Hmm…
Mamma þín á MJÖG BÁGT!!! Hún er með paranoiu á hæsta stigi…
Stúlkubörn geta alveg fengið þvagfærasýkingu þótt að engin misnotkun hafi átt sér stað, en það er það sem mamma þín heldur.
Mér finnst hún ekki vera standa undir heitinu “Mamma” því að hún er ekki hreinskilin við þig heldur ræðir hún frekar við vinkonu þína?! Ef hún átti eitthvað ósagt þá átti hún að tala við þig en ekki æða með þetta til vinkonu þinnar. Ertu ekki bara viss um það að hún sé búin að rugla í ættingjunum líka og ljúga einhvern fjanda upp á kærastann þinn?
Og eitt að lokum, hvað segir eiginlega kærastinn þinn? Þetta eru mjög alvarlegar ásakanir sem geðbilaða móðir þín er að bendla hann við.
Mín ráð eru að láta kellinguna eiga sig og láta barnið aldrei hitta hana. Ég held að hún sé ekki traustsins verð þar sem hún er búin að rugla þessu í bróður þinn og ásaka ykkur af alvarlegu málefni. Þegar ég meina traustins verð þá held ég að hver einasta mamma ætti að þekkja barnið sitt það vel að það færi ekki að halda svona hluti á það. Mæður eiga að þekkja börnin sín þótt að þau eru orðin fullorðin og komin með börn og bú.
Þú ert eflaust mjög góð móðir, átt yndislegan mann og dóttur og ef eitthvað hræðilegt myndi gerast innan um fjölskylduna (t.d. Eins og mamma þín heldur, misnotkun barns af föður sínum)þá myndir þú gera eitthvað í málinu þar sem þú elskar barnið þitt mjög heitt og ef mamma þín væri traustins verð, þá myndir þú getað leitað strax til hennar er það ekki?
Ég myndi skamma mömmu þína og láta hana fá það óþvegið, þessa afskiptasömu belju! Henni þykir kannski vænt um barnið og ber einnig hag hennar fyrir brjósti sér en fyrr má nú vera að hún ásakar föður barnsins um misnotkun og svo þig fyrir að vera e-r ömurleg móðir.
Hún hefur engan rétt á að taka barnið frá ykkur. Ef hún er með svona mikla paranoiu að barnið sé beitt kynferðislega misnotkun þá ættir þú bara að fara með barnið í skoðun (þótt að ekkert sé af barninu) og segja svo við kellinguna að það eina sem er að sé hún (mamma þín…er beygla)
I´m crazy in the coconut!!! (",)