mínar pælingar

Sorry Kristel en þessar pælingar sem koma hér á eftir eru ekki svar við þinni grein. Þær eiga frekar við ‘að bíða með barneignir’ greinina.

Ég vil ítreka það að þetta eru hugleiðingar en ekki skot á einn eða neinn (allra síst Kristel).

Hvernig stendur á því að (sérstaklega á Íslandi) er fólk tilbúið að axla þá ábyrgð sem fellst í því að eignast barn þegar það er EKKI tilbúið að axla þá ábyrgð sem fellst í hjónabandi?????????

Plís, ef þið ætlið að kommenta á þetta svar, ekki tala um slysabörn þetta og slysabörn hitt. Ég er að tala um þegar fólk er í sambúð, ekki tilbúið til að gifta sig en þykir sjálfsagt að eignast börn. Er þetta eðlilegt? Eða eru barnseignir bara mál hverrar konu fyrir sig og karlinn bara sæðisgjafi?

Þetta eru bara hugleiðingar, ekki hengja mig fyrir þær.

Fyrra álit

0

GlingGlo fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Hvernig færðu út að karlmaðurinn sé bara sæðisgjafi ef foreldrarnir eru í sambúð? Svo held ég nú að það að vilja ekki ganga í hjónaband sé ekki algeng ástæða fyrir að vera einstætt foreldri. Það eru frekar kringumstæður sem haga því þannig að fólk lendir í þeim aðstæðum að vera einstætt foreldri. Fólk skilur nú eftir að hafa verið gift.Hjá sumum er þetta hreinlega gangstætt þeirra trú og gildum. Aðrir vilja bíða þar til þeir eru alveg vissir. Og mér finnst það fullkomlega eðlilegt að fólk vilji eignast börn þó það vilji ekki gifta sig af einhverjum ástæðum, það hlýtur að hafa sínar ástæður fyrir því. Hins vegar langar mig að benda á að réttur fólks sem er í sambúð er töluvert minni en réttur fólks sem er gift. Það eru margir sem átta sig ekki á þessu og halda að réttur sambúðarfólks sé hinn sami og réttur fólks í hjónabandi. T.d. ef sambúðarmaki deyr þá á maður ekki erfðarétt til jafns á við ef maður væri giftur. Arfur gengur að sjálfsögðu til barnanna, en þau fá hann ekki fyrr en við 18 ára aldur og þetta getur þýtt mikil vandræði fyrir eftirlifandi maka sem þarf allt í einu einn að sjá fyrir öllu. Aðrir ættingjar geta líka gert kröfu í dánarbúið. Eins er ekki sama réttur ef um skilnað er að ræða og ég held að fólk ætti að skoða þessi mál vel með tilliti til hjónabands eða ekki, sérstaklega þegar börn eru komin í spilið.

Annars er þetta nú eiginlega efni í nýja grein.

Við Kristel vil ég segja gangi þér vel og gott að þú ert ánægð með þitt val. En ein spurning, þú segist ekki líta niður á fólk sem kýs að bíða, en lítur þú mniður á konur/stelpur sem velja fóstureyðingu? Þú segir: “ekki tala niður til þeirra sem hafa valið aðra leið”. Ert þú ekki að því með því að ásaka þessar konur um að “drepa” börnin sín? Þó svo fóstureyðing henti ekki þér (ekki frekar en mér) ber okkur sam ekki að virða þessa ákvörðun hjá öðrum sem kjósa þessa leið? Fannst þetta bara smá tvískinnungur í viðhorfum þínum.

Kveðja,

Fyrra álit

0

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Mér persónulega finnst hún ekki vera að ásaka þessar konur um að drepa börnin sín, heldur finnst henni að með því að fara í fóstureyðingu séu þær að því. Hún er ekki að ásaka neinn um neitt. Mér finnst þetta allavega vera tvennt ólíkt….

Fyrra álit

0

Zaluki fyrir 22 árum, 7 mánuðum

ljoninja: er það REGLA að gifta sig áður en maður eignast börn ? Ég sjálf er ekki trúuð og mér finnst það bölvuð hræsni að vera að gifta sig ef að maður trúir ekki á tilganginn.
Og ef ég fer að þessu svona eins og ég geri, þeas eignast börn sem sambýlismanni mínum, er ég þá að misnota hann sem sæðisgjafa ?!
Ég er ekki hrædd við neina ábyrgð í hjónabandi, við erum alveg jafn bundin hvort öðru þó svo að við séum ekki gift.
Þetta er mitt svar, fyrir restina á íslendingum get ég ekki svarað hver þeirra hugsun er bakvið hjónabandsleysi og barneignir.

Kristel: Afsakaðu að ég sé að svara allt öðru efni í þinni grein, en ég gat ekki setið á mér.
Mér finnst greinin þín mjög vel skrifuð, og þú hefur greinilega pælt mikið í þessu máli, og það er virkilega GAMAN að fá álit þessarar “ungu móður” á íslandi í dag.

Zallý

———————————————–

Fyrra álit

0

Guajira fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Sæl Zaluki!

Ég var búin að skrifa þér langt og fínt svar þegar tölvan tók sig til og át það! Ég reyni því að hafa þetta stutt.

Það er nú bara þannig í þessu þjóðfélagi okkar að gift pör njóta meiri réttinda en fólk í sambúð. Jafnvel þótt að sambúðarfólkið hafi búið saman í tugi ára. Asnalegt, en svona er það. Eins og GlingGlo sagði, erfir sambúðarmanneskja ekki maka sinn, en hjón erfa hvort annað. Þið munið örugglega flest eftir því þegar skipverjinn á Ægi dó og ekkja hans stóð uppi slypp og snauð með tvö ung börn, bara af því að þau voru í sambúð en ekki gift. Þetta er að mínu mati eitt og sér næg ástæða til þess að gifta sig.

Og þá erum við komin að hjónaböndum. Þú segist ekki vera trúuð og finnst það hræsni að gifta sig þegar maður trúir ekki á tilganginn. Ég er reyndar ekki alveg viss um að ég skilji hvað þú átt við. Tilgangurinn, sem þú talar um, er það brúðkaup í kirkju, hjónaband helgað af guði og mönnum, eða bara hjónabandið sem slíkt?

Ég er ekki trúuð. Ég hef andstyggð á þjóðkirkjunni, messum, prestum og þessum “Jesúhálfvitum”, eins og ég kalla þá. Þetta er bara mín skoðun (vinsamlega enginn verða fúll og reyna að frelsa mig!). Samt er ég að fara að gifta mig. En mín gifting fer ekki fram í kirkju, verður ekki framkvæmd af presti og það verður sko ekkert trúarbull í tengslum við hana. Ég lít á giftingu sem staðfestingu á ást og virðingu og loforð um að standa alltaf með maka sínum. Hefur ekkert með trú að gera í mínum augum.

Það getur náttúrulega verið að þú sért að meina að hjónaband sé tilgangslaust, að sambúð sé nóg. Það er það svo sem, en ekki í laganna augum. Auðvitað er það ekki REGLA að gifta sig áður en maður eignast börn, en það sakar ekki, þó ekki sé nema bara vegna erfðalaganna.

Fyrra álit

0

Zaluki fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Vitanlega er þetta rétt með erfðalögin, og leiðinlegt í raun að maður sé bundinn af því að gifta sig til þess að njóta þeirra réttinda, það ætti í raun að vera nóg að vera í sambúð í ákveðinn tíma eða eitthvað álíka.

Ég og maðurinn minn erum með hringa, við erum búin að heita hvort öðru öllu því sem er í þessum “brúðkaupspakka” ef þú fattar mig. Ég sé bara ekki afhverju ég þarf að gifta mig líka þar sem að mér finnst það óþarfi, athöfnin að gifta mun að mínu mati ekki gera okkur trúrri hvort öðru en við erum núna.

En er það ekki rétt hjá mér að eftir 2 ára sambúð þá fær parið í sambúð einhvern hluta af þessum réttindum sem koma þegar maður giftir sig ?

En ég óska þér innilega til hamingju með þína giftingu sem er í vændum, og vona að þú og maðurinn eigi frábærann dag sem og ævi saman.

Kær kveðja, Zallý

(og lemdu tölvuna fyrir að éta svarið þitt!!)

———————————————–

Fyrra álit

0

Guajira fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Veistu Zaluki, ég held að við séum barasta nokkuð sammála. Ég hef engan áhuga á þessu brúðkaupsstandi, þ.e. risaveislu með fullt af gestum, tonn af pökkum, tertu og mat, fara í hárgreiðslu og kaupa kjól, fara í Brúðkaupsþáttinn Já o.s.frv. o.s.frv.

Okkar plan er að gifta okkur hjá sýslumanni og bjóða kannski foreldrunum og ömmu gömlu að vera viðstödd. Engin veisla og ekkert vesen (= engin sýndarmennska, ekki satt!).

Þannig erum við í raun að gera það sama og þú og maðurinn þinn, þ.e. að heita hvort öðru trúnaði og ást.

Ég held að maður fái einhver aukin réttindi eftir ákveðið langa sambúð. A.m.k. fær sambúðarfólk að samskatta eftir x-langan tíma. Er enginn lögfróður að lesa þetta sem getur svarað þessari spurningu?

Fyrra álit

0

Guajira fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Veistu Zaluki, ég held að við séum barasta nokkuð sammála. Ég hef engan áhuga á þessu brúðkaupsstandi, þ.e. risaveislu með fullt af gestum, tonn af pökkum, tertu og mat, fara í hárgreiðslu og kaupa kjól, fara í Brúðkaupsþáttinn Já o.s.frv. o.s.frv.

Okkar plan er að gifta okkur hjá sýslumanni og bjóða kannski foreldrunum og ömmu gömlu að vera viðstödd. Engin veisla og ekkert vesen (= engin sýndarmennska, ekki satt!).

Þannig erum við í raun að gera það sama og þú og maðurinn þinn, þ.e. að heita hvort öðru trúnaði og ást.

Ég held að maður fái einhver aukin réttindi eftir ákveðið langa sambúð. A.m.k. fær sambúðarfólk að samskatta eftir x-langan tíma. Er enginn lögfróður að lesa þetta sem getur svarað þessari spurningu?

Fyrra álit

0

jettyIS fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Eitt sem ég verð að spyrja að. Ég er ekki trúuð en þegar ég gifti mig langar mig samt að gifta mig í kirkju, aðallega því maðurinn minn vill það en ég vil vera í fallegum brúðarkjól, fá gesti í veislu, tertu og mat.. fara í hárgreiðslu en ég sleppi brúðkaupsþættinum þó.
Er þetta þá sýndarmennska í mér af því ég vil hafa þetta svona en ekki hlaupa til sýslumanns?

Fyrra álit

0

Guajira fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Sæl JettyIS!

Ég ætla alls ekki að fara að dæma ótrúað fólk sem giftir sig í kirkju. Það er svo sterkur siður hér á landi að gifta sig í kirkju að margir líta ekki einu sinni á það sem trúarlega athöfn. Athöfnin hjá sýslumanni er ekki eins hátíðleg, þannig að ég skil vel að flestir velji frekar að gifta sig í kirkju. Ef þú ert sátt við þetta er bara nákvæmlega ekkert að því. En þú þarft þá að vera skráð í þjóðkirkjuna.

Ég held að að sé mjög persónubundið hvort fólk upplifi þetta sem sýndarmennsku. Ég gæti ekki gift mig í kirkju og mér mundi líða illa með sjálfa mig ef ég gerði það. Þér gæti liðið allt öðruvísi. Go for it, ef þetta er það sem þú vilt :)

Kveðja,
Guajira

Fyrra álit

0

Titta fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það er nóg að aðeins annar aðilinn sé skráður í þjóðkirkjuna, var allavega þannig:)

Fyrra álit

0

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég held ég sé ágætlega upplýst um erfðalög sambúðafólks, þar sem föðurbróðir minn fyrirfór sér og konan sem hann var búinn að vera í sambúð með og trúlofaður í 13 ár eða svo stóð eftir slypp og snauð í fyrravor.

Ef makinn þinn fellur frá og þið eruð ekki gift, sama hversu lengi sambúð hefur staðið yfir, þá færð þú ekki neitt eftir hann. Ekki einu sinni fötin. Börnin erfa allt sem hann á og þú þarft að borga arfinn út innan 6 mánaða, eða gera annars fulla grein fyrir í hverju hann liggur (semsagt þá væri t.d. húsið sett á nöfn barnanna held ég alveg örugglega). Börnin þurfa að fá fjárhaldsmann sem mátt ekki vera þú, og ef þú þarft að hreyfa húsið sem þau eiga eða eitthvað álíka (skipta um húsnæði) þarftu að fá leyfi til þess frá fjárhaldsmanni. Arfurinn greiðist síðan út við 18 ára aldur.

Þetta eru að mínu mati frekar ósanngjörn lög, og það eru allt of margir sem lenda í að þurfa að brenna sig á þessu :/ hvort sem þeir trúa ekki á giftingar/hjónaband eða eru einfaldlega að bíða eftir rétta tímanum. Þú veist aldrei hvað gerist á morgun.

Kær kveðja,
Corta

Fyrra álit

0

GlingGlo fyrir 22 árum, 7 mánuðum

cortiflix, ef fólk á íbúð/hús saman og hefur látið þinglýsa því, þá fær náttúrulega eftirlifandi maki sinn hluta í húsinu. En börn eða aðrir ættingjar eiga hinn helminginn og geta gert kröfu um að eftirlifandi maki borgi það út eða borgi húsaleigu af þeim hluta. Ef fólk er gift þá erfir eftirlifandi maki stærstan hluta maka síns og má búa áfram í íbúðinni/húsinu. Þetta er allavegana alltaf meira mál ef fólk er “bara” í sambúð en ef það er gift. Ég er ekki með þessu að meina að fólk verði að gifta sig, en mér finnst mikilvægt að fólk viti af þessu og sé vel upplýst svo það geti tekið ákvörðun.

Kveðja,

Fyrra álit

0

ljoninja fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Til hamingju með giftinguna Guajira. Þú munt komast að því að það breytist eitthvað við að vera í hjónabandi. Sambandið styrkist við það. Þetta er rosalega skrítið og maður býst ekki við því en það gerist samt.

Fyrra álit

0

harpajul fyrir 22 árum, 7 mánuðum

hmmmmmmm,ég er gift og hef verið það áður og ég get nú ALLS EKKI verið sammála því að sambandið hafi breyst neitt við það en það er kanski bara ég……………………..

mbk
harpajul

Kveðja

Fyrra álit

0

ljoninja fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Þetta er eitthvað sem ég hef bæði heyrt frá öðrum og upplifði sjálf. Sambandið dýpkaði. Líka ef maður hugsar um það þá er það miklu stærra skref að skilja heldur en að hætta saman.

Mér fannst líka æðislegt að geta sagt maðurinn minn (í merkingunni eiginmaður, sérstaklega upp á ensku – my husband) í stað þess að segja kærasti minn.

Fyrra álit

0

cosy fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Mér finnst nú ekkert endilega að fólk þurfi að vera gift til að eignast börn. Það hefur ekkert með ábyrgð að gera.
Ég t.d. varð ólétt 2 vikum eftir að ég byrjaði með kærastanum mínum. Ég valdi að eignast barnið því ég er á móti fóstureyðingum og mig langaði í þetta barn. Að mínu mati hefði það nú verið fáránlegt af okkur að gifta okkur strax. Við búum nú saman í okkar eigin íbúð og eigum eflaust eftir að gifta okkur þegar sambandið er tilbúið til þess. Það þýðir samt ekkert að við getum ekki alið upp barnið okkar!!! Svo er það nú oft þannig að börnin breyta samböndunum og margir skilja eftir 1. árið. Af hverju þá ekki bara bíða og sjá hvort það haldi áður en maður fer að gifta sig?
Það að geta axlað þá ábyrgð sem felst í barnseignum hefur ekkert með hjónaband að gera. Ég veit um nokkrar einstæðar mæður (og feður), sem eru að standa sig alveg jafn vel og fólk sem er í sambúð/gift. Að sjálfsögðu er það betra ef fólk er í góðu sambandi, en það er heldur ekkert sem garanterar að það haldist að eilífu. Veistu skilnaðarprósentuna?

Fyrra álit

0

cosy fyrir 22 árum, 7 mánuðum

p.s. Afhverju varstu að pota þessu inn í greinina henna Kristelar? Gastu ekki búið til nýja? Mér finnst það soldil vanvirðing.

Fyrra álit

0

ljoninja fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Mér fannst þetta bara ekki efni í grein.

Fyrra álit

0

harpajul fyrir 22 árum, 7 mánuðum

en hvað með að svar þessum “pælingum ” þínum þá frekar við að bíða með barneignir greinina því eins og þú sagðir í fyrsta svarinu þínu þá á þetta frekar við hana?????

btw.pabbar eru í undantekningartilvikum “bara sæðisgjafar” og þá er það sjaldnast val og ALDREI val barnsins.

mbk
harpajul

Kveðja

Fyrra álit

0

Titta fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég held að ég geti nú ekki verið alveg bókstaflega sammála þér.

En mér datt allt í einu í hug, þegar ég las þín orð, að ég skil ekki þegar fólk sem er í lélegu sambandi reynir að fiffa upp á hlutina með því að eignast börn í von um að þá lagist allt. Það finnst mér eiginlega enn verr, fyrir alla aðila.

Annars er ég búin að vera í sambúð í mörg ár, og er ekki trúlofuð og þaðan af síður á leiðinni upp altarið. Ég veit fyrir víst að við myndum ekki elska hvort annað meira þó að við værum með hringa og ættum pappír frá einhverjum presti eða dómara.

Hvað er annars svona gasalega mikil ábyrgð í því að gifta sig? Það geta allir labbað til borgardómara og gift sig á tíu mínútum, eftir að hafa þekkstí tvo tíma. Og ég get ekki alveg séð hvers vegna það fólk telst ábyrgara en þeir sem hafa búið sama í fleiri ár og deila öllu!

Ábyrgðin fyrir mér fellst í því að sinna sambandinu, reka heimili, og vera samtaka í ákvörðunargerðum. Ábyrgðin verður ekki meiri við að labba til borgardómara!

Fyrra álit

0

ljoninja fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Sjáðu svar mitt hérna á ofan. Sambandið breytist við giftingu!

Auðvitað er engin ábyrgð í giftingunni, rétt eins og það er engin ábyrgð í getnaðinum.

Ábyrgðin við hjónaband felst í því að halda fjölskyldunni saman gegnum þunnt og þykkt. Sumir ráða ekki við það og skilja. Ábyrgðin við að eiga barn felst í því að koma því til manns. Það er ekkert gefinn hlutur.

Fyrra álit

0

Titta fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það er ekkert sem segir að sambandið breytist við að gifta sig! Það er mjög einstaklingsbundið hvort fólk breytir hlutum í sambandinu.

Það er alveg jafn mikil ábyrgð sem fylgir að halda fjölskyldunni saman hjá fólki sem er í sambúð eins og hjá þeim sem eru giftir.

Fyrra álit

0

GlingGlo fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég ætla að taka undir með Tittu að það er alls ekkert víst að samband breytist við hjónaband. Það er svo misjafnt hvernig fólk lítur á þetta. Og ég er líka sammála að það aðalábyrgðnin felst í því að búa saman, halda saman heimili og fjölskyldu og öllu sem því fylgir hvort sem fólk er gift eða ekki. Þú talar um að í öðrum menningum sé fjölskyldan í hásavegum höfð og þar gifti fólk sig áður en það fer að eignast börn. Þú verður samt að athuga að menning og viðhorf annarra þjóða á ekki endilega við um okkur hér. Við getum alveg virt fjölskylduna þó svo að við gerum það með öðrum hætti en að samfélagið krefjist hjónabands til stofnunar hennar. Okkar gildi og viðhorf eru ekki alltaf þau sömu og nágrannaþjóðarinnar og við getum ekki miðað allt við þær. Fólk hér virðir oft sambúð á sama hátt og aðrir virða hjónaband, þ.e. gerir allt til að halda sambandinu gangandi. Mér finnst alveg jafn mikil ábyrgð í því eins og að halda saman hjónabandi. Pappírar segja ekki allt.

Og varðandi málefnalega umræðu þá held ég að það sé akkurat það sem þú fékkst. Þó svo að fólk sé ekki endilega sammála þér þá sé ég ekki að neinn sé með skítkast á þig persónulega vegna þinna skoðana. Þetta er alveg ágætis pæling og við erum bara að koma með okkar pælingar á móti.

Kveðja,

Fyrra álit

0

GlingGlo fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég fatta samt ekki alveg hvernig þú getur sett karlmanninn til jafns við “bara sæðisgjafa” og spurt hvort það sé eingöngu ákvörðun konunnar að eignast barn ef þú ert svo að tala um fólk sem er í sambúð og tekur sameiginlega ákvöðrun um að eignast barn. Þú mátt alveg útskýra það nánar fyrir mér.

Kveðja,

Fyrra álit

0

ljoninja fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Karlmaðurinn er náttúrulega ekki bara sæðisgjafi. Það er samt oftast litið á barneignir og ákvarðanir varðandi barneignir sem mál konunar. Mér svíður stundum að heyra hvernig skoðanir og tilfinningar föðursins megi sín lítils. Maður fær það stundum á tilfinninguna að eina framlag þeirra sé sæðisgjöfin!!!! Það er stundum eins og konurnar geti bara fullvel plummað sig án þeirra. Þetta er alls ekki mín skoðun. Auðvitað ‘geta’ konur reddað sér án karla en það er ekki endilega léttasta leiðin.

Þú tekur kannski eftir að setningin sem sæðisgjafi kemur fyrir í er spurning sem kemur í kjölfar hugleiðingarinnar um ábyrgða skipulagningu barnseigna. Tilgangur þessarar spurningar er að koma með andstæðu.

Fyrra álit

0

ljoninja fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Takk

Fyrra álit

0

honeybun fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég er búin að vera að lesa og fylgjast með og bara verð að segja eitthvað smá :)

Sko… ég og maðurinn minn erum búin að vera saman í tæp 10 ár. Giftum okkur þegar við vorum búin að vera saman í rúm 5 ár og þá vildi svo skemmtilega til að ég var ófrísk þegar við giftum okkur, komin 11 vikur. Á núna von á öðru barninu okkar.

Ég var spurð: “Af hverju vildir þú gifta þig?

Ég vissi alveg svarið, ég elska manninn minn af öllu mínu hjarta og vildi opinbera það fyrir Guði og manni að ég væri tilbúin til að eyða restinni af ævinni minni með honum. Í gegnum sætt og súrt.
Það var ekki út af trúarlegum ástæðum, það var bara svo einfalt, okkur langaði til að gifta okkur! :)

Auðvitað var þetta líka spenningur…að gifta sig…prinsessubrúðkaup og allt það…
Ég viðurkenni það alveg.

En okkur langaði til að giftast hvort öðru, enda kominn góður reynslutími á sambandi fannst okkur. Búin að búa saman í öll þessi ár líka.
Og okkur fannst við vera tilbúin.

En ég get nú ekki sagt að sambandið okkar breyttist mikið.

Nema það að maður getur sagt eiginmaður minn eða hann getur sagt eiginkona mín.

En ég sagði samt áður alltaf maðurinn minn án þess að vera gift..

Ég segi fyrir mitt leyti, það fólk sem að er að búast við því að hlutirnir verði eitthvað öðru vísi,dans á rósum, eilíf hjónabandssæla og þess háttar, það fólk á eftir að reka sig illilega á! :)
Auðvitað er þetta einstaklingsbundið hvernig fólk lítur á þetta.

En ég þekki svo rosalega marga í kringum okkur sem giftu sig og eru skilin.
Og líka pör sem hafa verið saman í allt að 15 ár og hafa ekki gift sig, eiga 2-3 börn saman og eru bara ekkert á leiðinni að gifta sig.
Og mér finnst það bara allt í lagi.

Fólk velur það bara sem að það vill.

Ég ætla nú ekki einu sinni að tjá mig um þá athugasemd að karlmenn væru bara sæðisgjafar..
Þvílíkt bull.

Það er alveg sama þó að fólk sé í sambúð,á kærasta/kærustu eða gift.
Ef að fólk gleymir því að það séu tveir einstaklingar í viðkomandi sambandi, þá held ég að dæmið sé vonlaust.
Þetta er bara skólabókardæmi um samvinnu,fórnir og vilja til að láta hlutina ganga.

Hvað á hjónabandsvottorð,giftingarhringir og annað sem fylgir hjónabandi að skipta miklu máli í lífi fólks??

Er það ekki nóg að fólk elskar hvort annað og virðir.
Sé tilbúið að vera saman ”in good times and in bad times".

Bara smá hugleiðing…

kveðja

Fyrra álit

0

GlingGlo fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Vel orðað honeybun, eiginlega akkurat mínar skoðanir sem þarna koma fram.

Kveðja,

Fyrra álit

0

blimp fyrir 22 árum, 7 mánuðum

nákvæmlega!!!,get nú ekki séð að maður verði eitthvað betri foreldri með þvi að vera giftur,eða að gifta sig.

Fyrra álit

0

ljoninja fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég var að vonast eftir málefnanlegum umræðum (ef einhverjar umræður kæmu yfirhöfuð). Auðvitað fékk ég það ekki. Ég fékk nákvæmlega það sem ég tók fram að ég vildi ekki, skot á mig hvað mínar skoðanir séu vitlausar oþh.

Það getur vel verið að mínar skoðanir séu vitlausar og ég bara vitleysingur. Ég skil amk ekki hvernig stendur á því að í flestum öðrum samfélögum er gildi fjölskyldunnar til hávegar haft. Fólk finnst það sjálfsagt mál að bíða með SKIPULAGÐAR barneignir þar til það hefur komið sér þannig fyrir að það sjái fram á að börnin fái að alast upp í heilstæðri fjölskyldu. Það passar sig líka frekar þannig að hættan á slysabörnum er minni.

Hérna er málum ekki svona farið. Kjarnafjölskyldan er að verða óeðlileg. Börn alast upp annað hvort hjá öðru foreldrinu eða með stjúpfjölskyldu. Er þetta ósköp eðlilegt og jafnvel réttast? Fólk (t.d. ég) kemur fram með þær skoðanir að kannski væri betra að bíða með barnseignir þar til fólk treysti sér til að búa saman alla æfi.

Svo vil ég árétta það að þetta voru hugleiðingar. Ég endurtek hugleiðingar. Hugleiðingar eru það sama og pælingar. Hugleiðingar eru ekki skoðanir eða heilagur sannleikur. Samt er ég að fá svör sem byrja “Hvernig færðu það út að…” eins og ég væri að predika heilagan anda.

Svo að ég svari manneskjunni sem hélt því fram að það sé hræsni að gifta sig ef maður er ekki kristinn. Það að bindast maka sínum er ekki sér kristið atriði. Það þekkist í held ég öllum menningarheimum. Tilgangurinn með því að bindast öðrum er sá að þá aukast líkur á því að koma afkvæmum á legg (í þróunarlegum skilningi). [Í samfélagi með mæðralaunum og barnabótum kemst fólk af þó að það sé ekki í hjónabandi/sambúð.]

Svo ég haldi nú áfram þá tók ég fram að ég væri að tala um skipulagðar barnseignir. Samt fæ ég svar þar sem kemur fram að það sé ekki lógíst að gifta sig eftir að slysabarn komi undir eftir 2 vikna samband. Það er ekki í neinu sambandi við það sem ég var að reynda að setja fram.

Fyrra álit

0

Zaluki fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ef að þú vildir fá svar við nákvæmlega þessum spurningum sem þú varpar núna fram, í byrjun, því spurðirðu þá ekki bara beint út með það.
Loðnar spurningar leiða af sér loðin svör ekki satt ?

———————————————–

Fyrra álit

0

ljoninja fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég er nú ekki alveg sammála að upphafslegt innlegg hafi verið loðið. Ég reyndi mitt besta til að gera það skýrt. Það gekk ekki.

Ég tók því til þess ráðs að halda áfram með pælingarnar. Þ.e. kasta boltanum til mín aftur fyrst enginn hefur áhuga á þessum prívat pælingum mínum. Þér er samt velkomið að taka við boltanum?

Annars var ég ekki að leita eftir svörum heldur umræðum. Ég var að vonast til að ná þeim upp úr “soranum”. Með því á ég við Marsbúa-aðferðina. Reyna að horfa heildrænt á málið en ekki út frá hverjum fyrir sig.

Fyrra álit

0

idf fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Mega karlar tjá sig hér ?

Ég er mikið sammála þér, mér finnst orðið alltof algengt að menn séu bara viljandi/óviljandi sæðisgjafar. Svo heyrir maður sögur þar sem er haft uppá þeim rétt við fæðingu svo þeir geti klippt á strenginn ! það sló mig um daginn þegar e.h. táningsstelpa sagði að hún vonaði að ef hún eignaðist barn, að gæinn myndi taka það aðra hvora helgi !!! Það var ekki inni í myndinni að þau yrðu saman, er þetta í lagi ?

Fyrra álit

0

Titta fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Nú held ég reyndar að umræðan hafi spunnist svolítið út frá pælingum kvenna (út frá heimasíðu Huldu) sem eru ungar og ómenntaðar en langar að eignast (og þær gera það!) börn þrátt fyrir aðstæðurnar, og hins vegar þeirra sem velja að bíða með barneignir.

Ég lít öðrum augum á “slysabörnin”. Þar er í flestum tilfellum ekki planlagt að eignast barn, og þess vegna veldur “ástandið” oft ýmsum röskunum. Þar snýst þetta meira um að valið er ekki lengur fyrir hendi og foreldrarnir verða að takast á við málin eins og þau eru.

Ég þekki fullt af konum sem hafa óvart orðið óléttar, einnar nætur gaman, getnaðarvarnir eru ekki 100%. Langflestar hafa spjarað sig ágætlega og ekkert út að það að setja. En það var ekki þeirra val að verða óléttar, og auðvitað á ekki að dæma neinn fyrir skoðanir á fóstureyðingum.

En mér persónulega finnst synd, fyrir tilvonandi foreldra, samfélagið og ekki síst barnið, ef fólk velur að eignast börn áður en það sjálft er í raun vaxið úr grasi. Þetta snýst um valið! Ég átti vinkonu þegar ég var 16 ára sem var að reyna að verða ólétt til að halda í kærastann sinn, come on!

Ég er búin að gera margt og mikið á mínum 20+ árum. Ekki bara mennta mig, heldur upplifa svo margt sem ég veit að ég hefði ekki upplifað ef ég hefði verið með barn. En það þýðir ekki að ég sitji og prediki yfir ungum mæðrum hverju þær séu að missa af.

Ég óska þess bara að allar ungar stelpur fái að njóta þess að vera ungar og óháðar neinum, og þess vegna bíða með barneignir.

Fyrra álit

0

Guajira fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Sæl Kristel og takk fyrir greinina þína! Ég var einmitt að vonast til þess að heyra frá ungum mæðrum þegar ég skrifaði greinina mína. Það er gott að þú ert ánægð með þitt val og sjáir ekki eftir því. Þú hefur sannað það að ungar mæður geta alveg séð um börnin sín með miklum sóma, þrátt fyrir að það kosti þær eflaust meir fórnir en hjá þeim sem eru orðnar eldri. Eins og ég sagði í greininni minni þá þekki ég nokkrar stelpur sem eignuðust barn á menntaskólaárunum og þær segja allar að þrátt fyrir að þær hafi kannski ekki verið fullkomlega sáttar í byrjun, þá er þetta það besta sem hefur komið fyrir þær. Þakka þér fyrir að deila þínu sjónarhorni með okkur!

Fyrra álit

0

hulda fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Flott :)

Fyrra álit

0

Xenia fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég efast ekkert um það að ungar mæður geta alið upp börnin sín og tekist vel í flestum tilfellum, ég hef séð mörg dæmi um það. En samt sem áður finnst mér ekki eðlilegt hversu mikið er um ungar mæður á Íslandi. Maður gæti haldið að það væri lélegur aðgangur að getnaðarvörnum eða eitthvað álíka, en það virðist ekki vera helsta ástæðan heldur frekar kæruleysi og “þetta reddast”-hugsunarháttur.

Flestar þær ungu mæður sem ég þekki eru mjög/frekar illa staddar fjárhagslega og þær sem fá ekki mjög góðan stuðning frá foreldrum sínum (eða eignast ríkan kærasta :) verða það áfram.

Ég fór að spá í það í framhaldi af þessu hvernig það væri ef ég myndi eignast barn núna. Ég er núna 19 ára, bý í leiguhúsnæði með kærastanum mínum, er í skóla og á mér fullt af framtíðardraumum. Ef ég myndi eignast barn yrði ég líklega að flytja aftur til mömmu og pabba út á land, taka mér frí frá skóla og það er harla ólíklegt að draumur minn um Interrail og fleiri ferðalög yrðu að veruleika á næstunni.
En ef ég yrði ólétt núna þá myndi ég samt líklega eiga barnið, finnst að fóstureyðing sé algert neyðarúrræði og staða mín er kannski þannig séð ekkert svo slæm…en ég hef uppi miklar varnir til að reyna að komast hjá þeirri stöðu næstu árin ;)

En ég skil vel að það pirri ungar mæður þegar fólk er að kvabba í þeim og segja þeim að þær séu að missa af svo miklu. Kannski er ég að missa af miklu með því að eignast ekki mín börn núna og vera síðan frí og frjáls um fertugt :)

Blíðar kveðjur,
Xenia

Fyrra álit

0

hulda fyrir 22 árum, 7 mánuðum

mjög gott svar xenia!

“Kannski er ég að missa af miklu með því að eignast ekki mín börn núna og vera síðan frí og frjáls um fertugt :) ”

Þetta er einmitt það sem þeir sem dæma ungar mæður “gleyma” að pæla í.. Þau halda það að þegar maður eignist barn þá geti maður ekkert gert fyrir sjálfan sig lengur.
Það að segja að maður ætti að ferðast og allt það áður en maður eignast barn, er ekki það sem ég myndi vilja. Ég hef ferðast ótrúlega oft með foreldrum mínum og mér finnst það mjög skemmtilegt, ég vil geta boðið börnunum mínum uppá það að geta ferðast með þau frekar en sleft því vegna þess að ég “nýtti” mér tíman og “lifði lífinu” áður en ég fór að eignast börn.

Fyrra álit

0

Xenia fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Jah…þótt að þú ferðist helling þegar þú ert ung og barnlaus, þá takmarkar það ekki möguleika þína á að ferðast með börnin þín seinna meir. Heimurinn er nefnilega svo stór að það er endalaust hægt að skoða meira og svo er líka gaman að fara oft á sama staðinn.
Kær kveðja,
Xenia

Fyrra álit

0

lhg fyrir 22 árum, 7 mánuðum

“p.s. það er ekkert til sem heitir slysabarn. það eru börnin sem velja sér foreldra ekki öfugt.”

Hmmm.. það er samt miklu líklegra að blessuð börnin velji sér foreldra sem nota getnaðarvarnir af kæruleysi eða alls ekki ;)

Fyrra álit

0

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Þetta er nú ílla sagt! engar getnaðarvarnir eru 100% nema einfaldlega skírlífi(og það eru ekki getnaðarvarnir.
eru þá bara allir foreldrar kærulausi það er eitthvað að hjá þér. átt þú einhver börn?

Fyrra álit

0

lhg fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Illa sagt? Ég sagði líklegra. Ég bara veit t.d. til þess að til eru stelpur sem þykjast vera á pillunni en taka hana bara þegar þær muna eftir því, gleyma að endurnýja reseptið, taka pilluhvíld o.s.frv. Er það ekki kæruleysi? Er pillan virkilega svona óörugg að allar stelpur sem verðar óléttar geti kennt því um að hún er aðeins 99.7%?

Fyrra álit

0

hulda fyrir 22 árum, 7 mánuðum

þú dæmir ekki heilan hóp á örfáum prósentum

Fyrra álit

0

lhg fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Þannig að þú vilt meina að það séu aðeins örfá prósent af slysabörnum sem verða til út af kæruleysi. Hvaðan hefurðu það?

Fyrra álit

0

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

það er allveg rétt hjá þér að “sumar” stelpur gera þetta enn ég held að það sé bara lítill hluti samt.En áttu einhver börn(bara forvitin)
það eru til margar gerðir af pillunni og hun leggst misvel í stelpur. 99,7% hvaða pilla var það mín var 97%. Ekki alhæfa um eitthvað sem þú veist ekki mikið um

Fyrra álit

0

lhg fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Af doktor.is:

“Ef pillan er notuð rétt er hún mjög örugg getnaðarvörn (99,9%). Pillan er lyfseðilsskyld og fæst í apótekum.”

http://www.doktor.is/grein/efni/grein.asp?id_grein=1869&flokkur=17&spurn_nr=139&spurn_fl=Getna%F0arvarni

Fyrra álit

0

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 6 mánuðum

já já það eru líka til margar tegundir af pillunni og það hefur komið fyrir að gölluð sending hafi farið í gagnið(ekki nýlegt) þó það sé sárasjaldan ég er bara að segja að það er alltaf séns.lítill en samt á leiðbeningaspjaldinu á pillunni minni er varað við að vera alltaf á sama klukkutímanum að taka pilluna,niðurgangur eða uppköst geta valdið því að pillan virki ekki og einnig er sagt að hættan á utanlegsfóstri(ef konan verði ólétt meðan hún tekur pilluna) sé mjög mikil.
Heimilislæknirinn minn sagði mér þegar við vorm að diskútera pilluna(því ég var á henni þegar ég varð ólétt) hann sagði að það væri 3 prósent óöruggi í þeim og sumar konur yrðu óléttar samt þrátt fyrir að taka allt rétt inn og allt samkv leiðbeningum(sem var hjá mér)
En þrátt fyrir allt þá er pillan góð getnaðarvörn ef hún er notuð rétt

Fyrra álit

0

lhg fyrir 22 árum, 6 mánuðum

Ég er ekkert að segja að það séu allar stelpur kærulausar en það eru samt ótrúlega margar sem verða ófrískar þrátt fyrir að vera á pillunni og kalla það slys. Miðað við hvað hún á að vera örugg þá hlýtur bara lítill hluti af þeim að hafa raunverulega lent í að pillan virkaði ekki. Meirihlutinn af þeim hljóta að hafa verið kærulausar.

Þó þú hafir notað hana rétt þá eru ábyggilega margar sem lesa aldrei leiðbeiningarnar og halda kannski að það sé í besta lagi þó þær gleymi dag og dag.

Fyrra álit

0

Börnin okkar

Börnin okkar

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

mínar pælingar

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi