mér persónulega finnst þetta bara spurning um metnað…….

ef að ég tala óskýrt, þá er það mitt vandamál og ég legg bara metnað minn í að aðskilja orðin ekki bara þannig að fólk skilji mig, heldur líka þannig að það sé sómi af því þegar ég tala

ef að ég kem í grillveislu og gleymi pulsunum mínum, þá aðstoða ég bara þeim mun meira við grillmennskuna eða uppvaskið og einhver lætur mig bara hafa pulsur eða annað góðgæti

ef að ég er ekki jafn góður í vinnunni og næsti maður, þá vil ég að leggja mig þess meira fram.

ef að ég er “óheppinn” í umferðinni, þá þarf ég að borga meira í tryggingum……

ef að ég er með lesblindu eða skrifblindu eða tók ekki eftir í stafsetningartímunum, þá vil ég leggja mig meira fram við að skrifa greinar á huga, og ef þess þarf nota ég bara forrit eins og villupúkann, til þess að 1)tekið sé meira mark á skrifum mínum, 2)nota tungumálið rétt, 3)sýna þeim sem lesa greinarnar virðingu.


Ég er alls ekkert að reyna að segja öðrum hvernig þeir eigi að haga sér á huga, heldur bara tjá mína skoðun á þessu…..

Ég hef rekist á greinar sem eru annað hvort hryllilega illa stafsettar, eða orðaðar og “punktaðar” ótrúlega illa. Oftast hætti ég að lesa eftir smá stund nema að ég hafi brennandi áhuga á því sem kemur fram og ég er viss um það gildir um fleiri hérna.

Hugi er frábær síða og á það skilið að við vöndum okkur þegar við skrifum inn greinar.

Það er að minnsta kosti mín skoðun