WHAT?! barnið ræður alveg hvað þá fær.Þú talar um barn eins og hund í nr.2.Börn eru ekkert heimsk ég á tvo bræður sko.Það er ekki hægt að heilaþvo þá WHAT?!

And that´s the bottom line because Stone Cold says so.

Þetta eru fínar ráðleggingar. Ég fatta ekki alveg hvað Cloud er eiginlega að tala um. Hann/hún á greinilega ekki börn :Þ

sko … ég eiginlega verð að koma inn á þetta umræðuefni þar sem ég á sjálf eitt matvandnasta barn sem til er … og þá er ég að tala um alvöru matvendni en ekki frekju !!

þetta byrjaði strax við fæðingu hún harðneitaði að taka brjóst… vildi ekki brjóstamjólk semsagt .. ég reyndi i 6 vikur að gefa henni brjóst án þess að nota neitt annað þvi það var mér ráðlagt … já svo eftir 6 vikur var þetta orðin virkileg kvöl og pina og þar sem hún fæddist 12 merkur og var orðin 10 merkur þá horfði ég á ljósmóðurina og grátbað eiginlega um að fá að gefa henni pela og hætta þessu brjóstastandi !!… viti menn .. hún þiggur pelann með glöðu gleði og fer að þyngjast strax upp frá þvi !!

þegar hún er 4 mánaða þá ákveð ég að fara gefa henni krukkumat og grauta … hún spyttir grautinum út úr sér alltaf … og sömuleiðis öllum krukkumat nema einum … ég prufa stappaða banana … grænmeti og hvaðeina sem mér dettur i hug … en það virkar ekkert .. barnið tekur bara pelann og eina tegund af krukkumat .. fruit dressert minnir mig að nafnið hafi verið .. en vill ekkert grænmeti né aðra ávexti .. soðna stappaða né neitt annað …

ég er sjálf mjög þrjósk og var ekkert á þeim buxunum að fara að gefast upp enda voru margir á þeim tima að segja að þetta hlýti að venjast ef ég bara gæfi henni þetta nógu oft … jæja barnið breytist ekkert og er frekar mjó og litil þannig að ég á soldið erfitt með að neita henni um það eina sem hún borðar en reyni alltaf allt hitt inn á milli ….

við 10 mánaða aldurinn er ég farin að gefa henni brauð með kæfu og þess háttar áleggi … eina sem hún borðar þá sömuleiðis er brauðið með kæfunni .. hún vill ekki sjá neitt annað álegg spyttir öllu út úr sér jafnóðum og hryllir sig .. gréttir af ógeði og kligjar …

þegar hún er orðin 14 mánaða eignast ég bróðir hennar sem tekur brjóstið alveg eins og skot og aldrei neitt vandamál með hann og hans matargjöf … þvilikur munur …

þetta gengur svona fram og til baka og alltaf er hún jafn matvönd … hún hefur að visu lagast með aldrinum .. en fyrstu 3 árin vildi hún aldrei jógúrt … skyr og ekki einusinni ís !! sem öll börn önnur sem ég hef þekkt elska alveg !!

það er ekki hægt að segja að matvendni sé frekja .. frá minum sjónarhóli þá einfaldlega getur hún ekki borðað mat sem henni býður við .. og við erum að tala um pinuponsu ungabarn !! það hefur varla vit á að vera frekt !!!…

hún er hrifin af frekar sérkennilegum mat núðlusúpur , hangikjöt og graflax finnst henni algert lostæti brauð með kæfu er það eina sem hún vill i nesti i skólann .. hún borðar i dag eina tegund af mjólkurvörunum fyrir utan mjólkina sjálfa .. ab jarðaberjajógúrt .. og ekkert annað getur hún af mjólkurvörum látið oni sig … !!! hún byrjaði fyrst að borða venjulegan ís úr vél þegar hún var 8 ára .. 2 ár siðan semsagt og finnst hann oft ekkert spennandi !!

fólk sem ekki þekkir hana heldur oft fyrst að þetta sé frekja eða bara svona rosaleg sérviska .. en svo er ekki .. ég hef einu sinni reynt að pina oni hana mat … þá var hún 3 ára og ég undir miklum þyrstingi fjölskyldumeðlima ákvað á timabili að sitja með henni við matarborðið langt frameftir öllu kvöldi til að fá hana til að borða matinn … og eitt kvöldið þá prufaði ég að troða uppi hana einni teskeið af ÍS já ´nammigott is .. sko .. en hún bara gubbaði yfir allt borðið .. !! og þá leit ég á mömmu og sagði .. nei þetta geri ég aldrei aftur .. !!

ég held að ansi margir séu að rugla saman frekju og matvendni … það sem ég hef lært i þessi 10 ár með henni er að matvöndu fólki kligjar við matnum sem þeim er boðið … svona álika eins og ef mér yrði boðið að borða hunda og kattafóður!!

strákurinn minn og litla stelpan eru þveröfugt við hana elstu .. þau borða ALLT .. og þá skiptir engu máli hvað þeim er boðið ….

það sem bjargaði mér alveg frá þvi að hafa áhyggjur af heilsu hennar og hvort hún fái nóg af öllum þeim vitaminum sem likaminn þarf til að þroskast eðlilega eru barnavitaminin !! … svo lengi sem hún tekur þetta með morgunmatnum þá hef ég ekki áhyggjur !!!!

:)

umm.. gott fólk.. langar bara að benda ykkur á að ég er ekki að gefa þessi ráð, fannst þessi grein í tímaritinu VIKAN soldið sniðug…

Mamma reyndi stundum að pína matinn ofaní mig þegar að ég var barn en það kom henni oftast um koll þar sem ég ældi bara stuttu seinna. Þegar að ég átti erfitt með að borða mat þá var það vegna þess að mér fannst hann mjög vondur ekki út af einhverri frekju. Man alltaf eftir því þegar að kella hafði pínt ofaní mig matinn og sagt að ég kæmi ekki með í bíltúrinn ef að ég borðaði ekki… auðvitað ældi ég allan bílinn út. Mér finnst þetta dæmi með pabban og 4 ára drenginn vera geðveiki, það er eitthvað að þessum manni!