætt á því að rjúka í hana.
ég ólst ekki upp við ofbeldi á heimili mínu,
né fékk ég að horfa á svoleiðis myndir.
ofbeldi er hluti af okkur, hefur alltaf verið það og mun alltaf vera það, misjafnlega mikið, en við þurfum að hafa stjórn á því, og kenna börnum okkar að hafa stjórn á því líka.
G