Þetta er klassíkst vandamál uppeldis. Siðspilling í borg! Út á landi getur maður alist upp án siðspillingarinnar sem er í borgum. Um þetta hafa fræðimenn skrifað árum saman, bókinn Ármann á Alþingi tekur á þessu svo og Emil. Þannig að þú ert ekki ein sem hugsar svo. Ég aftur á móti aldist upp hérna í siðspillingunni og mér líður bara fínt, að sitja fyrir framan imban fer eftir barni. En það er samt rétt að upp á síðkastið hefur seta farið eins og eldur í sinu um allt.
En það eru alltaf fleiri valmöguleikar í höfuðborg okkar heldur en í þorpum, einfaldlega fjöldi einstaklinga sem ákvarðar allt um það. En ef þú ert tilbúin að fórna þér fyrir barnið, þá finnst mér það göfugt.

Er það bara spurningin um hvort barnið horfi á sjónvarp eða sé úti að leika sér ? Held ekki, hver er það svo sem leyfir barninu að horfa á tv, jú það eru auðvitað foreldrarnir sem leyfa það því að þeir nenna ekki að hafa fyrir þeim á kvöldin. Síðan tel ég að til dæmis leiksólar séu miklu betri hér í borginni heldur en eitthverstaðar út í eiðibygð.

Ég held að þetta séu bara breyttir tímar. Ég ólst upp í bænum og við vorum sko alltaf úti að leika okkur. Á kvöldin komu svo allir krakkarnir í næstu götum saman og fóru í fallin spýta, myndastyttuleik eða einhverja fleiri sem ég man ekki lengur hvað hétu.

Þá var heldur ekkert hægt að hanga yfir sjónvarpinu. Það var bara ein stöð og það var ekki eins og væri eitthvað mikið fyrir börn á henni. Svo var ekkert sjónvarp á fimmtudögum og ekkert sjónvarp allan júlí. Krakkar í dag hafa miklu meira val.

Ég ólst upp hér á Akureyri og bý hér enn, og þekki vel þetta hjá þér allir krakkarnir í hvefinu úti og svoleiðis, en aftur á móti á ég frænku sem er á sama aldri og ég og hún mátti aldrei vera úti á kvöldin út af öllu vondu köllunum !!!

Ég er nú fædd og uppalin í Reykjavík, við vorum líka alltaf úti alla daga allir krakkarnir í hverfinu í allskyns leikjum. Samfélagið er bara að breytast og það ekki til batnaðar. Það eru líka ógeðslegir hlutir að gerast úti á landi. Ég meina ok, ef maður býr í miðbænum eða alveg við Miklubrautina eða eitthvað þessháttar þá er maður kannski ekkert allt of ákafur í að senda börnin sín út, en í rólegum hverfum eins og Breiðholti eða Árbæ þá er ekkert mál að hleypa börnunum út.

Mér finnst nú samt allt í lagi að halda börnunum inni eftir kvöldmat. Börn hafa ekkert að gera með það að vera úti í myrkrinu langt fram á kvöld. Þau eiga frekar að vera úti á daginn, koma svo inn og eyða kvöldinu með fjölskyldunni, fara svo snemma að sofa því að börn þurfa sinn svefn.
Mér fannst alveg hræðilegt í sumar að hitta 4 og 5 ára börnin á leikskólanum mínum úti við sjoppu rétt fyrir miðnætti.
Er ekki betra að við foreldrarnir tökum okkur tíma í að vera með börnunum heima, spila, spjalla eða bara leika sér saman?